#451 Pein:
Koraal zit dus te janken. Pein vebaast zich daarover en terecht want een echte Koraal huilt niet, tenzij er natuurlijk echtr wat aan de hand is.
De joint, de achterliggende dagen met alle perikelen van dien, hebben haar aan het denken gezet.
Ze waren bezig een eigen plekje op te bouwen, een eigen stukje land waarop ze lekker wilden gaan experimenteren en met z'n tweeen nader tot elkaar wilden komen, want veel tijd alleen hebben ze de afgelopen periode ook niet doorgebracht, Altijd wasser wel weer wat aan dehand. Pein, had Koraal al lang gezien, is ook al op z'n tenen aan het lopen, en Koraal heeft 't ook wel gehad met al dat verslaan van monsters en bedenken van fantastische ontsnappingen, ze wil wel 's even een nachtje rust. Even niets aan het hoofd, alles van zich af laten glijden, gewoon een beetje geen zin meer, daarom komen er tranen.
En dat kan Pein zich ook wel voorstellen. Was hij niet immers met haar op pad en doorstaat hij dezelfde avonturen?
Ja, beste kijkers, ja! Godverdomme!
Daarom legt Pein nu zijn arm om haar heen en stelt haar gerust. Vandaag is het genoeg geweest. Hij neemt haar mee aan de hand naar een braak liggend stukje grasveld (dat daar toevallig ligt, heerlijk zacht gras zonder vieze insecten, maar geheel clean en smetteloos groen) en laat haar neervleien op de groene bodem. Zelf knielt hij naast haar neer en strekt zich naast haar uit op het gras.
Krekels beginnen te krekelen en ineens gaat de zon meedogenloos onder. De indrukwekkende hemel kleurt oranje en de temperatuur is aangenaam. P&K kijken elkaar aan en weten genoeg. Zoals het bedoeld is is het bedoeld en dat is zoals nu. Sterren fonkelen, de omgeving is in diepe rust en Pein kan zijn tengels niet van Koraal afhouden. Hij zit dus aan haar.
En niet zo'n beetje ook. Haar tiete....eh...boezem hangt al half uit haar.....zijn handen graaien in.......nu begint zij ook aan zijn .....maar als hij even dit.......toch kan ze nog net bij.......even klinkt er een......zachtjes gaat.....oei zeg, zagen jullie dat?.... het lijkt wel of.....
Nou ja, lijkt me wel duidelijk wat daar allemaal plaatsvindt.
Schubby daarentegen....
*********************************************************#452 Koraal:
....is ondertussen haaien aan het vangen waarvan hij een lekker soepje maakt voor zijn lieve ouders.
Als onze helden wakker worden in een stralende dag, ze hebben flink uitgeslapen, heeft Schubby een verrassing: Haaienvinnensoep!! ENNN : Het is Pein en Koraal dag! Zoals altijd op de tweede zondag van Oktober, maar dit is voor het eerst. Er drijven dus ook bloemen in de soep....en koffie....en croissants...en jus d'orange.... Het is dus de enige echte Pein en Koraaldag soep, al is dit voor het eerst. Later, ja echt pas veeeeeel later zullen hele volksstammen op de tweede zondag van Oktober deze soep eten. Om het te vieren. Om te vieren dat de grootse Prof Dr. Generaal Koraal en Herr. Dr. Pein...... nou ja nu lopen we te zeer op de zaken vooruit. Late we van de reis genieten die immers veel belangrijker is dan het einddoel of de vieringen die ooit in nagedachtenis van een markante en doorslaggevende dag in de geschiedenis plaats zullen vinden. Want ja beste mensen, dergelijke soep dat is niet niets. En vandaag....uitgerekend vandaag maken Pein en Koraal een beslissing die hemel en aarde voor goed zal veranderen. Misschien dachten sommige mensen dat ze die beslissing al gemaakt hadden maar er is altijd dat moment....dat beslissende moment waarop alles echt samenvalt. Het moment waarop....
"Haaaaaaahhhhhhhhp" doet Koraal en rekt zich eens lekker uit en springt uit de veren eh...het gras.
Ook Pein staat op en rekt en strekt...en 1... en 2... en pak die teen. Ze doen hun gebruikelijke en ontzagwekkende oefeningetjes waar een normaal mens een week over doet in vijf minuutjes en slurpen een bak van die heerlijke soep.
Dan slaat Koraal in haar handen en wrijft ze verheugd over elkaar (ja beste lezer DIT is het moment dat nog eeuwen gevierd zal worden...hoewel nou ja zoals gewoonlijk wordt de geschiedenis natuurlijk nog 3 keer herschreven en gaat het eigenlijk net om een heel andere dag en valt samen met heel andere gebeurtenissen maar omdat het bepaalde instanties beter uitkomt zal het uiteindelijk de tweede zondag van oktober worden, maar een kniesoor die daar op let.) Koraal wrijft dus haar handen energiek over elkaar en roept:
"Dit is DE DAG. Vandaag is VANDAAG!"
"Yeah!" doet Pein.
"We GAAN er voor!"
"Tjakka!!"
"Amen!"
En dan spreekt Koraal de legendarische woorden:
"Hop hop in galop we gaan de wereld es effies herstellen. We gaan die 2500 km die ons nog rest naar het epicentrum van vergankelijkheid, naar het tijd/ruimte poortje van de wereld, eens in recordtijd afleggen!"
"Hiiiiihaaaaaaaaa, "cowboyt Pein " Lets ROCK!"
Beide pakken een multietool en vervaardigen samen een...
**********************************************************#453 Pein:
...zadel.
Ja, nu zie ik u denken, een zadel?
Ja beste mensen , een zadel. Een zadel voor op de rug van Schubby (als dat best 's tevoorschijn komt). En niet zomaar een zadel
Een multitool zadel!
En dat betekent dat je er op knt zitten logischerwijs, maar ja, met twee personen die ook nog 's prijs stellen op een overdaad aan comfort, zijn dus geinstalleerd twee heerlijke ergonomisch verantwoorde geheel op lichaam aansluitende stoelen...nou...eigenlijk meer zetels voor het paar met aan weerszijden telefoon, beeldschermen, koelkast, wasbak met kraantje, halogeenlampjes, een garderobekast, Philips, Sony, Vodafone, Gucci, Armani, Smirnoff, budweiser, Dodelijke Olifant, Spock Vloeibaar (inmiddels op de markt gebracht en tegen schurkenprijzen verkocht, een klapper!), Marlboro, Samson, Dunhill, G-star, D&G, de hele reet van Schubby wordt straks bedekt met stickers van de sponsoren.
Waar hangt dat klerebeest toch uit?
Schubby heeft zich verstopt achter een dun boompje, maar zelfs de meest doorgewinterde blinde ziet 'm daar nog staan. Koraals scherpe oog dus zeker en een bevelende schreeuw later staat Schubby te bibberen voor het tweetal wereldredders. Hun zoon had al in de smiezen dat ie bezadeld zou gaan worden, maar het ergste: het brandende metaal en de hoefijzers!!
Pein heeft inmiddels zijn vuurbestendige gezichtsmasker op en Koral trekt zijn rechter achterpoot omhoog.
"En geen gegil!!" bitst Koraal.
Pein komt op Schubby af, het beest heeft een stuk hout tussen zijn tanden om lekker op te bijten tijdens de operatie.
koraal volgt geinteresseert de verrichtingen van haar metgezel. Die neemt een aanloop en RAMT de eerst hoefnagel d'r in.
BATS!
"hoppaaaa" roept ie.
Dan de tweede, BATSSSSS!!!!!
"Jieeehooeeee!" gilt Koraal.
Schubby bijt het mondstuk doormidden, KNAK!
BATTTSSS!! de derde hoefnagel
BATS nog een BATS nog eentje en BAAAATTTSSSS voor de lol.
"WIIIIEEEEHIIIEEEEEHIIEE" Koraal gaat uit haar dak.
Peins blik verraadt diepe bevrediging.
"De andere voet!" gebiedt ie dan.
Een close up van Schubby's gelaat, we zoomen in naar zijn ogen, naar zijn linkeroog om precies te zijn. Waterig, bedroefd, verscheurd, en ja hoor, daar verschijnt een dikke langzame traan die voorzichtig over zijn linkerwang rolt.
"HIEEEEEHIIEEEEEHIIIEEEEE!!!" doen Koral en Pein samen.
BATS!!!
BATS!!!
BATS!!!
"Oooohh jaaaaaaaaaa" gooit Pein d'r uit.
BATS!!!!
BATS!!!!
"Hee, Schubby sta 's stil godverdomme!" doet Koraal tussendoor
BATS!!! de laatste.
...
(Pein kijkt een beetje werkloos om zich heen)
...
BATSBATSBATSBATS!!!!
"Zo, die wou ik er nog even achteraan doen" en hij veegt het zweet van zijn voorhoofd.
Nu komt het leukste karweitje: Pein pakt het lasapparaat om de hoefnagels zo ontzettend vast te lassen, zzooo ontzettend vast, omdat ie daar altijd zo op kickt, ook bij zijn patienten had ie dat altijd. En u herinnert zich Anky nog wel met Bonfire, toch? nou goed, heeft Pein mooi geklaard die klus. Dus FLink lassen, de vuurspetters vliegen in het rond, Pein met de lasbril op. Reng-reng-reng doet de lasser.
Dan de snijbrander...
NNNNJJJJJJJEEEEEEEEEEEEEEEEEEEHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHNNNNNNNNNNGGGGGGGG!!!!
.... om de scherpe randjes eraf te snijen. Oeps, even in de grote teen van Schubby, die geluidloos staat te huilen.
En dan...en dan....issut klaar!
Koraal laat de poot los en Schubby kan weer beschikken over zijn gehele lichaam , inclusief hoeven!!
Koraal en Pein, met de armen over elkaar, bekijken vol trots het resultaat.
"Het staat 'm geweldig!" joelt Koraal.
Dan het zadel d'r op. Da's nog een heel karwei, al dat spul, loodzwaar helemaal omhoog op de rug van Schubby.
Dus na negen en half uur tillen, trekken, slepen, sjorren, rennen, vliegen, vallen, opstaan en weer een wodka wegtikken zit al die bepakking vastgesnoerd op Schubby's rug, die inmiddels in slaap is weggezakt.
Koraal klapt een keer heel hard vlakbij het oor van Schub.
"Heee, wakker worden, je moet aan het werk!"
"Ja Schub, vandaag ben je onze taxi!" zegt Pein.
Een taxi denkt Schub, ook dat nog.
***********************************************************#454 Koraal:
"Lets go!"
Roept Pein enthousiast terwijl hij allerlei bagage op de Schubytaxi gooit. Wapens, spock vloeibaar, cwd, een sofa (jahaa het blijven ondanks alles toch psychiaters hoor!), (geluks) vinger van Merlijn, stukje perkament, wiet, regenlaarzen, blender, electrodes, 275 delige bestekset (eten doe je in stijl), glazen, mandarijnen, de kots van Merlijn (kortweg MK), paar sloffen dodelijke oliefant, paar kratten vodka en hoppa hele kledingkasten; met slechts één vinger tikt ie ze op hun plaats ergens op de tientalle meters lange rug van Schub.
"Een momentje...!"roept Koraal en rommelt wat tussen de bosjes, stenen, spullen...whatever en tovert een paar sporen tevoorschijn die ze aan haar pumps bindt. Koraaltje heeft wel zin in een beetje wildwest actie en springt boven op de nek van Schubby net achter zijn kop.
"Nog één dingetje....." mompelt ze terwijl ze het gedachtenlees apparaatje pakt dat ze heeft gemaakt toen Pein bewusteloos lag na de spectaculaire tocht door de lucht over het ravijn. En ze vervolgt:
"Met een kleine modificatie kunnen we er een controle device van maken en via de computer Schub aansturen. Want hee een taxi met een eigen wil.....dat gaat ons alleen maar tijd kosten." Het stel grinnikt een beetje. Ze zijn immers nog bezig een therapie te ontwikkelen die de eigen wil van de (toekomstige) patiënten totaal zal uitschakelen, zonder dat ze hier gerechtelijk voor vervolgd kunnen worden natuurlijk.
Pein springt in de gemakkelijke stoel en kijkt goedkeurend hoe Koraal het apparaatje in de nek van Schub schiet. Vervolgens slaat ie wat toetsen aan op de computer en ziet dat Schubby direct online flitst op het beeldscherm. "Gotcha!!!" Roept ie. Maar hij wacht nog even met het invoeren van de coördinaten want Koraal heeft ondertussen de grootste pret. Ze beukt met haar sporen en naaldhakken tegen de nek van Schub die er als een speer vandoor schiet.
"Woehaaaaaaaaaa hhhhiiiiiiiiihaaaaaaaaaaaaa" schreeuwt ze als een volleerd cowgirl terwijl ze met een Magnum (nee niet zo'n ijsje maar zo'n revolver waar Clint Eastwood altijd mee schoot in zijn Dirty Harry films) en ze schiet in het wilde weg om zich heen. Pein geniet van dit uitzicht en vangt af en toe een vogel op die Koraal uit de lucht schiet. De opgevangen vogels gaan meteen aan het spit (links van de telefoon) Vooral de zebzwaluw is erg lekker. (Die komt voor sinds de wereld half vergaan is en is tien maal zo groot als de gewone zwaluw zoals de lezers in de oude wereld die kennen) Vooral dat V-staartje is heerlijk knapperig als je het op de juiste wijze bereid. En Pein...ja die weet wel hoe je een vogeltje moet braden hoor.
Kijk ze toch eens; daar stuiven ze door het landschap op Schubby, een grote wolk stof achter zich als een spoor. Koraal begint verveeld te geraken van de rol als Cowgirl en gaat gezellig bij Pein zitten om eens van de gegrilde zebzwaluw te proeven.
"hmmmmmm wat is ie lekker Peinie!"
Pein kijkt haar even vragend aan, hij had toch helemaal niet...
"De vogel!" roept ze lachend uit.
"Ah ach zo ja natuurlijk..."
Koraal lacht nog harder en zegt met een mond vol heerlijjke sappige niet te versmaden zebzwaluw:
"De reis kan nog wel even duren als er tenminste geen onverwachte dingen gebeuren. Ik stel voor dat we ondertussen alvast....."
***********************************************************#455 Pein:
…een vuurtje stoken en het lekker aangenaam maken, want natuurlijk zijn ze de open haard niet vergeten. Door het tempo van Schubby wordt het onze helden namelijk nogal frisjes daarboven. Dus Pein springt de sofa uit, pakt een bijl en doorklieft (daarvoor heeft ie even zijn blouse uitgedaan zodat we goed zicht krijgen op zijn niet te versmaden torso) de boomstronk die nog net tussen de bepakking paste.
TAK
TAK
TAK
TAK
TAKKETAK
Ziezo, Pein gooit de blokken op het vuur en ploft weer neer in de sofa. Koraal komt ’s gezellig dicht tegen hem aan zitten, pakt de a.b. en knipt de tv aan, allerlei buitenaardse shit-zenders passeren de revue maar de taal is steeds niet te verstaan en om nou ergens onder uit de lading het Turbo-Vertaal-Apparaat te pakken, gaat Koraal te ver. Pein ook trouwens. Dus gaat de tv uit, een radiozender wordt opgezocht met een flinke beat zodat Schubby het tempo er goed in houdt. Zijn oogkleppen worden even rechtgezet en Koraal zet de ijzers aan haar pumps nog ’s flink in zijn nek.
AAAAOOEEEEEH!!! doet ie en boort een volgende versnelling aan.
De stofwolk achter hen is aanzienlijk, allerlei roofdieren/predators die wel een lekker hapje zien in het voortstuivende trio dienen hun jacht te staken want Schubby is niet bij te houden.
Bij een tankstation doen ze even een plas, kopen een paar kleffe broodjes en vullen de afnemende voorraad Dodelijke Olifant aan (22 sloffen, betalen met de Magnum….).
Al zuipend, rokend, radioluisterend, de intimiteiten stimulerend, uitpuffend, alles wat aan de kant beweegt neerschietend, blokken hout op de open haard erbij gooiend schieten ze behoorljik op. Na vele flessen en peuken en houtblokken en veertien orgasmes is Koraal volkomen uitgeput en die acht achter elkaar van Pein waren ook niet mis (hij schoot er zelfs nog een space-tijger mee van z'n sloffen).
Nog half na duizelend en langzaam weer in de realiteit terugkerend horen ze van de boordcomputer dat het reisdoel zich aandient op enkele kilometers.
"...your-target-is-approaching---please-fasten-your-seatbelts----this is your captain speaking---"
Dus doen ze……..
**********************************************************#456 Koraal:
Hun mooiste kleren aan, de Prada, Gucci, Boss, D&G, G-star, G-sus, Armani....alles komt weer uit de kast en wordt vermengd met ladingen aftershave en parfum (dit om eventuele vijanden af te schrikken) Het haar gaat strak in model, nagels krijgen nog een extra likje lak (lakje lik klak klik) jazekers ook Pein slaat aen het manicuren, vijlen en slijpen en poetsen. Ze inspecteren elkaar en zichzelf nog eens in de passpiegels die overal staan, hangen en liggen (een narcist kan niet zonder) en zetten de radio uit, er is toch geen goeie jazz op. Ze hebben natuurlijk ook al hun aandacht nodig voor hetgeen gaat komen. En wat ging dat were lekker snel die 2500 km en zonder enige onverwachte gebeurtenis....tiswat van je hoppa. Doet die kut boordcomputer het eigenlijk wel of heeft Pein gewoon zijn pik als kompas gebruikt? We zullen het snel genoeg weten....
Ze slaan een hoek om en van het ene op het andere moment maakt Schubby een korte stop. Hij stopt zo abrupt dat het stel goed geklede geniën naar voren schieten en zich nog maar net aan de nek van Schubby vast kunnen klampen.
"gogverdegodver!"vloekt Pein die een klein krasje op zijn schoenen heeft opgelopen. "Kutbeest!" doet ie er nog maar even achteraan richting Schubby.
"Gotsammesjeesus! ....dat was op het nippertje...." zucht Koraal die kijkt naar hetgeen voor hen ligt.
Leegte. Zo ver als het oog kan zien en daar voorbij, een grote uitgestrekte zwarte leegte.
"Krijg nou wat!" Pein ziet het nu ook.
"Het einde van de wereld...de rand van de wereld..."
"Rand? Dat kan toch niet?"
"Nou kennelijk dus wel he!" zegt Koraal nu ietsje geïrriteerd terwijl ze naar het niets wijst.
"Ja maar sjeeesus..alsof de aarde plat is" een zucht.
"Waarom niet? Dat was ie vroeger toch ook?"
"Tja de beleving kan de realiteit behoorlijk kleuren natuurlijk maar ik zie niet hoe..."
"Kijk dan als je het niet ziet! Er zijn wel vreemdere dingen gebeurd op deze trip. Jij ook!!"
"Jij bent lekker...Nou heb IK het gedaan?"
"Wie heeft de coördinaten ingetoetst dan?"
"Oh ja? Wie heeft dat apparaatje gebouwd dan? Huh? Nou?"
Ze staan nu recht tegenover elkaar met vuur in de ogen praktisch te schuimbekken.
"Ach lul die je er bent wat zeik je nou, jij moest toch zo nodig terug naar de wereld nadat we die verkloot hadden!"
"Dat moet jij zeggen! Jij bitch! Jij....."
"Je bek houwe schijnheilige kloothommel, ik heb hier een kogel met jouw naam er op hoor!"
"Ha moet je haar horen ik heb hier een granaat met...."
"Klein lulletje zal je bedoelen! Dat is wat je hebt!" En koraal geeft Pein een hoek op zijn bek en trekt de mouw van zijn dure jas. Pein rukt aan Koraals haar en scheurt haar D&G. "Verdomme me kapsel!!!"schreeuwt ze voordat ze tegen de grond aangegooid wordt waarna ze een karate trap recht in zijn ballen plaatst en hij....
En daar aan de rand van de wereld met een uitzicht op helemaal niets zijn we getuigen van een gevecht wat we nog niet eerder hebben gezien. Pein en Koraal halen alles uit de kast en springen allerminst zachtzinnig met elkaar om, ze vliegen door de lucht, delen rake klappen uit, proberen elkaar in de fik te steken en hakken elkaars mooiste kleding aan stukjes met vervaarlijke messen. Al bijtend en schoppend en scheldend rollen ze over de grond . Tot ze ineens in lachen uitbarsten. WOEHAHAHAHAHAHAHAHA HAAAAAAAAAAA HAHAHAHAHAHA GIER BRUL ENZ.
Ze zakken uitgeput en tevreden met gescheurde kleding en bebloede lichamen tegen elkaar aan terwijl ze in het niets staren.
"Das ook zwaar niets ook he!" Lacht Pein terwijl hij voorzichtig wat bloed bij de neus van Koraal wegveegd.
Ze steken een dodelijke olifant op en nemen een borrel en nog een paar van die lekkere gegrilde zebzwaluw pootjes. Schub is ondertussen in slaap gevallen.
"zeg dat wel, zwaar niets. Maar wat is de aard van niets.....
***********************************************************$457 Pein:
...als er niets is? Jezus, niets.
vreemde donkere articulerende stem-Het grote niets.-
"Da's nie veel" reageert Pein op de voice-over (want ja, die is inmiddels ook van stapel gehaald, hopelijk zult u er niet teveel last van krijgen).
Schubby ronkt als een paard, wat zeg ik, als een hele paardenmarkt vol schreeuwende paarden-nogantoe-, Koraal veegt haar mond elegant met een zijden zakdoek af en gooit 't nonchalant over haar schouder en Pein, ach Pein, Pein bedenkt zich de situatie en boven z'n hoofd knippert een lampje (eigenlijk altijd maar het is zo vervelend om dat steeds in beeld te brengen, en Koraal stoot haar hoofd er steeds tegenaan als ze liggen te ...nou ja, jeweetwel, dus is besloten dat een beetje af en toe zijdelings hier en daar 1,2,3, hop en weer verder...).
Hij heeft een idee dus.
En een goeie.
"Tuurlijk! Daarzo (wijst naar de leegte voor hen) Dat zogenaamde nietsIn het niets heerst dus niets , dat betekent dat iets daar niets te zoeken heeft, maar in een andere dimensie gelden andere wetten. Het gaat om samenstelling der delen. Wat we dienen te bereiken is een vorm waarin we die ...eh...dat...(kijkt naar de zwarte leegte, het wekt de suggestie te echoen, te ademen, te kloppen te...) ...waarin.....we dus dat niets dus kunnen trotseren."
Dan gaat ie voor Koral staan.
"Koraal , ik stel voor dat we van materie veranderen." zegt ie stellig.
"Wauw, van diamant!" springt ze voor hem met de armen in de lucht.
"Nounounou" tempert ie haar "dacht meer aan ...aan...(hij trekt een veelbetekende en knikkende blik)..Spock Vloeibaar
(een koor: Er is geen Betere!!)
"Wat !! Spock Vloeibaar!?
(weer het koor: Er is geen Betere!!)"
"Ja Spock Vloeibaar!!"
(weer het koor nu met een paar uit te toon zingende stemmen: Er is geen Betere!!)
"Jezus Christus, Pein, wat heb je nu weer bedacht??
(nog een keer het koor: Ja, wat heb je nu bedacht, Herr Dr. Pein!!)
Dat spul
(het koor puft van verlichting)
kan alles , onder elke omstandigheid. Als wij onszelf daarin transformeren, ons brein uitsmeren volgens de dna-structuren, onze lichamen verkleinen we dan volgens de Schubby-ik-pas-echt-wel-in-een-vibrator-methode, en gezien onze proporties zal dat heel klein zijn, dus proppen we dat een beetje in die Spock (kijkt naar het koor, dat kijkt diepzuchtend en aanstalte makend)....ha...en kneden er een raket van en lanceren ons zo to het niets ophoudt, want ook aan niets komt een eind!
Daar zien we wel verder.
Ik denk zelfs dat daarbinnen of daarzo in die leegte, helemaal geen temperatuur bestaat. Ik vrees dat onze waarnemingsvermogens daar geen enkele zin hebben."
"Ah, eindelijk een beetje rust" grapt Koraal.
"Wat doen we met Schubby?"
(Schubby ligt met de rug naar ze toe maar kan niet slapen en heeft alles vernomen, hij ligt te bibberen van angst op wat komen gaat, want Schubby is niet zo'n held, alleen in zeer penibele situaties, zoals snel wegkomen als ie een scheet heeft gelaten, hoewel daar de laatste tijd een beetje de klad in is gekomen)
"Ik meng me dna niet met dat van Schubby al is ie m'n zoon" zegt Koraal.
"Nee da's waar" sipt Pein
"En trouwens, zoveel SPOCK VLOEIBAAR
(het koor wer in vol ornaat: Er is geen Betere!!)
is er toch niet"
"Hij zal hier moeten blijven"
(Schubby ligt nu doodstil, meegaan durft ie niet, maar alleen blijven ook niet, een ernstig dilemma, maar niet voor zijn ouders want die hebben besloten dat ie hierblijft)
"JA!"
Dan kijkt Pein op zijn horloge, eh sorry, zijn, OMEGA-superSwissRated-X23-5000kmUndWater-laser-Guided-Windows-XP-500001 Gb...WATCH, en constateert:
"De hoogste tijd!"
***********************************************************#469 Koraal:
"ho ho, wacht even..." Koraal, die zo'n beetje alles gestudeerd heeft waaronder ook kwantummechanica, egocentrie en filosofie, heeft nog zo haar twijfels over de Spock vloeibaar methode. Om niet te zeggen ze maakt zich ernstige zorgen over het effect ervan op haar huid, kapsel en kleding. Schubby ziet er ook niet uit.....nogal tja...schubbig dus.... En die Spock vloeibaar.....ut zijn allemaal reclame praatjes. Die inkomsten er van zijn gigantisch maar om het nou ECHT zelf te gebruiken..... dus op fluistertoon gaat ze verder.
"Als het goed is, is dit de metafysische stroom van ruimte en tijd, het centrum van vergankelijkheid zoals Merlijn het noemde. Als het niet goed is, is dit een truc en kunnen we voorgoed in de vergetelheid raken. Wat moet er dan van onze lezers worden? En de theorie dat dit niets een einde heeft...... wat als dit een zwart gat is of beter gezegd antimaterie.... "
"Ho eens even" onderbreekt Pein haar die al klaar staat voor de sprong en zich op een vreemde wijze aangetrokkken voelt tot het duistere niets dat voor hen ligt. "Van wie zou dit een truc kunnen zijn?"
"Dat kan iedereen zijn....Stan bijvoorbeeld....of dacht je nou echt dat ie voorgoed dood is? Omgekomen in vuur....de beste man heeft het hellevuur uitgevonden!!"
"Tja.... daar zeg je me wat..." En Pein krabt zich wat op het hoofd, dat lampje begint een branderige jeuk te veroorzaken..
"Weet je nog? Een elementair begrip uit de kwantummechanica is het onzekerheids principe van Heisenberg Dit stelt dat van een deeltje nooit de energie en positie tegelijk precies bekend kan zijn. Dit betekent ook dat de energie van het vacuüm niet nul kan zijn, met andere woorden, er kan altijd een deeltje aanwezig zijn. Uit het niets ontstaan spontaan deeltjes en deze vernietigen elkaar weer."
"ah ja...natuurlijk" Beaamd Pein "Wij zouden die deeltjes zijn waar Heisenberg het over had of daartoe verworden..... offff mogelijk imploderen in antimaterie."
"En nog wat" gaat Koraal knikkend verder "Herinner jij je de woorden van Merlijn nog? Het natuurlijk epicentrum ligt 3000 km zuidelijk van hier. Een lange en barre tocht waar vele gevaren op de loer liggen. Jullie hebben de Mozwocks al ontmoet en zo zijn er meerdere varianten die.. Vele gevaren weet je nog? En wat hebben we nu helemaal meegemaakt sindsdien? We zijn Satan tegengekomen en dat was alles! Dit zou heel goed 1 van die gevaren kunnen zijn" en Koraal maakt een wijds gebaar met haar armen richting het onmetelijke niets.
"Hmmmm denk je soms dat het een soort hinderlaag of valkuil zal zijn?"
"Het zou kunnen maar we weten het niet, we hebben geen empirisch bewijs. Als wetenschappers zijn we verplicht hier eerst grondig over na te denken en op zijn minst eerst een experiment uit te voeren zodat we zelf zo lang mogelijk buiten schot blijven. Dan hebben we ook nog de sleutel, de bol en de geluksvinger van Merlijn...."
Koraal haalt de vinger uit de bagage.
"Mijn God, heb je die nog???"
Koraal knikt. Het is niet zomaar een vinger, dat kunnen de twee über helden nu het vlees er afgerot is duidelijk zien. Pein tikt een par maden weg en kijkt nog eens goed.
"krijg nou wat....het lijkt....wel een soort antenne!" en hij rukt ondertussen het branderige, jeukende lampje van zijn kop en gooit het weg. Het spat met een plofje tegen een rots achter hen....
De vinger blijkt inderdaad een heel ingenieus apparaatje te zijn, waarvan de exacte functie nog een mysterie is. Misschien in combinatie met de bol....
"Ik stel voor dat we Schubby eerst in het niets gooien om empirisch bewijs te verzamelen."
"Prachtig idéé, ik kan het in zijn nek geïmplanteerde device zo modificeren dat het weer de oorspronkelijk gedachtelees functie krijgt zodat we kunnen volgen wat er gebeurd........heee en die antenne bevestigen we aan de bol om het signaal te versterken!!! Misschien kunnen we hem dan zelfs terugzappen als het moet....Of niet."
Een donderend onweer klinkt op de achtergrond en het stel staat met gescheurde en bebloede kleding aan de rand van het dreigende, zuigende niets terwijl ze af en toe door bliksemschichten verlicht worden.
"Schuuuuuuubbie "roept Koraal nu met suikerzoete stem "waaaaaaar ben je????"
**********************************************************#461 Pein:
Schubby zit heel diep , heel diep in een kuil die hij weer 's gegraven heeft. Dit keer zonder hulp van een raket. Schubby heeft zich heel diep verstop in een kuil dus. Best wel knap van hem om zo'n kuil zo snel te graven. Koraal en Pein hebben het gat al snel ontdekt en hangen met hun hoofden over de rand.
"SCHUBBY -schubby-schubby-by-by-by" echoot het tot ver in de diepte.
"Schu-Schu-SChu- By-By-By" nog een keer
EN dan nog een keer samen, en dan met andere stemmen. God wat gaaf zo'n echo. Over de rand hangend gillen de twee het in de kuil.
A-A_A_A_A_A__A-A_A__AA
O-O-O_O_O_o_O-O_o-o_O-o
etc.
etc.
Dan even stil en klinkt heel ver weg helemaal onderin een klein , trillend stemmetjes dat piept en snikt en het is natuulijk het stemmetje van SchubbyDubbyDoo.
"Ik wil niet , ik w-w-wil niet" murmelt ie en echoot 't naar boven tot bij zijn ouders.
"Hij wil niet, de lafaard! LAFAARD-LAFAARD-LAFAARD - echoot 't tien keer zo hard door de kuil.
"Sssssssst, nie zo hard!!" doet Koraal haar verticaal opgestoken wijsvinger tegen haar getuite lippen.
"We moeten hem naar boven lokken met iets" gaat ze verder.
"Ik schiet wel een pijl met haak eraan naar beneden dan trekken we 'm gewoon naar boven"
"Laten we hem nu eens geen pijn doen, Pein, hihi, zeg ik het in 1 zin."
"ja, dat zouden we niet meer doen"
In vroeger tijden toen Koraal nog paardestaartjes had en Pein's ballen nog niet ingedaald waren maakten ze op het hek achter bij de straat altijd grapjes over hunner namen. Tot ze zo kwaad werden en er een gevecht uitbrak, zoals zo vele, om hun krachten te meten, want andere tegenstand op niveau was er voor hun toen ook al niet te vinden en ze wilden de boel wel graag in vorm houden reactievermogens ontwijktechnieken toeslaan uit onverwachte hoek..., en de boel in de fik vloog, huizen instortten, moeders en kinderen, gevaarlijke gassen, ondefinieerbaare substanties die als zich vermengen met kooldioxide en Uranium X34 een straal van zo'n....afijn u weet waar dit toe leidt. Nooit en te nimmer zouden ze dit nog doen behalve als de een......
***********************************************************#462 Koraal:
.....grapjes maakt over de ander zijn/haar naam en de ander heel veel chagrijniger is dan de een, de maan vol is en ze verder niets te doen hebben. Maar niets van dit alles is het geval, daarnaast hebben ze zo'n twee uurtjes geleden al flink gevochten.
"Als die verdomde wensgeest Schubbies wens dat we altijd lief voor hem zouden zijn niet in vervulling had laten gaan, hadden we nu een proefdier gehad."
Dan kijken de helden elkaar aan met beide dezelfde gedachten:
"Een proefPERSOON!!!!" roepen ze gelijkertijd.
Sjeesus wat een goed idéé, maar hoe komen ze aan een proefpersoon daar aan de rand van de uitgestorven wereld met uitzicht op het grote onmetelijke niets?Koraal trommelt met haar lange staalharde nagels op een rots naast de kuil waar schubby zich in verschanst heeft. Ze denkt na. Pein krabt eens aan zijn ballen. Ook hij denkt na. "Verdomde lastig om geen patiënten te hebben" mompelt ie.
"Heeee maar wacht eens even," zegt koraal terwijl haar gezicht opklaart "we hebben wél patiënten! Ze zitten alleen in de parallelle wereld!!"
"Ja verdomd zeg als het niet waar is! Sommigen zitten zelfs schaamteloos dit verhaal te lezen, denkende dat ze veilig zijn achter dat beeldschermpie"
Beide barsten in lachen uit bij de gedachte dat sommige mensen er zulke naïeve ideeën op na kunnen houden.
Pein trekt een gevaarlijk gezicht en richt zich tot de camera en zegt met een zeer lage, holle horror stem:
"We komen je haaaaaaalennnnn!!"
"Woehahahahahaha aaaaaahhhh hahahahahah haaaaaaaa!" Pein en Koraal liggen haast in een stuip van de lach en lopen beide al lachend en gemeen grinnikend naar de bagage die op een ongezien moment al van Schub afgeladen was. Misschien had de schub dat zelf gedaan wie zal het weten, het is immers in een ongezien moment gebeurd, een onzichtbaar moment. En onzichtbare momenten kun je nu eenmaal niet zien en je kunt er verder ook niet al te veel over weten behalve aan de hand van de resultaten van een dergelijk moment. Het resultaat zijnde in dit geval dat de bagage keurig naast de kant van de weg staat.
Koraal frutselt snel nog zo'n technologisch hoogwaardig, fijnzinnig, gecompliceerd gedachtelees apparaatje in elkaar, nu met extra beeldmodule. Terwijl Pein achter de computer zit te knutselen met allerhande buitengewoon ruimte en tijd overgrenzende, ingewikkelde formules.
"We halen er gewoon één hier die flink in het verhaal zit en door zijn gedachten al een connectie heeft gemaakt "Want ja beste lezers zo gaat dat nu eenmaal met lezen; voor je het weet ben je het leven van alle dag uit het oog verloren en zit je IN een andere wereld.
"Maakt het nog uit welke?"
"Nee joh we gooien m toch in een oogwenk het niets in. Neem gewoon diegene die dit NU leest."
Zo gezegd zo gedaan. De lucht begint te trillen. Een enkel moment lijkt het experiment gedoemd te mislukken. Een spannend maar heel kort moment want met een snerpend piepend geluid als glas in je oren, staat daar een lezer. Met verwilderde en verbaasde blik kijkt deze om zich heen, niet gelovende dat het echt kan....verdorie net zat ie nog gewoon lekker thuis een beetje smalend te grijnzen over de spelfouten..... Pein pakt hem stevig beet en koraal schiet het gedachtelees apparaatje in z'n nek. De meedogenloze helden staan aan de rand van het meedogenloze niets met hun slachtoffer in de houtgreep en....
**********************************************************#463 Pein:
...horen dan wat knappen. Het is het sleutelbeen van het slachtoffer, die wel kermt en kreunt maar van verbazing nog steeds geen geluid produceert.
"Ach, maakt nie uit, met een beetje pech verdwijnt ie zo in het niets." zegt Koraal
"Ja, en mocht ie terugkomen dan heb ik nog wel wat experimentjes waarbij een gebroken sleutel geen ene fuck voorstelt!"
Beide zetten het weer eens op een lachen, terwijl het slachtoffer (herkennen we er niet een hoog exto-gehalte in?) maar doorroggelt.
"Goed laten we hem het grote onbekende in jonassen" stelt Pein voor.
Ze laten het slachtoffer, hun fan, hun niet te stoppen verhalenvolger, los en deze valt met een rotklap op de grond.
"Hrmbllll"doet ie dan.
Vervolgens grijpt Pein hem onder z'n oksels en Koraal pakt 'm bij de enkels.
"Bij 3 werpen we ok"schreeuwt Koraal uitgelaten.
"Ja net als vroeger bij onze klasgenoten!!" joelt Pein.
Beide: "EEN......TWEE.......DRIEEEE!!!!!!!!"
Met een gigantische worp slingert de fan door de lucht, of lucht ? eigenlijk begint het onbekende al na 1 metyer worp, want ze stonden op het randje."
P&K:"WOOOOOOOOOOOOOWWWW!!!"
Ze volgen de baan van de fan die de eerste meters rustig door de lucht vliegt, maar dan ineens begint te knipperem. Donker-licht-donker-licht-rood-groen-geel en dan plots implodeert ie. :
SCHLLLLLLLLLLLP!!!!
Even is ie helemaal ingekrompen, maar na een paar tellen zet ie weer uit, blaast zich op tot ongekende proporties en dan:
PAAANNNGGGGGGGGGG!!!!!!!
Hij explodeert!
Duizenden stukjes ingewanden, huid, daar een oog, haar, botjes, alles vliegt door de lucht, of lucht? eigenlijk door het niets, maar het vliegt wel erdoorheen.
En dat is bewijs!
Er zit dus wel degelijk wat in dat niets, anders zou er een andere reactie hebben plaatsgevonden. Pein krast driftig allerlei aantekeningen in een kladblok en Koraal test met diverse apparatuur allerlei zaken die getest dienen te worden.
Al gauw constateren ze dat er vreemde stoffen daarzo in dat niets huizen. Pein had stiekem de ballen van het slachtoffer ingesmeerd met Spock Vloeibaar (ditmaal zonder koor: er is geen betere!!) en uitgerekend die dingen stuiteren momenteel ongeschonden langs Koraals voeten. Ze schrikt ervan en maakt een sprongetje.
"Ieeee, getverrrrr..!"
Vreemde stoffen dus. Die toch geen effect op SPock Vloeibaar 9er is geen betere!!) lijken te hebben. Da's interessant, da's reuze interessant, da's verrekte interessant.
Het slachtoffer is dus niet voor niets gestorven. Als ie dood is natuurlijk, want met al die parallele werelden is het maar de vraag of ie niet ergens anders zit en dat een parallel van hem hier is terwijl.....nou ja, laten we ervan uitgaan dat ie gewoon dood is. Da's duidelijker voor de niet wetenschappelijk onderlegde lezer anders raakt ie misschien het spoor bijster en dan haakt ie wellicht af en hebben P&K straks geen proefkonijnen meer, wat weer zijn terugslag zal hebben op het verhaal, wat dan weer lezers kost en zo belandden we dan in vicieuze cirkels.
Jammergenoeg had Schubby de ballen ook zien stuiteren en met een gerichte sprong heeft ie ze onder z'n linkerpoot gevangen, platgestampt en direct verorberd. Voor Schubby's zijn mensentestikels lekkernijen.
Pein en Koraal staan erbij en kijken ernaar. Liever hadden ze dingen nog op dit of dat getest, maar ze waren ook wel benieuwd naar wat er gebeurt als Schubby testikels in gesmeerd met Spock Vloeibaar (er is geen betere!!) opeet.
Nou, dat gaan ze beleven!
Schubby.......
**********************************************************#464 Koraal
Schubby lijkt zich beter dan ooit te voelen. Koraal kan hier niet bijzonder door gerustgesteld geraken aangezien Schub geen mens is en dus overal anders op reageert. Hij heeft dan weliswaar 1 menselijk DNA strengetje geërfd van zijn liefhebbende ouders maar tussen de vele en langdradige DNA strengen van andere origine is dat haast te verwaarlozen. Koraal betreurt het ook dat ze de testikels van de lezer niet nader heeft kunnen onderzoeken op ouderdomsverschijnselen en andere kwalijke bijwerkingen op de huid en dergelijke. De lezer die natuurlijk in een andere dimensie balloos doorleefd maar voor de dimensie waar de andere (eventuele en tevens ondertussen en mede gezien het blijkbare gevaar van het lezen best ook wel een beetje heldhaftige) lezers in zitten en waar Pein en Koraal in zitten dood lijkt te zijn. Dat is een zin die je een paar keer moet overlezen aangezien de scripschrijver een aantal leestekens heeft nagelaten omdat deze van mening is dat er sprake is van te lage lonen in de scriptschrijvers sector.
Echter ooit zullen al die dimensies bij elkaar kunnen komen. Ooit beloofd een puinzooi te worden. Is ooit dat niet altijd in aanleg? En zo hoort het ook. Ze zegt dan ook:
"Ik betreur het ten zeerste dat ik de testikels van de lezer in kwestie niet nader heb kunnen onderzoeken." en fronst haar rechter wenkbrauw. Dat doet ze vaak en daardoor zit er een ergerlijke rimpel rechts op haar voorhoofd. Dat wil zeggen dat ze zich daar zelf aan ergert, anderen letten er meestal niet echt op of doen alsof ze er niet op letten. Dat is ook ergerlijk. Maar daarmee zijn we wel haarfijn aangekomen bij de diepe morele, principiële en wetenschappelijke bezwaren van Koraal om zich in te smeren met Spock vloeibaar (Er is geen betere! Echt niet? Is het niet de aard van de wetenschap om steeds beter uit te vinden? Of nou ja beter....niet alleen het 'ooit' maar ook het nu is immers een puinzooi. En zo hoort het ook. Iedereen weet immers dat in chaos de orde van Phi terug te vinden is. Daar kunnen we later nog eventueel niet op terugkomen.) en zich vervolgens in dat schijnbare niets te storten. (verdorie die scriptschrijvers -des levens- moeten echt hogere lonen krijgen!!)
Pein die ondertussen reeds met een flinke gezinsverpakking Spock vloeibaar in de hand staat waar de wereld aan het niets (wat toch iets bleek te zijn) grenst, denkt maar aan één ding. Nou ja twee dingen dan, maar één ervan is in ieder geval de lonkende zwarte leegte die niet leeg is. Wellicht ook een metafoor voor het andere waar Pein, gezien zijn geslacht(man) en seksuele geaardheid(hetero), aan denkt.
Terwijl hij zijn ogen niet afwend van de fluwelen licht vochtige zwarte leegte die niet leeg is, het niets wat eigenlijk toch iets is...brengt hij een beetje kreunend uit:
"Koraal? Doe nou niet zo moeilijk joh... Misschien hebben ze er wel winkels!"
"Winkels? Shoppen?" De ogen van Koraal beginnen te fonkelen en haar principiële enz. bezwaren gaan al iets naar de achtergrond..
"Ja waarom niet? Alles is mogelijk in het onmogelijke niets wat iets is!"
"Zou je denken? Zou je denken dat we er met onze gedachten vorm aan kunnen geven? Dat onze gedachten als 'het Woord Gods in den beginnen' zullen zijn? "
"Geen idéé, misschien zit er wel gewoon een knopje ergens of is het een kwestie van de stop uit het afvoerputje trekken..." antwoord Pein.
"Maak jij je geen zorgen op de effecten op het uiterlijk, Pein?"
"Ja natuurlijk! Maar we hebben toch een cursus plastische chirurgie gevolgd....en trouwens we vinden wel een middeltje uit anders...denk toch dat het wel zal meevallen hoor."
"Goed dan" en Koraal gaat naast hem staan.
"Jij eerst" zegt ze terwijl ze naar Pein knipoogt.
Echt aantrekkelijk vindt ze de enorme zompige, zuigende, warme, zwarte leegte die niet leeg is niet. Ze valt op mannen. En lijkt dat maar zo of ziet ze er uit als iemand die met haar hersens denkt en die ieder moment nog van mening kan veranderen en de andere kant op lopen?
"Jij eerst, Pein" zegt ze nogmaals maar nu met een heel charmant lachje.
Pein....
***********************************************************#475 Pein:
….ja….Pein trekt al zijn kleding uit, zijn indrukwekkende torso verschijnt waarna Koraals blik geen hinder meer ondervindt van enig ander afleiding. Hij begint even te smeren maar al gauw neemt Koraal het van hem over. Eerst zijn bolletje, dan de schouders, rug, borst, buik, ietsjes lager en nog wat lager tot tussen zijn tenen. Een kwartiertje later staat Pein helemaal ingesmeerd te glimmen met een waanzinnige erectie, want als Koraal begint te smeren (Pein heeft zelfs al moeite om zijn steigeren in bedwang te houden als ze voorheen een boterham begon te….).
Dan is Koraal aan de beurt. Dat duurt wat langer omdat Pein mag insmeren en dat strandt dan in massages, handstanden, fingerspitzengefuhl, atletische kunsten en enig ander stimulerende techniek.
Dus na ongeveer twee en half uur staat ze glimmend en druipend van de Spock Vloeibaar (er is geen betere!!) voor het Grote Niets dat eigenlijk wel Iets is.
Schubby staat op de achtergrond, hij heeft een kusje van beide ouders gekregen. Pein heeft ‘m wat zakgeld gedaan, Koraal nog wat brood gesmeerd (Pein weer in alle staten) en ze hebben hem nog even op het hart gedrukt op tijd naar bed te gaan. Zo kunnen ze hem dus met een gerust hart alleen laten.
Koraal stopt enkele multitools in haar ingesmeerde rugtasje en Pein klikt een kompas om zijn pols. Beiden een vijgeblad voor anders beginnen de ouders van jonge kinderen weer te klagen en dan ze wel zo'n beetje klaar voor de 'strijd'.
Nu nog een goeie manier verzinnen om het Grote Niets dat Iets is te enteren. Want eigenlijk willen ze middels een niet al te hevige lancering erin belandden. Dat ze alvast een vaartje hebben, zeg maar.
Dat wordt ze makkelijk gemaakt. Als ze hand in hand steeds dichter de afgrond naderen, brokkelt het grond zo plotsklaps af dat ze eraf kukelen en samen het onbekende in pleuren.
WOOOOOOOOOOOWWWWW!!!!!!!! klinkt ’t uit beider monden. Elkaars handen stevig vast en het vizier gericht op het onbekende pad dat voor hen openligt.....
Schubby heeft al heimwee als ze op de rand staan en kan het afscheid niet verdragen. Hij rent naar de flessen Spock Vloeibaar (er is geen betere!!), schopt de draaidoppen eraf dondert ertussen, dompelt zich helemaal onder, er is net genoeg van het wondermiddel, en daar waar zijn ouders zijn verdwenen springt ie zonder aarzelen de diepte in.
Daar……..
***********************************************************
