Pein & Koraal

Welkom in DE online fictie roman van de 21ste eeuw! De spannende avonturen van het geniale heldenduo Herr.Dr.Pein en Prof.Dr.Koraal. U bent hier op het juiste adres voor Huiveringwekkende actie en duister mysterie met geniale wendingen. Een verhaal dat zijn weerga niet kent.

** Pein & Koraal. Alle rechten voorbehouden. Niets mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden in druk of op welke manier dan ook zonder schriftelijke toestemming van de auteurs**Contact? Zie links

Klik hier om Pein & Koraal aan je favorieten toe te voegen!

maandag, oktober 16, 2006

Hoofdstuk 7

#351 Koraal:
....over zijn strakke Calvin Klein boxer op nonchelante wijze een jeans van hetzelfde merk met daarop een zwart D&G shirtje uit de nieuwste collectie. Zijn zwarte Hugo Boss schoenen met goud en diamanten opgesierde doch zeer stoere en functionele gespen die gelukkig niet zichtbaar zijn, steken mooi af bij het voorheen regenboogkleurige gras wat nu weer gewoon groen is. Verder draag hij een wel heel bijzonder lederen, aubergine kleurig vintage jasje. Pein zwiert het jasje open en draait eens een rondje op buitengewoon stoere maar toch modellerige wijze zodat men zicht heeft op het boeiende uiterst spectaculaire doch smaakvolle Burmese steppenwolvencashmirzijde voerinkje in de jas.- Zijn zwarte katoen/polyester/elastan sokken zijn van de Hema. (Nu 3 paar 6,96) Zijn horloge.... welnu dat is nog een verhaal apart om nog maar te zwijgen over zijn hydrolisch aangestuurde powercell betamax ultra light GSM en zijn op chipformaat geinplanteerde tomtom. De MP3 speler ingebouwd in smaakvol schreeuwerig zegelring design en de platina weetikveelwatookeenheelergmodernenvooralzeerduurapparaatiniedergeval mogen we zeker ook niet buiten deze boeiende beschouwing laten.
Anyway hij gaat heel smaakvol gekleed, zal wel omdat Koraal (die het nogthans moet doen met een nogal ordinair doch uiterst voordelig setje wat Pein zo liefdevol voor haar heeft uitgezocht) hem heeft aangekleed.
"Zo" Zegt Koraal.
"Zo"zegt Pein.
"Laten we nu dan elkaars haar maar weer eens gaan doen" zeggen ze in koor.
Ze zouden immers iets nuttigs gaan doen en je haar een beetje op orde brengn en er vooral voor zorgen er altijd heel erg extreem en onnatuurlijk goed uit te zien, ondanks alle wilde avonturen, is natuurlijk niet alleen heel erg nuttig maar ook van cruciaal belang voor de kijkcijfers en over het algemeen genomen een zeer belangwekkende bezigheid.

Ze slaan dus weer lustig aan styleren en diverse merknamen vliegen weer in het rond. Beetje L'oreal hier, beetje Lancome daar, snufje AXX voor de aantrekkingskracht, toefje Rubenstein voor t extra effect, likje Dior en niet te vergeten shampoo van de Hema natuurlijk (kijk ook in de folder voor de andere voordelen en de 15% korting stickers) Tussendoor nog wat tips voor doe-het-zelf extreme make-overs zoals hoe zelf je neus te verbouwen of dikkere lippen te krijgen.
Ze hebben het er maar druk mee, de kijcijfers stijgen naar ongekende en uiterst gevaarlijke hoogten, evenals de ontvangen exorbitant hoge bedragen voor het sluikenderijs en geheel toevallig en per ongeluk maken van reklame voor niet nader te noemen producten eer er nog wat nullen in de strijd worden gegooid.
Ze hebben het zo druk dat ze helemaal niet merken dat...

**********************************************************

#352 Pein:
...de zon ondergaat.
Schubby houdt de spiegel vast en belicht het tweetal met een felle bouwlamp zodat ze elk detail goed kunnen zien en er niets ontsnapt aan hun nauwkeurige blikken. Geen haartje mag namelijk scheef zitten. Daar krijgt ook de meest ervaren en professionele visagist(e) wat van te horen, en Koraal en Pein gaan in al hun ijver nog VEEL verder.
De zon gaat dus onder en dat verandert alles op LaarokNiep, zoals het duo HUN planeet heeft gedoopt. Iets anders dan wat omgedraai kwam er zo snel niet op en ach een planeet waar regenbooggras groeit, tenminste in eerste instantie dan, verdient ook niet beter. Als ze hun levenswerk wat hebben uitgebouwd bedenken ze wel iets anders. DePrachtigeWereldVanProf.Koraal&Dr.Pein ofzoiets. Of iets in de trant van DeGroteSchubbyDubbyDooPlaneet of DeDonkereTrappetjesSpelonken of DaarWaarKonijnenErMaarEenBeetjeOpLosNeukenMaarAlleenInDeGedachten-
wereldVanKoraalEnPein...zoiets ofzo.
Dus de zon gaat onder. Of zon? Het is eigenljik meer een klein blauw balletje hoog in de lucht die zoveel licht uitstraalt dat we er maar klakkeloos vanuit gaan dat dat ding de zon is. De konijnen liggen er in iedere geval met hun zonnebrilletjes op onder te bakken op kleine handdoekjes en smeren zich in met allerlei Nivea-cremepjes, Etos-sprays en Kruidvatrommel. Ook loopt er een ijscokonijnenman achter een ijscokarretje ijs uit te delen aan de kleine konijnekindertjes die snel moeten likken anders lekken de smeltende ijsjes op hun....
*********************************************************

#353 Koraal:
DUS en omdat de zon ondergaat wordt het......? Nou? Wie weet het? Nou? Zeg dan!
Juist, het wordt donker! Boyu ja...sorry....ik bedoel nou ja iets donkerder dan eerst want er zijn meerdere zonnen natuurlijk en ze gaan niet allemaal tegelijk onder want daar hebben ze afspraken over, het het mag ook niet van de bond en de stichting kosmische wereldzonnebelangen. Daar zijn regels voor. Ja en wereldbelangen in het spel inderdaad dat las je goed want vele werelden hebben weer zonnen en manen en toestanden.... ergens lijkt het dus ook wel weer een beetje op thuis maar ook weer helemaal niet. Hoe leg je dat uit...het is anders weet je maar toch een beetje NIET ook weer. Als het ware.
Nu we dit duideijk hebben kunnen we naar de volgende spannende ontwikkeling in dit verhaal. Jahaaa tis retespannend hè want we weten nog niet eens wat voor kleur nagellak Koraal op heeft dus dat zal er om gaan spannen. Blijf rustig ademen in ieder geval als je dit leest, probeer je hartslag onder controle te houden. Op zich kan een gezond mens wel wat spanning hebben hoor maar probeer dan ook minder cholesterol tot je te nemen. Want als je slecht eet is spanning gewoon funest voor het lichaam en zal de dokter je al wel hebben uitgelegd dat je beter niet dit spannende verhaal kunt lezen. Als ie dat nog niet gezegd heeft, dan weet je het nu maar zoek toch maar een andere dokter voor de zekerheid. Want dat is dus gewoon belangrijk. En dat is het.

En dan dus, terwijl Pein en Koraal zich nog maar eens omkleden en hun avond kledij aantrekken, gaat er nog een zon onder. Het is dus nog ietsje donkerder als daarnet. Werkelijk heel stemmig licht, een beetje omfloerst zou je bijna kunnen zeggen waardoor ze er extra goed uitzien. Wat bijna al niet mogelijk was. Ik bedoel maar hoe kan je er beter dan helemaal fantastisch perfect uit zien? Nou Pein en Koraal kunnen dat dus. Zoals ze zo veel kunnen, eigenlijk alles kunnen maar dat wil nog niet zeggen dat ze het ook doen natuurlijk. Het is ook niet uit te sluiten dat ze het doen dus feitelijk zijn daar op dit moment geen uitspraken over mogelijk. Helaas is het net ietsje te donker om te zien wat voor kleur nagellak Koraal precies op heeft. Ja het is een beetje rood-achtig maar zou ook roze of terra kunnen zijn, bij dat rare avondlicht is dat natuurlijk moeilijk te zien. Dus dat komt dan morgen wel weer als alle zonnen weer op zijn. Het is in ieder geval wel duidelijk dat ze avondkledij aan hebben en dat het duur is. Of anders in ieder geval erg ilegaal
"Goed" zegt Koraal
"Goed" zegt Pein
Want ja het is goed hier op hun eigenste planeet, het enige wat ze nog nodig hebben is....
"hè verdorie wat was het ook al weer. Het licht op het puntje van mijn tong. Ken je dat?" mijmert Koraal.
En Pein antwoord " Jaaaa wacht even eehhhhh iets met eeehhhh...we zouduhh eeehhhhh....euh verdorie hoe heet het ook al weer?!"
"Ja precies! Precies wat ik bedoel we zoude eeehhh.....

***********************************************************

#354 Pein:
…oh ja, patienten! We hebben een lading patienten….ach…vergis ik me weer….CLIENTEN nodig. Floept Koraal eruit.
Ja Natuurlijk!! juicht Pein.
Beiden kijken ze even rond. Slechts gras (pimpelgeel van kleur dit keer), konijnen talloze met ijsco en zonder en Schubby zijn te zien.
Clienten, zucht Pein nog een keer terwijl ie naar Schubby kijkt. Die maakt zich heel klein, alsof ie beseft wat normaliter het lot van Koraal en Peins clienten is.
Neehee, jij bent veels te groot, stelt Pein Schubby gerust. Die laat maar weer eens een scheet van opluchting.
Die gewoonte moeten we hem nog es afleren, verzucht Koraal.
VIESPEUK!! scheldt ze Schubby uit. Die wordt nog kleiner, ongeveer 10 centimeter, wat wel erg klein is voor iemand van over de dertig meter.
EN BLIJF!!!! commandeert Koraal verder.
Hij blijft zo.
Hee, da’s handig, zo past ie in onze vibrator als we de batterijen eruit halen! En Pein grist het instrument uit zijn achterzak. FLOEP!! TADAAAAA!
Hee, ik dacht dat we ‘m kwijt waren!! kirt Koraal.
Neeheee, bewaard. Klem ‘m vaak even achter mijn oor als me broek uit gaat, of ik voor andere hete vuren sta.
Oh Pein, je bent een …..eh….ja genie wilde ik zeggen, maar dat zeg ik al zo vaak…
Tis goed, Koraal. Even kijken nu….En Pein zoekt Schubby tussen de gele grassprieten.
DAAR BEN JE!! HIERRRRR.
Hij graait Schubby van de grond (die gilt nog even met een piepstemmetje: IK WIL NIEEEE!!) en drukt ‘m in de batterijruimte van de trilstaaf.
Ziezo, da’s mooi opgeborgen.
Geef ‘s, vraagt Koraal en Pein overhandigt haar het ding. Eenmaal in Koraal handen gaat ze er even flink mee schudden.
HAHAHAHA.
Dan doet ze het klepje open en laat Schubby eruit vallen. Het beestje probeert op te staan maar is veel te duizelig en valt steeds weer om.
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA, lachen beide artsen
Nog een keer! roept Pein.
Koraal stopt hun zoon weer in het apparaat en schudt nogmaals, nu wel heel erg hard.
En weer draait en valt het beestje nadat ie op de grond is gekwakt.
Pein gaat haast onderuit van het lachen.
Ook Koraal heeft ernstige moeite de lach in te houden.
Weer stopt ze ‘m terug en schudt het ding waanzinnig heen en weer. De tranen lopen over Peins wangen.
Dan opent ze het klepje om Schubby eruit te laten vallen maar…..
************************************************************

#355 KOraal:
..mar hij houdt zich vast aan de rand en floept vervolgens weer naar ware grote.
Zo, na dit intemezzo kunnen de artsen weer met frisse moed aan het werk.
Pein krabt eens aan zijn kin en trekt zijn rechter wenkbrauw op "waar zullen we eens wat partienten vandaan opscharrelen?"Zegt hij op een toon zoals mensen die bezigen als ze zich afvragen wat ze vanavond eens zullen eten.
"Hm" zegt Koraal "zat er niet een teleportatie apparaat aan boord? "en ze wijst achteloos met haar duim richting het enorme ruimteschip schuin achter hen waar ondertussen een beetje mos op zit en wat onkruid tegenaan woekert. Pein kijkt nu nog nadenkender....of is het bedenkelijker. "Laten we maar eens gaan kijken."

Na wat spinnewebben opzij te hebben geschoven en wat roest te hebben weggeveegd van de deur (de tijd vliegt als je het leuk hebt en kennelijk hebben ze het toch behoorlijk leuk gehad de laatste tijd) gaan ze het schip weer binnen. Het ruikt een beetje muffig en kan wel een grote schoonmaak gebruiken. "Dat kan wel wachten tot er patienten zijn, hebben ze meteen iets nuttigs te doen. Lekker beetje therapetisch schoonmaken is goed voor ze. "zegt Pein streng en ze stappen over wat half vergane Korpei lijkjes heen, lege flessen, volle asbakken, kippebotjes, reageerbuisjes, chemacaliën, asbest, pingpong batjes, oude batterijen, flippo's en nogzowat zaken.
Tot nu hebben ze nog niet alle verdiepingen van het schip bezocht. Maar tot hun grote verbazing zit er een heel handig overzicht bij de lift. "Zat dat er al? ......was me nog niet eerder opgevallen" mompelt Koraal.

Eerste verdieping
Dames en heren kleding, schoenen, tassen, boksballen, vitamine pillen en toiletten
Tweede verdieping:
Cosmetica, lingerie, zwembad, sauna, kerstversieringen, schemerlampjes en spaarpunten.
Derde verdieping:
koelkasten, pasma tv's, MP3 spelers, GSM's, teleportatie ruimte, asbakken en tuinmeubelen...

"Ah daar staat het 'teleportatie ruimte' derde verdieping!"
En ze drukken op het knopje van de lift maar tot hun grote ergernis.....

*********************************************************
#356 Pein:
...neemt de lift ineens zo'n ontzettende vaart aan, zo'n versnelde vaart, ZOOO WAAAAANZINNIG SNEL, dat ie langs verdieping 1 (Koraal graait in alle vluchte eenprada-schoen mee), verdieping 2 (Pein trekt supersnel een spannend openkruisslipje uit een rek vlak bij de liftdeuren), verdieping 3 (Koraal probeert een koelkast maar da's te onhandig zodat het ding op de grond kiepelt en er allemaal ijsblokjes op de....laat eigenlijk maar), verdieping 4 (waar Pein nog net bij de Vodka kan),5,6, tot 38, 39 etc,etc, tot!.....het dak, DWARS DOOR HET DAK NOTA BENE!!
" JEzus, we schieten dwars door het dak!!" gilt Koraal dan ook.
Pein zet zich schrap, iets wat Koraal al heeft gedaan. Dan mindert de lift vaart, en door het raampje zien ze een onderwaterwereld: lichtgevende vissen, vissen met meerdere koppen, hele grote, veels te grote zeepaardjes, tweestaartige vissen.
" Jeemig, het lijkt wel of ze hier allerlei radio-actief afval hebben gedumpt" kijkt Pein bedenkelijk.
" Ha, had zo het beekje achter ons instituut kunnenzijn" grinnikt Koraal.
Even later blijkt dat Peins vermoeden weer zeer raak waren. De bodem, want daar zijn ze naartoe gezakt nadat de lift de vaart er helemaal uit had geknald, ligt bezaait met allerlei vaten met doodskopmotieven erop, en grote rode letters DANGER.
Koraal ontdekt een knopje met een propellor erop en drukt deze in, zoals ze steeds weer geneigd is elk knopje in te drukken dat indrukbaar is. Ineens heft de lift z'n kop en maakt ie weer vaart. De lift is ineens een onderzeeertje geworden en ronkt, het sppor van de vaten volgend, vlak boven de bodem van deze zee, zoals we deze plek maar even bestempelen, verder met een hele sliert bubbels achter zich aan.
Dan maakt de bodem een draai naar beneden en vlak bij de rand gloort een flauw schijnsel.
De spanning stijgt. Koraal en Pein voelen aan hunb water dat er iets staat te gebeuren. Ze schurken dicht tegen elkaar aan wat de spanning voor de kijker natuurlijk nog meer opvoert. Nu zijn ze bij de rand aangekomen en na die rand kijken ze neer in een groot onderzeedal. Immens uitgestrekt en vreselijk diep. Helemaal beneden, diep in het dal doemt een stad op. Een onderwaterstad. Fel verlicht, heel groot, ietwat oud-Romies aandoend maar hypermodern.
Koraal en Pein slikken een keer. Ook voor hen is deze aanblik nogal wat. Maar niet zoals u zou veronderstellen op een nederige of respectvolle of onderdanige manieer. Neenee, geenszins.
" Daar komen natuurlijk al die vaten vandaan," weet Pein
" Wauw, daar moeten we een paar met verse inhoud van zien te bemachtigen" , zegt Koraal. "En daarna maken we die verontreinigers met de grond gelijk!"
Koraal en Pein doen een high-five, zippen flink van de flessen Vodka en maken een oorlogsdansje.
De onderwaterstad beneden hen rust in alle vrede.
**********************************************************

#358 Koraal:
blub blub blub
"weet je wat ik nou niet snap"bubbelt Koraal.
"Nou?"
"Dat we dus het ene moment in een ruimteschip zitten wat op een eiland staat of zoiets"
"Eiland?"
"Nou ja en planeet was het geloof ik. ..."
"Ga verder....."moedigt Pein haar aan.
"Goed we zitten op een planeet pakken in ons eigen ruimteschip de lift die schiet door het dak en dan zitten we verdomme in een soort zee!"
"ja, en? Kom op nou koraalski! We gingen toch lekker van je piefpafpoef en wat van die vaten mee enzo.."
"jaa das zo maar.....maar..."Koraal lijkt te twijfelen.
"Wat is er nou??!! Je gaat toch niet filosofisch zitten doen zo vlak voor een leuke sappige aanval???"
Koraal kijkt bedachtzaam. "ik vind het gewoon vreemd oké ik vertrouw het niet. Het is raar. Er klopt iets niet....."Dan is ze even stil en kijkt mijmerend naar de onderwaterstad beneden hen. De zachtgroene waas van algen zo fraai en stemmig verlicht door die lichtgevende beesten vormt een sierlijk spoor tussen de oude vaten die opgeleukt zijn met al even stemmige doodshoofdjes. Ach kijk het daer vredig liggen dat schattige pitoreske onderwaterstadje. Ronde gebouwen afgewisseld met een soort torentjes van een geribbeld spiraalvormig zilverkleurig materiaal lijken hen toe te lachen. De lichtgevende zeemeerminnetjes doen hun boodschapjes in hun visnetjes en hun beursjes gevuld met schelpjes in hun zee-egel bonten tasjes. Daar gaan ze van trippeltriptrap op de trap met een staartjes van zwiepzwapzwiep en hun ranke armpjes rinkelend van de pyastrakiaan vissenbotjes en presberitaanse belletjes.
Dan kijkt Koraal Pein weer aan en vervolgt: "......EN MIJN DOLCE & GABBANA BLOESJE IS DUS DRY CLEANING ONLY!!!!!! VERDOMME!"
*********************************************************

#359 Pein:
"Oei"Pein schijnt zich nu ook langzaam te de ernst van de situatie te gaan beseffen.
"En jouw vintage jas!! Pein!! Kijk nou toch!"
Pein kijkt en schrikt zich verrot. Half Iran dondert over 'm heen, Bolland en Bolland Doemen ineens op, zijn zoon blijkt zulke immense poten te hebben dat ie door een of andere rijke rus wordt gesnaaid, hij tast tot diep in de zakken van Koraal, oh nee, die hoort er niet bij....eh....verstrikt in een vreemd spel met tijdsgaten op een planeet, Schubby van Dertig meter, oorlogen, achtervolgingen, experimenten, Spock Vloeibaar (er is geen betere), Koraal die uit de tunnel verdwijnt waardoor ie alleen volgestopt met insecten......en nu pas schrikt ie een keer.
Het gaat dan natuurlijk wel om zijn vintage jas.
En Koraals bloesje, laten we dat ook niet vergeten.
"Godverdomme, zo kan ik niet aankomen schieten en vechten en weetikveelwat bij dat onderwatervolkje!" Koraal begint de zin in oorlogvoeren even te verliezen en ook Pein twijfelt nu sterk, starend naar de gehavende kleding.
"En Nu?" vraagt Pein met een ietwat beteuterde blik in zijn ogen.
"En nu?! We gooien die zooi daar plat en dan gaan we onmiddellijk naar de oppervakte, of de onderkant of waar dan ook waar ik niet in dat kolerewater zit en dan ga ik deze bloes redden als er nog wat te redden valt. En (ze kijkt in de achteruitkijkspiegel want ook daar is de onderwaterlift mee gezegend)oooooooooohhhhh, me haar!! Me Haar!! Jezus, het zit helemaal door de war!"
Liften, iedereen wordt er wel een keer wat claustrofobisch in. Nu zijn Pein en Koraal dus ook bestookt met dit virus hier mijlen onder de zeespiegel, of boven de spiegel, of de achteruitkijkspiegel OF HELEMAAL GEEN SPIEGEL, heh verdorie dat doet er ook allemaal niet toe. Ze moeten gewoon zo snel mogelijk uit dit kleine bakkie, want Generaal Drs. Koraal en Herr Dr. Pein brauchen nur ein bischen Lebensraum! En dat is nogal karig vertegenwoordigd op deze diepten, hoogtes, gemiddelden, whatever.....
# 360 Pein
Verderop staat Schubby van eenzaamheid de hele planeet vol te diarreen. Hij is behoorlijk gestresst nu zijn baasjes ervandoor zijn. ZOuden ze hem zijn vergeten (die kans is groot)? Na zeven flinke sloten erdoorgejaagd te hebben, de hele omgeving staat blank....eh...bruin, rinkelt er ineens iets op de grond, op een tegel ofzo, maakt ook niet uit. Misschien rinkelde het geeneens....Het is de sleutel! Ineens weer terug op z´n plaats en uitgescheten door de flinke artsenzoon. Schubby hoort het ook en kijkt om naar de plek waar het rinkelde of niet, laten we zeggen dat ie iets voelde schuren langs zijn sluitspier en dat ie benieuwd was wat er met zijn ontlasting meekwam. Niet dat er nooit iets meekwam, dat niet, sandalen, ouwe fietsen, achterwielen, scheenbeschermers , van alles kwam er doorgaans mee maar dit kleine scherpe dingetje vroeg om zijn aandacht.
Een sleutel. We zien Schubby denken: wat moet ik daar nou mee?
Hij pakt ´m op, bekijkt ´m maar kan er niet door geinteresseerd raken. Hij slingert ´m over zijn schouder (jaja, ook Schubby´s hebben schouders) en het ding belandt precies in het sleutelgat van de ingetrapte toegangsdeur van de insectentunnel.
Even is het heel stil. Zelfs onderwater lijkt de tijd even stil te staan.

ONDER WATER: "Hee, wat gebeurt er, het water golft niet meer." constateert Koraal
"Ja, vreemd, ach er gebeuren wel vreemdere dingen, heb je die geweren volgeladen"
"Zeker, tot de nok!"


TERUG BIJ SCHUBBY
Of eigenlijk terug bij de deur. Want het sleutelgat vat vlam, de sleutel is zo heet geworden dat de houten deur in de hens vliegt. Het brandt lekker daar. Nou zeg. Allemachtig wat een vuur. Dan verschijnt er een rookpluim uit het sleutelgat, een grote grijze rookpluim. De rookpluim neemt een vorm aan. De vorm van een....van een....van een man.
Van een man????
Ja, van een man.
Een soort Aladdin gehuld in gewaden die zich tot Schubby keert en begint te spreken.....


**********************************************************

#361 Koraal:
Met galmende stem , zoals het Aladdinachtige wezens nu eenmaal betaamd te galmen, zegt hij: "je hebt drie wensen!" Tja...het zal eens niet. waarom nou eens vier wensen of vijf of gewoon 1 of 2? Altijd meer weer drie. En je moet nog uitkijken ook met wat je wenst want voor je het weet zijn je wensen in nachtmerries verandert en is er niets meer te wensen over. Schubby begint diep na te denken, voor zover ie in staat is te denken natuurlijk want het blijft immers een Schubby en Schubbies zijn meestal niet zo heel snugger. Het kraakt dus allemaal een beetje. Waar denkt ie allemaal aan? Hij zou willen dat zijn baasjes terug zijn dat alles schoon is en nog iets moois en nuttigs....kraakkraakkraak Maar veel geld, een mooie Schubbin en een eigen huis..jaaaaa een plek onder de zon waar je altijd....nou ja enzovoorts, dat lijkt hem ook wel wat. Maar als die mooie Schubbin nou een geniepig kreng is en hij in dat huis opgesloten wordt? En wat kan ie met al dat geld als ie opgesloten zit en ongelukkig is? kraakkraakkraak denkt Schubby verder kraakkraak...gezondheid is natuurlijk ook wel belangrijk...daar heb je artsen voor nodig, die kunnen hem misschien ook wel aan een leuke Schubbin helpen...ze hebben hem immers ook gemaakt en hij is reuze leuk vind ie zelf....en aantrekkelijk ook! Schubby heeft nu een grote grijns op zijn gezicht terwijl hij er aan denkt hoe aantrekkelijk en leuk ie is en aardig en nuttig en waardevol.....
"U heeft nog drie minuten om de drie wensen te doen." Galmt het Aladdinnige figuur.
Verdorie zeg wat is dat nou voor modern gedoe, een Aladdin met een timer er op??
"verdorie" zegt Schubby dan ook terwijl hij naar alle vieze troep om zich heen kijkt "Verdoerie was alles hier maar als nieuw, dan kon ik tenminste beter nadenken!"
En poef plotseling is alles nieuw en weer heerlijk schoon. Zelfs het ruimteschip staat de glanzen in de zonnen, alles fonkelt van frisse stralende nieuwigheid. Nu beseft Schubby dat er al één wens gebruikt is. Zie je wel hoe geniepig dat altijd gaat! Hoe hard je ook nadenkt, verdorie.
"Verdorie!"zegt Schybby dan ook "Verdorie waren Pein en Koraal maar hier om me te helpen goede wensen te bedenken!" En poef daar staan ze weer in mooie nieuwe schone kleren...."En dat ze altijd lief voor me zijn!! "schreeuwt Schubby snel die zich realiseert dat ie al weer een wens heeft opgebruikt en een poging doet er slim nog gauw iets aan toe te voegen. Maar helaas het gaat weer van poef en de laatste wens is op. Die stomme rokerige rotgeest laat zich niet in de maling nemen en wil natuurlijk zo snel mogelijk weer weg om ergens anders bij een mooie dame wensen te gaan vervullen. Jaaahaaa hij kan wel wat bedenken.....zijn rookbroek zit ineens heel erg strak....mooie dames verwennen en...
Maar dan is weg, rook die in rook opgaat als het ware. Dat is immers wel een groot voordeel van rook...dat het in rook opgaat..dus als je een keer denkt van verdorie watis het hier rokerig of....Nou ja laat ook maar.

En daar staan Koraal en Pein op de gloednieuwe planeet met hun gloednieuwe kleren naast hun gloednieuwe ruimteschip op de gloednieuwe planeet, onder de gloednieuwe zonnen en de gloednieuwe.....afijn het beeld is wel duidelijk: Ze staan er en alles is nieuw.
"Schubbie!!!"roepen Pein en Koraal in koor."Oh Schubbie!!!"en ze vallen hem om de hals..... "Wat is alles mooi nieuw!" roept Koraal uit. En ook Pein is heel tevreden, alleen jammer dat ze midden in een lekker oorlogje zaten met dat stadje...maar goed dat kan later altijd nog afgemaakt worden. Hij heeft al weer een aardig idéétje voor nieuw wapen...maar heeeeee alles IS hier nieuw! Wat een...

*********************************************************

#362 Pein:
magisch gevoel dat bij hem teweeg brengt. Sjonge. Hij voelt zichzelf als het ware nieuw.
"Koraal, voel jij je ook zo nieuw?" vraagt ie dan ook.
"Ja, godsamme, nu je het zegt, ik voel me knetternieuw! Voel 's" en ze steekt haar arm uit.
Pein die geneigd is ergens anders aan te gaan zitten , wordt gecorigeerd en sja, dan voelt ie maar aan haar hand. En verrek, helemaal nieuw. Als ie wat dichter bij haar gaat staan ziet ie een glad kinderhuidje en ook die verweerde en ....nou ja...het valt allemaal wel mee maar we willen toch een contrast schapen...kop van hem voelt zo glad als een babyhuidje.
"Potverdorie, en ik wilde nog wel aan de botox, tenminste 'k wilde er wat Spock Vloeibaar , er is geen betere, in spuiten, maar dat hoeft dus nu ook niet meer!" lacht Pein met een jeugdige grijns.
Schubby kwispelt en probeert hun blikken nogmaals te vangen, maar de aandacht van beide artsen is alweer ergens anders op gericht.
(pfff, denkt Schubby, stelletje ondankbare ouders heppik hee, al me wensen naar de klote en een bedankje van hun kan ik ook al op me buik schrijven, ga ik ze ook niet kenbaar maken dat die sleutel, die Aladdin, dat die rokerige vent aankwam met wensen en dat Pein nu geen botox hoeft in te spuiten, ach wat, ik graaf wel een kuil en ga d'r in liggen zonnebaden)
Op het nieuwe wapen inderdaad. Iets verderop onder het fonkelnieuwe spaceship, hangen toch een stel grote raketten. Koraal en Pein staan bijna kwijlend naar de puntige aluminium jongens te gapen. Langzaam lopen ze naar het arsenaal. Ervoor beland raken ze beide een raket voorzichtig aan. Aaien eroverheen. Strelen is een beter woord. Pein kust 't zelfs. Koraal wil dat ook wel maar kan zich inhouden. Hoewel, ze praat liefkozend tegen de raket dus terwijl Pein nu zelfs lebberend tegen het wapen aangeilt en Koraal de raket behandeld als iets haast menselijks kunnen we stellen dat de beide artsen weer helemaal de oude zijn. Waren ze dat niet dan? Wat maakt het uit.
In een nieuw en gezuiverd lichaam.
Maar gelukkig weer de oude.
"Ik kan niet wachten, Pein" stelt Koraal.
"Nou, waar wacht je nog op!" begrijpt Pein haar ongeduld.
Koraal veert op, glimt apetrots en rent het spaceship binnen. Van buiten zijn wat omvallende spullen te horen, glasgerinkel, enkele prachtige vloeken en dan begint een soort motortje te ronken. Dan draait een van de raketten naar links en even later, Pein duikt weg en stopt z'n vingers in z'n oren, wordt de raket gelanceerd. Het ding schiet omhoog, kilometers ver en daalt via precies dezelfde weg. Er klinkt een harde juich van Koraal uit het spaceship en ze kijkt door een van de ramen. Pein kijkt haar enthousiast aan en volgt dan weer de baan van de raket. Benieuwd wat ie gaat vernietigen. Nou, dat duurt niet lang. Het ding scheert rakeings over het hoofd van Pein, trekt dan weer even omhoog en zoeft vervolgens verder. Nog een boogje omhoog en dan slaat ie te pletter op de grond. Precies in de kuil waar Schubby zo druk aan het graven is....eh....was. Koraal en Pein applaudiseren en fluiten op hun vingers en doen alsof er een doelpunt is gescoort.
Schubby houdt zich stil, geen teken uit de kuil die zo wel erg diep is geworden....

***********************************************************

#363 Koraal:
...gelukkig maar dat Schubbies derde wens de wens was dat Pein en Koraal altijd lief voor hem zouden zijn, anders zou het een heel slecht teken zijn geweest die stilte. Nu is het wat het is: zijn liefdevolle ouders hebben hem met het afschieten van een raket geholpen een extra mooie diepe kuil te maken. Ze weten immers hoe dol Schubby op kuilen is. Schubby is dan ook helemaal stil van dit mooie gebaar en geniet tevreden van zijn superkuil.
Pein en Koraal kloppen zich wat stof van hun kleding en kijken voldaan naar de mooie speel-kuil waar Schubbie zo duidelijk van geniet.
"Daar hebben we voorlopig geen kind aan" merkt Pein droogjes op.
"Mooi, dan kunnen wij weer aan de slag."
Na een kort overleg besluiten de artsen dat er belangrijkere dingen zijn dan het platgooien van het onderwater stadje en dat ze wel wat beters te doen hebben. Daarbij wordt het constant platgooien van alles een beetje saai. Als er iets is waar geniale mensen een hekel aan hebben is het wel veelvuldige herhaling van een zelfde handeling, hoe ontspannend dat ook kan zijn. Hoog tijd om dus hun meesterbreinen weer aan het werk te zetten.
"Op naar de teleportatie ruimte!"
"Juist" beaamd Pein "Laten we eens grondig onderzoeken welke mogelijkheden we hebben in die teleportatie ruimte of anders kunnen creëren."
"Ik heb al weel wat idéétjes" Gniffelt Koraal.
"Ik ook! En nu alles als nieuw is zal het werk nog leuker zijn."
"Tja wat hebben we toch een slimme zoon dat hij zulke doordachte en goede wensen heeft gedaan...."
"Absoluut!"

Samen lopen ze het splinternieuwe schip in. Nemen de lift naar de derde etage en wandelen de teleportatie ruimte in.
"zooooooooo"en "Woooooowwwww" en "OOOOoooohhh"en "AAAaaaahhh"
De artsen zijn wel wat gewend maar de technologie die hier tot hun beschikking staat is werkelijk fabalhaft; het nieuwste van het nieuwste op teleportatie gebied.
"Laat mij maar even" en koraal spoed zich naar het controle paneel, voert allerlei gegevens in en...
"Ja! Als ik het niet dacht, we kunnen ons hiermee ook door de tijd verplaatsen en zelfs mensen uit het verleden op pikken!!"
"Wooooooow" doet Pein nog maar eens en herinnert zich een uitspraak van Einstein: "Het verschil tussen verleden, heden en toekomst is slechts een illusie, maar wel een hardnekkige."
Koraal voert nog wat wiskundige formules in en kijkt dan op met een enorm gelukkige grijns.
"Wat denk je ervan om onze eerste beroemde patiënt op te halen in het jaar 1945??!! Om precies te zijn 30 april, ongeveer 10 minuten voor hij zal sterven. Stel je voor wat we te weten kunnen komen over de hersenactiviteiten van zo iemand. En stel je voor de groepsgesprekken als we nog een paar gestoorde kopstukken uit de geschiedenis bijeen brengen."
"Perfect!" beaamd Pein met glanzende ogen.
"En Pein?"
"Ja?"
"Geen gedoe met bommen en granaten, moord en doodlag; we gaan nu serieus aan de slag, oké? "
Pein die het lukraak met bommen en granaten gooien ook al een beetje moe begon te worden en niet meer echt als en uitdaging voor zijn intellect beschouwt knikt enthousiast van ja. Ook hij ziet de schijnbaar eindeloze mogelijkheden van hun nieuwe project.
"Klaar voor de start?"
"Meer dan dat!!"

Koraal druktop de knop 'start'
Het volgende moment staan ze in een schemerige ruimte van een bunker die een verlaten indruk geeft. Her en der liggen wat papieren, een laars, wat oude wapens. kennelijk in de haast achtergelaten bij een nogal plotselinge evacuatie. Het ruikt er een tikje muf en de sfeer is beklemmend. Ze kijken behoedzaam om zich heen om hun plaats te bepalen. In een nabij gelegen ruimte horen ze een Duitse stem staccato bevelen geven, al is het niet duidelijk wat er precies gezegd wordt. Ook zijn er geen andere stemmen te horen.
"Adolf?!?!" roept Koraal en loopt resoluut op de ruimte af en opent de deur. Daar zit een klein manneke met eigenlijk vrij komische haardracht en een maf klein snorretje die zijn testament zit op te maken. Hij zat kennelijk tegen zichzelf te praten want hij is alleen.
"Adolf, wier sein deine neue artsen. Kommen sie, und schnell! Es ist jezt zeit zu gehen!!." Zegt Koraal op indrukwekkende overredende toon in haar beste Duits, wat erbarmelijk is maar het manneke lijkt haar te begrijpen en staat direct en opvallend gewillig op...
*********************************************************

#364 Pein:
Voor de duitse taalfreaks onder ons, we hebben schijt aan naamvallen, bijvoeglijke naamwoorden en aandere verbuigingen enzo

“Doch ein bischen komisch das ich neue Artzen brauche wenn das End balt anfangt!…nbsp; Toch loopt ie gewillig mee waarschijnlijk enigszins gevoelig voor de schoonheid van Koraal (die er op haar best uitziet in een nieuw paarszijden Gucci-pakje met hippe zwartlederen dameslaarsjes en een stel retedure oorbellen van het kaliber goudglimmend-niet-te-groot-maar-zeer-zeker-duidelijk-te-zien) en het dreigende dubbelloops jachtgeweer waarvan Pein de loop op Adolfs hoofd richt.
“Verdammte scheisse…nbsp; bulkt de uitgerangeerde führer er dan ook uit.
“Kommen sie, bitte! Vor es zu spät ist…nbsp; dringt Pein aan. Hij sommeert ‘m voor te gaan tot binnen een cirkel die Koraal met een lichtschijnsel uit een soort lichtsticklamp op de grond aangeeft. Gedrieën gaan ze in de cirkel staan. Dan drukt Koraal op de afstandsbediening in haar andere hand en ineens staan ze tussen de koeien met aan de ene kant boosardige cowboys op paarden en aan de andere kant een krijsende indianenstam.
“Oeps, verkeerde knop…nbsp; verontschuldigt Koraal zich en licht direct een nieuwe cirkel op de grond onder hen en onmiddellijk schieten door een kortstondige donkerte met allerlei flitsen en….nou ja…hetgeen we zien als ze in films ook altijd door de tijd vliegen……tot ze naast een mammoet terecht komen en een ongelovelijke hoeveelheid speren hun richting opkomt. Achter de speren staan zeer verbaasde holbewoners.
“Gore kutafstandsbedie….!!…nbsp; vloekt Koraal die met het apparaatje schudt en wederom op enkele knoppen drukt.
Weer de flitsruimte waarin Koraal,. Pein en Adolf doorheen salto-en.
Alle drie: Wooooooooooooooooooooooooooooooooow!!
PLETS! BOEM! BAF!
Weer voor het fonkelnieuwe spaceship!
Schubby komt eraan rennen om de teruggekeerde ouders te verwelkomen.
“So ein Dreck! Was ist das?!?!…nbsp; gilt Adolf als ie Schubby ziet aandenderen.
“Das ist unserer Kind!…nbsp; zegt Koraal trots.
Adolf verschuilt zich achter Pein. “Mein Gott!‼/p>

***********************************************************

#365 Koraal:
Koraal negeert Adolf en richt zich tot Pein:
"We moeten zo die kinderziektes maar even uit dat teleportatie apparaat halen want al die omwegen...."
"Ja, maar eerst ga ik even kijken of we nog van die implanteerbare vertaal chips hebben want dat Duits begint me echt zwaar te irriteren...."
Ze brengen Adolf naar zijn cel euh...kamer, die maar een klein beetje tegensputtert, het is dan ook maar een klein mannetje en zonder leger achter zich en vervaarlijk stormbaan führers en SS officieren stelt het allemaal niet zo gek veel voor. Voor ze in de lift stappen op weg naar het cellenblok:
"Wacht!" roept Koraal die snel een camera heeft gepakt "Laten we hem even vastleggen in dat carnavals pakkie van hem, ook leuk als een soort voor en na foto's...nou ja en voor de kleinkinderen...." Pein draait Adolf richting de camera, die meteen een kaarsrechte rug opzet, zijn hielen tegen elkaar aanklikt en zijn arm uitsteekt. In een reflex kijken Pein en Koraal schuin omhoog, waar de arm heen lijkt te wijzen. Maar hij wijst nergens naar. 'Flits'
"Ach ja das waar ook dat is een soort groet..."verzucht Pein
"Dat heb je van Caesar gepikt!" snauwt Koraal hun nieuwe patiënt toe.
En ze duwen hem de lift in. Stoppen even bij de etage met het lab om een paar implanteerbare vertaal chips te pakken en gaan dan verder naar de naar de tiende verdieping. 'Tshshshs' doet het implanteer pistool als de chip in de nek van Adolf wordt geschoten.
'Auw!" doet Adolf.
"Bek houwe aansteller!" snauwt Pein.
"Hop naar binnen!" beveelt Koraal.
En ze duwen hem de cel in met prachtig uitzicht op de kuil van Schubby overigens.
"Waat ies daat! Daat kaan doch zomaar niet!!!" protesteert hun fonkelnieuwe patiënt in zijn fonkelnieuwe cel.
En terwijl Pein en Koraal de zware plaatstalen deur achter hem dicht en stevig op slot doen kijken ze elkaar fronsend aan .
"Die vertaal chip is wat roestig zo te horen." zegt Koraal.
"hm ja....oud modelletje. Maar beter dan niets!"
"Behandel plan?"
"Ach dat komt later wel, eerst nog maar wat patiënten verzamelen. Heeft die idioot iemand om mee te kaarten."
zegt Pein terwijl hij met zijn hoofd een beweging maakt richting de gesloten cel deur. En hij voegt er aan toe
"trouwens in zijn eentje kan hij dit schip nooit schoonhouden!"
En de beide artsen lachen smakelijk terwijl ze weer terugkeren naar de teleportatie ruimte. Nou ja terug huppelen eigenlijk want ze zijn natuurlijk in hun nopjes met de huidige ontwikkelingen en het vooruitzicht op meer patiënten. Ze nemen weer plaats achter het teleportatie paneel. Ze kijken elkaar enthousiast aan en wrijven zich verheugd in de handen terwijl er een sardonische glimlach om hun mond speelt.
"Zo, wie is de volgende?"

**********************************************************

#366 Pein:
Wie de volgende is wordt snel duidelijk als we twee vermeende wereldverbeteraars tegenkomen naast een lege barkruk in een discotheek. Pein bestelt meteen een biertje bij de barman en wijst waar ie het neer kan zetten. Voor dat dikkerdje op de kruk naast de lege.
"Dree, een biertje. Daarna ga je met ons mee" zegt Koraal streng.
Andre pakt verlekkerd het volle glas en gooit het in een keer achterover.
"Ik ga alleen mee als er meer van dit is waar we naartoe gaan"
"In overvloed"lacht Pein
"Zeg maar niets meer" antwoordt Andre en volgt de beide artsen gewillig.
De tijdreis:
FLOEP ZOEF KNETS
En ze staan weer in het spaceship.
Dhr. Hazes was een veel gebruikte tool om patienten in de inrichting nog meer door te laten draaien. Dikwijls kwam het voor dat Koraal of Pein een nummer van Hazes eindeloos herhaalden op een walkman die ze dan op de kop van een patient zetten. Het was altijd al een wens om deze meneer een keer te ontmoeten. Die wens is nu dus ingewilligd.
Handenwrijvend bedenken de artsen wat de volgende bestemming is. Het wordt een drukke middag.
Na een uurtje rondgetoert te hebben in de tijd zit de helft van de celle....eh....kamers vol.
Naast Adolf zit Andre, daarnaast Mao en verder het rijtje af: Napoleon Bonaparte, Prinses Juliana, de grote grijze geitebreier, M. Luther King, J.F.K, John Lennon, Adam & Eva, Sir Lancelot, enkele neaderthalers, een zootje vikingen,
daar weer naast Harry Mulish waarbij Pein en Koraal erachter kwamen dat ie nog helemaal niet dood is maar ze wilden een interessante discussie met Adolf opstarten dus was ie nodig, de laatste dodo, Cleopatra, Mata Hari en Dr. Mengele, Einstein en Pythagoras voor wetenschappelijk doeleinden.
Laten we van dat uur twee maken want het duurde even voordat Eva uit de boom was geklommen. Allen krijgen ze een chip en mogen ze even op bed (houten plank) gaan liggen voor het spektakel begint.
Apetrots staan Koraal en Pein voor het cellenblok....eh....hotelgang. Het is een bont gezelschap dat ze hebben verzameld.
"Ik heb het gevoel dat we nog iemand missen"krabbelt Koraal achter haar oor.

**********************************************************

#367 KOraal:
"....Ja euhhh hoetieookalweer Chris Hi....nee Christus...Hans Christiaan...."poogt Koraal dit kopstuk uit de kunstgeschiedenis te memoreren.
"Christopher Wakler!" roept Pein uit.
"Ja ja juist Wakler! DAT was het! Die gast die de Schreiers toren heeft ingepakt..."
"En niet te vergeten dat kleine bootje en.."
"Dat geniale oranje touwtje even voorbij de brug." Vult Koraal aan.
"Ach ja die goeie ouwe Wakler die om 6 uur smorgens voor de trein sprong maar helaas op het verkeerde spoor ging liggen."
De twee artsen kijken elkaar aan. Nee zo'n idioot kunnen ze niet in de geschiedenis achterlaten natuurlijk. Duidelijk een gevalletje voor hun mega hypermoderne geavanceerde ruimteschip kliniek. Dus hoewel ze een tikje moe beginnen te worden van al dat geteleporteer op één dag schuiven ze nog maar eens aan achter het toetsenbord om de juiste tijd-ruimte coördinaten in te voeren.
En FLOEPS daar staan ze hoor op het spoor naast Wakler die denkt dat ie hallucinaties heeft natuurlijk.
"bzwaaa bzwa bwennu ze goeie vee en dze tzovenaah??" Vraagt de o zo geniale kunstenaar aan Pein en Koraal.
"Jaja dat zijn we, kom nou maar mee!" zegt Pein nogal kortaf omdat ze dus toevallig net op het spoor staan waar de aanstormende trein wél overheen zal razen in luttele seconden.
"Waah zis muh vlezz!!" Murmelt Wakler en klunst wat heen en weer over het spoor zodat Koraal hem niet te pakken kan krijgen. De trein, die een enorme snelheid heeft, is nu op een paar meter afstand. No problemo natuurlijk. De artsen kijken elkaar aan en gaan van "1....2.....3!" Nou jij eigenlijk meer heel snel van 123...En maken een sprongetje om zo over de aanstormende wreed toeterend trein heen te springen. Dat lukt echter niet helemaal. Ze springen omhoog, Pein grijpt Wakler bij een oor en het volgende moment staan ze met zijn drieën op het dak van de rijdende trein. Die natuurlijk met een enorme snelheid op een tunnel afstevent...
"Pein! Heb jij de timer gezet???"
"Aaaai sjit vergeten we moeten het manueel invoe...."
Het volgende moment laten ze zich plat op het dak van de trein vallen om zich zo klein mogelijk te maken als de trein met een enorme vaart door de tunnel rijdt. Alleen de dikke kont van Wakler wordt geschuurd door de bovenkant van de tunnel. Net voordat ze een soort treinverkeersbord bovenin de tunnel naderen, wat hen zeker onthoofd had als ze er mee in aanvaring waren gekomen, heeft Pein de ingewikkelde wiskundige formule in de teleportatie-afstandsbediening ingevoerd. En liggen ze niet langer op de trein die door de tunnel raast.
Helaas had Pein geen tijd meer om de exacte en bijzonder lange code in te voeren die hen naar de thuisbasis brengt want ze blijken ineens....

**********************************************************

#368 Pein:
...midden op de grond tussen het publiek op het Jordaanfestival te liggen. Als ze in de hossende massa overeind komen worden ze ingehaakt en gedwongen mee te brullen
BLOED!
ZWEET!
EN TRANEN!!
Koraal steekt meteen haar armen in de lucht en krijst met iedereen mee:
HOEEEER!!!!HOEEEEER!!!!!
Pein, even verbouwereerd door de verandering van omgeving en geluid wordt beetgegrepen door Koraal en vriendelijk gedwongen mee te doen.
BLOED!!!
ZWEET!!
En TRANEN!!!
HOER!!HOER!!HOER!!
Christopher begrijpt er geen snars van en gooit zijn armen ook in de lucht, roept HELPHELPHELP, maar door de prachtige stem van de dikke volkszanger wordt ie genadeloos overstemd. Als Koraal en Pein vervolgens nog de nodige bieren door zijn strot heen jassen kan ook hij niet anders dan meebrullen.
BLOED!!!!
ZWEET!!!
EN TRANEN!!!!!
Het wordt een gezellige middag, daar op het plein. Ze zouden haast de tijd vergeten.
Toch presteren de beide artsen het, als de zanger na 24 toegiften zijn optreden staakt, op hun horloges te kijken en stomdronken en oerlaveloos die verrekt moeilijke code in te voeren en hen zo uiteindelijk terug te 'beemen' naar het heden, naar de werkelijkheid, naar het spaceship.
Daar vallen ze op de grond, krabbelen op en lopen nog heel even een polonaise naar het cellenblok...eh....de gastenverblijven.
HOERHOERHOERHOER!!!
Christopher kan niet anders dan meedoen in de 3-mans optocht. En wordt met een ferme kick-in-the-fat-ass zijn kamertje ingeknald.
"Ziezo" puft Koraal
"En ziezo" tuft Pein.
Ze lopen naar de slaapkamer en laten zich helemaal uitgeteld op het satijnzachte, lichtverende, ergonomisch volkomen verantwoorde en toch waanzinnig comfortabele bed vallen.
Hun gesnurk houdt zelfs Schubby, die verderop diep in z'n kuil met een koptelefoon op naar een Sesamstraat-dvd ligt te kijken/luisteren, wakker.
Toch wordt hun geen lange rust gegund, want ....
*********************************************************

#369 Koraal:
..op een buitengewoon onGristelijk uur...Ho! wacht even misschien zijn die extreem bizar vroege uren juist ontzettend Gristelijk, in kloosters slaan ze immers ook al om 05:00 uur aan het bidden enzo, niet? Nou Goed, afijn...
Op een buitengewoon onaangenaam bizar en vooral ook afgrijslijk vroeg onmenselijk uur, terwijl Koraal en Pein nog heerlijk liggen te snurken en dromen, breekt er een enorm kabaal los.
Pein vliegt overeind. "Sjeesus!! Wasda?????"
Ook Koraal is in één keer wakker en kijkt met slaperige ogen verdwaast om zich heen. "Wat is dat voor kabaal????!!"

Er klinkt gerommel, gebonk en geschreeuw. Niet te vergeten het alarm wat overal tussendoor piept en jengelt en krijst en...TSJAKTSJAKTSJAK Pein, die toch een klein katertje heeft van de vorige avond, schiet het alarmsysteem aan flarden. Dan blijft alleen nog het gebonk en geschreeuw over. Flarden van een schreeuwende stem klinken boven alle herrie uit "Wenn die übrige Welt oft von einer deutschen Frage spricht.......eine objektive Klarheit über das Wesen dieser Frage....in einen Krieg hineingerissen worden... ein wahrhaft tragisches Unglück......Streit......"
"Wel potver!!" roept Pein uit.
"Die malloot had toch een vertaalchip!!" roept Koraal verontwaardigt.
"We zijn ze vergeten plat te spuiten!"

Snel schieten ze wat kleding aan, grijpen wat stunguns en begeven zich met gezwinde spoed (nogal snel dus) naar de gastverblij...ach wat de cellenblokken dus gewoon!
Adolf blijkt zich door de muur heen gevroten te hebben met zijn knaagtandjes en staat op luide toon een redevoering te geven...een dun stroompje bloed loopt langs zijn nek op de plaats waar hij met zo'n metalen speldje van zijn uniform de vertaalchip uit zijn nek heeft zitten peuteren. Terwijl ie over het 'eigenes volk' loopt te schreeuwen staan de andere patiënten te springen en gillen en bonken dat het een lieve lust is. Nou ja het is allerminst een lieve lust eigenlijk, Pein en Koraal liggen ook liever in hun bedje in plaats van naar dat stomme gezwets van die kerel te luisteren natuurlijk...
Met de stunguns en verdovingsspuitjes pistooltjes (eigenlijk hebben ze gewoon wat kogels ingesmeerd met een verlammend goedje uit zo'n gezellig gifgroen flesje met een doodshoofdje er op...maar goed kniesoor die daar op let hoor!) schieten ze op de opstandigen in zodat ze in no time allemaal netjes op rij in een bewusteloze toestand verkeren.
"Verdorie!"Tiert Koraal "Ik had nog zo gezegd dat ik niet meer wou schieten!"
"Ach joh" stelt Pein haar gerust "Dit is ook geen schieten! Het is een alternatieve methode voor het toepassen van medicatie ten bate van het welbevinden van de patiënten!"
"Aha ja natuurlijk, je hebt gelijk"zegt Koraal opgelucht.

Ze sleuren de patiënten weer hun bed in (nou ja oké het is niet meer dan een brits, moeten we het daar nou echt over hebben? Op zo'n betonnen brits slapen is heel goed voor de geestelijke gezondheid van die mensen hoor! Daar is trouwens onderzoek naar gedaan door Pein en Koraal in hoogst eigen persoon en dat heeft duidelijk aangewezen dat het prima in orde is, dus dan is dat zo. ) De speeltjes van Adolf worden in beslag genomen en de artsen besluiten dat het beter voor zijn welzijn en dat van de andere patiënten is als ie alleen een luier aan heeft. Iedereen wordt stevig vastgebonden en waar nodig van nog wat extra medicatie voorzien.
Pein kijkt tevreden naar het resultaat. "Het is hoog tijd dat we nu eens...."
**********************************************************

#370

De patient, druk orerende, vlak voordat hij medicatie toegediend kreeg middels een nekschot.

**********************************************************


#371 Pein:
...een keertje een welverdiende nachtrust meepikken, godverdomme!" stampvoet Pein weer terug naar de slaapkamer. Koraal volgt 'm maar niet nadat ze Adolfs luier nog een keer zo hard heeft aangesnoerd dat ie schuimbekkend met uitpuilende ogen, MROEMF>>>RGTS...WSSS....op koorknaapmurmelenderwijs nou ja, z'n ballen zitten in ieder geval flink afgeknepen en alle zeven kleurenstront vullen de luier dat eigenlijk binnen no-time een vieze drassige lap is geworden.
Maar genoeg over Adolfs hygiene.
Terug naar het verhaal, lieve mensen.
Pein pleurt dus weer in dat megarelaxte bed en net voordat ie de ogen sluit voelt ie 't bed nog trillen waarop Koraal moegestrekt gaat.
Dromenland. Droohooome....
Dan
Diep in de nacht
gebeurt 't
Kortsluiting in het cellenblok, dat betekent om een lang verhaal kort te maken dat alle cellen in de hens vlliegen, met alle d'r op en d'r an. Inclusief inhoud dus.
Diep, dieeep, zooooo DIEEEEPP!! in de nacht terwijl het artsenduo droomt van onevenaarbare ruiteoorlogen, driedimensionale vlootgevechten, supersonische apocalypsen en een lekker kindermenu MET verassing bij de McDonalds (fucking microfoons, wegschietende starfightertjes), sterven er stukjes schiedenis. Zijn een aantal lieden uit hun tijd gerukt en tot overmaat van ramp levend verbrand. Pein en Koraal hadden de tijd even willen terug willen draaien middels zo'n ingewikkelde te programmeren formule, om al dat gespuis uit de cellen weer terug in de geschiedenis te stoppen.
Dat kan dus niet meer.
Wat nu?
...
Wat nu?


"Wat NU!" Koraal veert wakker, ontdekt dat Pein met z'n tengels uitgebreid aan haar zit, maar wat haar wekte was een grote klap vanachter de deur.
Pein schiet overeind om te kijken en Koraal erachteraan. Nieuwsgierig als altijd. Wel schiet Pein dus in een broek en Koraal houdt zo;n laken voor dat je net niets ziet, dat kijken we allemaal af van die tering-amerikaanse-preutse-onrealistische-enzovoorts. Jaja, kijkers, soms is de censuur onverbiddelijk. mar dat wordt later ongewijfeld nog wel eens goedgemaakt. Of niet.
Daarom: blijf kijken beste mensen, blijf kijken.
WAPS!
deur open
Pein kan nog net wegduiken voor een vallende spaceshipsteunbalk. \Alles staat in de fik.
"Waarom doet dat fucking zelfautomischeopeigengevoelafgaande blussysteem 't niet!" roept Pein en gebaart Koraal om snel na]het schip uit te rennen.
"Kom gauw!"
Als ze buiten staan zakt het schip in. Schubby zit nog steeds met z'n walkman op en de aarde die de hele tijd recht voor hen in het luchtruim, de verre hemel, felblauw aan de hemel stond, is donker. Donker en leeg. Alsof ie gedoofd is.
Huh?
Hoe kan dat nou?
De aarde draait niet meer?
....
Tja, je ziet ze denken, maar ja denken, eigenlijk denken ze nooit want ze weten alles al.
Eigenlijk denken ze nooit want ze weten alles al.
Inderdaad, slecht nieuws:
"Jezus hebben we de geschiedenis zo veranderd dat alles is uitgestorven op de aarde"probeert Koraal op haar beste kinderprogrammatoontje.
"Wow gekkie, denk je dat? Zou de geschiedenis een heel ander verloop hebben gekregen?"
Ja, wie weet, kunnen we nooit meer terug naar onze roots!" houdt Koraal een vinger in de lucht.
"Dat geloof ik nooit!"
"Ik heb ook geen zin om daar nu over na te denken, dit is nou al de zoveelste keer dat ik wakker werd van al dat gekut!"
"Volgens mij was je nogal wakker, Pein"de toon van Koraal is nu schooljuffrouws.
"Hmm, ja, whatever, ik wil niet meer gestoord worden!"
FLOEP, een meegegriste fles vodka wordt ombeurt soldaat gemaakt en dan jumpen de twee bij Schubby in de kuil, wurmen zich lekker dicht tegen ;m aan en proberen de slaap nog maar 's te vatten. Schubby wordt zo gelukkig van deze ouderlijke intimiteit dat ie spontaan weer een van z'n beruchten ruften uitruft.
De lucht wordt troebel,warm en vochtig, getverdemme wat een walm.
"GETVERDEMME!"brullen de artsen weer klaarwakker en kokhalzend van de lucht.
"Nou die slaap kunnen we wel vergeten, Koraal. Weet je wat, we gaan gewoon weer aan het werk. Er is veel te doen. Ik wil wel weer 's een bezoekje aan de aarde in levendige vorm kunnen maken. Hoe gaan we de geschiedenis herstellen?"

*********************************************************

#373 Koraal:
Koraal kijkt een beetje verbaast, sowieso dat Pein nog steeds wakker is natuurlijk. Ze krijgt weer die filosfische uitdrukking op haar gezicht die Pein maar al te goed kent en soms, laten we eerlijk zijn, een beetje vreest. Haar lange wimpers zorgen voor de nodige luchtverplaatsing wat het geheel een luchtig tintje geeft.
"Jij wil terug naar de aarde? Dit rete knusse planeetje verlaten? De geschiedenis herstellen? wat is er mis met de geschiedens dan?"
Pein Zwijgt.
Koraal schenkt nog een borreltje in en zwijgt niet.
"Hoe komt het eigenlijk dat je nog wakker bent? Door dat brandje? Door een enkel Schubby scheetje? Jij die door bombardementen heenslaapt als het moet!!??"
Pein zwijgt. Nog steeds. En dat is vrij ongebruikelijk. Tenzij hij slaapt. Maar hij is wakker. Klaar wakker. Dat was al duidelijk.
"Toe Peinie vertel het me, vooruit met de geit die niet meer om de hete brij....zoiets. Wat is er nu werkelijk aan de hand? En vanwaar die innerlijke onrust? Ik wil dit nu vanuit wetenschappelijk oogpunt weten!"
En terwijl Pein diep ademhaalt om een breedvoerig antwoord te geven en zijn hart uitvoerig te luchten over van alles en nog wat in het bijzonder, valt Koraal stillekes en totaal onopgemerkt in slaap...
**********************************************************

#374 Pein:
Pein weidt uit over allerzaken, hij houdt een uitvoerig referaat waarin ie alles verklaart en uit den doeken doet, een totaal overkoepelend verslag over de keiharde feiten zoals waarheid en werkelijkheid, op een aanwijsbord stelt hij een overduidelijk en heel erg makkelijk te begrijpen schema op waarin alle lijnen naar een centraal punt lopen, zeg maar naar hun twee, zijn zij per slot van rekening niet het middelpunt van onze belangstelling?
Goed, da's dan allemaal duidelijk. Koraal heeft echter weinig meegekregen want die ligt te ronken als een deense dog. Schubby is ook voor pampus gegaan (de batterijen van z'n walkman waren toch leeg) en de aarde ver weg in de ruimte is nog steeds donker.
Wat wassur nu gebeurd?
Nou, omdat Adam en Eva te vroeg uit het paradijs zijn weggehaald is het kwaad dus niet iover ons gekomen, Napoleon was daardoor niet oorlogzuchtig en zou zijn omvangrijke koninbgsrijk hebben willen aansluiten bij Rusland, maar omdat er toen zo'n koude winter kwam viel er zoveel sneeuw en aangezien Napoleon dus uit zijn tijd gerukt werd, kon hij zijn leger geen opdracht geven om alle sneeuw te ruimen zodat de grote grijze geitebreier dus helemaal niet grijs meer was maar gewoon een melkboerenhondehaartoupetje op z'n kop had staan waarvan Ome Willem allemaal pindakaas op z'n brood smeerde ipv POEP! Jezus, en omdat er geen kwaad op de werled bestond had John Lennon geen materiaal om over te zingen waardoor de planeet zo ontzettend saai en gevoelloos en zonder ritme kwam te zitten dat Hazes geen enkele reden had tot zuipen en op een kantoor ging werken en verslaafd werd aan koffiebonen zodat Heineken failliet ging, er nooit een Jordaanfestival heeft bestaan en alle diersoorten maar konden doorleven omdat we zo godvergeten goed waren voor de diertjes zodat de hele aardkloot zo immens propvol kwam te zitten dat er allemaal ziektes uitbraken en het voor Mengele helemaal geen zin meer had te gaan experimenteren omdat ie alle ranzigheid zo live op straat kon zien gebeuren, het werd allemaal zelfs ZO ranzig dat de stank overal op de planeet zo ondraaglijk werd en de smog zo hardnekkig dat langzaam al het leven ophield met leven, het ging dus dood. De vikingen stopten met hun plunderingen, Mao verbrandde zijn rode boekje en M. luther werd een basketbller dioe zijn netje niet meer kon vinden. De wereld was overgelaten aan verval en bederf dat zo onherroepelijk zijn intrede deed dat er niets tegen bestand was. Dus na alle diertjes verdwenen alle plantjes, droogde het water op, versteende het zand en doofde de kern van de aarde. De enige herinnering aan het leven dat er ooit zo welig tierde was een duo artsen dat op enkele lichtjaren afstand doodleuk een bestaan probeerde op te bouwen samen met hun kolossale zoon die in een kuil lag te ronken.
Het kan verkeren.
***********************************************************

#375 Koraal:
Koraal, die nu ook doordrongen raakt van de enorme ramp op dat kleine kutplaneetje 'Aarde' (je moest eens weten hoeveel levensvormen in de kosmos hun planeet 'Aarde' noemen maar dit geheel ter zijde) zit met heur handen in het haar. De hele redevoering van Pein was haar dromen binnen geslopen en toen ze lekker uitgerust wakker werd begreep ze zijn rusteloosheid al ietsje beter. Kennelijk heeft haar wederhelftige arts ineens een geweten ofzo, iets waar ze zelf niet zo heel erg veel last van heeft maar wat nu toch ook een beetje begint te kriebelen. Verdorie!

Daar zit Koraal dus met de handen in heur haar van "och och" en "Ach wee" enzo. Maar ook "Is dat nu echt zo belangrijk, er zijn toch nog meer planeten!" Overigens iets wat ze niet hardop zegt in de vrees haar Pein nog meer van streek te brengen. Ze schenkt dus nog maar een Vodka voor hem in en begint eens stevig met hem....
mee te denken. Op zich had ze op een mooie ochtend als deze ook wel iets anders met hem willen doen maar ala first things first kennelijk...
"Ach trek het je niet aan. En onze nederzetting dan, dat was toch gewoon een goed plan?" Probeert ze eerst nog. Maar Pein trekt het zich wel aan. Verdorie!
Dan begint ze hardop na te denken
"Op zich was de timing waarop we onze gasten opgehaald hebben in de meeste gevallen redelijk. Zoals vlak voor hun overlijden, maar met die Adam en Eva....een kapitale fout."
"Juist!"zegt Pein die nu zowaar een enorme frons rimpel heeft ontwikkelt en zelfs wat grijs aan de slapen begint te worden van alle zorgen. Een onrustbarende ontwikkeling.
"Als we nou replica's maken van het genetische materiaal uit de as??? Motte we alleen nog effe een replicator in elkaar knutselen maar we zijn geniaal dus dat is te doen. Trouwens, ik heb nog een multie tool Ennnn.....De BOL!!!" en koraal houdt trots beide objecten omhoog.
"Offff planeetje aarde terug brengen in de tijd? Offfff onszelf terug brengen in de tijd en ons andere zelf ervan weerhouden die gasten mee te nemen. Stel je voor eindelijk waardige tegenstanders: onszelf!!" Koraal begint te stralen en ziet het helemaal zitten.
Pein lijkt al weer wat vrolijker, er speelt zowaar een glimlach om zijn mond bij de gedachte aan een dergelijke uitdaging en een dergelijk spectaculair gevecht! Ja zo kent ze hem weer en ze gaat nog wat dichterbij zitten. Het is imers een beetje frisjes zo smorgens in die kuil en Pein is lekker warm om niet te zeggen; Heet!
Maarrrrrrr...

**********************************************************
***********************************************************

Hoofdstuk 6

#236 Koraal
"NEEM MAAR MEE!!" Geld spreekt immers als niets anders kan spreken. Geld is mooi en lief en heeft een hart, is de mening van onze Helden. Ze geven elkaar een vette knipoog, want of de rus het er nog levend vanaf zal brengen is nog maar de vraag; de man heeft duidelijk veel meer dan die 750 mil en krenterigheid hebben ze nooit kunnen waarderen.
Dan wordt hun aandacht getrokken door de twee en een halve meter plasma breedbeeld tv waar, achter de nieuwslezer, een prachtige foto van hen beide in actie op te zien is. "ooooh wow te gek zeg we zijn op tv..." En Koraal en Pein gaan er eens lekker voor zitten met een cocktailtje en een bak chips. "Goh." merkt Koraal op "waarom hebben ze een hoofddoek op mijn hoofd gefotoshopt? En die rare sjaal om jouw hoofd Pein....zo'n sjaal heb je helemaal niet...."

"...Extra uitzending van het NOS journaal-
De schokkende gebeurtenissen die onlangs in Rusland plaats vonden staan niet op zichzelf. De terroristen trekken een spoor van vernieling richting het westen. De gehele wereld heeft de hoogste alarm fase afgekondigd, al het vlieg verkeer is gestopt, miljoenen gestrande reizigers bevinden zich op vliegvelden wereldwijd.
We gaan nu naar onze verslaggever in Den Haag Peter Praatpaal.
"-Peter Praatpaal WAT is er exact gebeurd in Den Haag?"
"Het is verschrikkelijk, werkelijk verschrikkelijk. Wat de hezbollah nu weer allemaal heeft aangericht. Er liggen hier overal lijken zoals u achter mij kunt zien" --de camera zoomt in op een afgehakt hoofd dat grote gelijkenis vertoont met het hoofd van Balkenende-- "Er is momenteel nog onderzoek gaande of dit hoofd daadwerkelijk van onze minister president is."
-"Wat betekent dit voor ons land Peter Praatpaal?"
-"We hebben nu geen regering meer. Het is verschrikkelijk maar waar, we hadden ons misschien nooit in dat Midden-Oosten conflict moeten mengen zeggen mensen hier om mij heen die nog leven. Verschrikkelijk werkelijk verschrikkelijk wat een ravage!" --En de verslaggever ter plaatse kijkt met opgewonden en fonkelende ogen de camera in terwijl hij aan de bizar hoge kijkcijfers denkt.
-"Ja maar Peter Praatpaal wat BETEKENT dit concreet voor ons land?"
-"Dat is nog niet helemaal duidelijk, momenteel buigen experts zich hierover. "
-"En kan je iets zeggen over de mogelijke politieke gevolgen. Wat zijn de gevolgen voor de politiek?"
-"Er is geen politiek meer, er zullen wel vervroegde verkiezingen komen, mits mensen zich aanmelden als politici natuurlijk.
Op dit moment is de directe macht in ieder geval in handen van het leger. De legerleiding heeft laten weten dat het volk vooral rustig moet blijven..."
-"Dank je wel Peter Praatpaal...

Dan schakelen we nu over naar het hoofdkwartier van de speciale gewelddadige eenheden die speciaal terug zijn gekomen uit Afghanistan. Generaal Schietgraag heeft vanmiddag een verklaring afgelegd waar we nu naar gaan kijken.

"Geachte bevolking bij deze roepen we u op vooral kalm te blijven alles is onder controle. We weten waar de Hezbollah zich verschuilt, ze zitten momenteel in de ziekenhuizen, scholen, sportzalen en andere opvangcentra en we zullen ze allemaal uitschakelen en natuurlijk maar meteen iedereen die op een Moslim lijkt ook.
Zoals Bush eerder al liet weten moeten we HET KARWEI waar we al langer mee bezig zijn nu eindelijk eens gewoon AFMAKENNNN!!!!" de generaal heft zijn wapen op en er klinkt gejuich op uit het zaaltje met geüniformeerde lui die vervaarlijk met de voeten beginnen stampen en met wapens te zwaaien. "AFMAKEN! AFMAKEN! AFMAKEN!"schreeuwen ze in koor. Dan heft Generaal Schietgraag de linkerhand en wordt het weer stil. De generaal richt zich weer tot de camera. "Zoals u ziet is uw lot in capabele handen en we zullen precisie operaties uitvoeren. Blijft u vooral rustig binnen naar de tv kijken want we nemen genoeg camera's mee zodat u al onze heroïsche daden kunt volgen. Iedereen die buiten komt is verdacht en zal neergeschoten worden, ik herhaal: blijf rustig binnen dan kan u niets gebeuren."

En tot zover het bericht van onze nieuwe opperbevelhebber, Generaal Schietgraag.

Op verschillende plaatsen waar de hevige en bloederige aanslagen plaats hebben gevonden, zijn steeds meer mensen opgestaan die beweren dat het niets met de Hezbollah of terroristen te maken heeft. Onder deze mensen zijn opvallend veel kunstenaars die beweren dat het hier om een paar losgeslagen collega's gaat die denken dat ze geniale artsen zijn. Helaas hebben we geen enkele getuigenverklaring voor u kunnen bemachtigen aangezien de getuigen op wonderlijke wijze zijn verdwenen. Onze verslaggevers hebben in een aantal ateliers doorheen het gehele land wel hulzen afkomstig van munitie uit mogelijk Amerikaans wapens gevonden en her en der een Amerikaans vlaggetje. Maar dat zal wel toeval zijn. Amerika heeft in ieder geval laten weten dat ze van niets weten.
Tot zover onze extra uitzending, later zullen wij....."


"Pffff wat een gezeur,"Verzucht Koraal "we gingen verdorie alleen maar even lekker shoppen."
"Ha! Hezbollah, hoe komen die idioten er op zeg..." mompelt Pein een tikje verontwaardigd.
Dan halen ze de schouders op "Laten we maar eens lekker gaan.......

**********************************************************

#327 Pein:
"...ezbwollah" valt Loens ze in de rede.
Beide artsen kijken verrast om. De kleine steekt een duim in haar mondje.
- Oh shit, die'ster ook nog. klaagt Koraal en verder: Pein, ik ben dat kleine tuig ZAT!! Moeje die Enzovoorts nou zien!! (vanuit een raam ergens achter in het vertrek zien ze Enzovoorts met een voetbal dribbelen, hij omspeelt weliswaar als die goedbetaalde profs, door de benen, over het hoofd, tussen het kruis, maar zoals ie rent....het zietter niet uit).
Ook Pein verzucht: Daar gaat ons image, zucht. Dadelijk zenden ze dat ook nog uit op t.v.
- JA!! brult Koraal streng. En: WEGGGG met die kinders, ik hepper schoongenoeg van!! Ze hebben ons een beetje geholpen maar alleen kunnen we het ook wel af. Bovendien zuipen ze al onze Vodka op en zitten ze met hun tengels aan mijn favoriete peuken!!!
- De Dodelijke Olifant? vraagt Pein.
- De Dodelijke Olifant!!!! tiert Koraal.
Dan draait ze zich naar de Rus: Hee Rijkaard, heppie nog een wijf nodig???
Ze wijst naar Loens en die doet: ....Lijf njoodugg, hihihi
De rus spert zijn ogen en knikt direct kwijlend: "Da da da"
Als de rus z'n prijs noemt, aaiend over Loens bolletje, grijpt Koraal haar Kalashnikov en trakteert de rus op wat lood uit z'n eigen land.
RAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK!!!!
- En jij, schele rotdwerg, hier hep je een geweer en veel succes!!! Ze gooit een wapen tegen Loens aan die daarop onderuit gaat.
Koraal grijpt Pein bij de arm en sleurt 'm mee naar het ruimteschip. Ze is duidelijk getergd en geprikkeld en Pein laat zich gewillig meeslepen, wetende dat Koraal in zo'n staat altijd voor zeer interessant en destructief spektakel zorgt.
Terug achter het roer van het ruimteschip wrijft Pein eens verlekkerd in zijn handen als Koraal naast hem neerploft, half over hem heen hangt om, totaal onnodig maar leuk voor het plaatje, aan allerlei hendels sleurt en op tientallen knoppen drukt. Er gebeurt natuurlijk nog niets, want het spraaksysteem heeft nog geen boodschap ontvangen.
- Waar gaan we naartoe? vraagt Pein voorzichtig
- We gaan naar Virginia en onderweg wil ik alles, alles!! MAAR DAN OOK ALLES!!!!!! PLATBOM-BAR-DEREN!!!!!!!!!!!
Het schip schiet weg met donderende salvo's en knallende kanonnen.
**********************************************************

#328 Koraal
Vanavond na het journaal bij Snertwerk:
Wordt het spoor van destructie daadwerkelijk door de Hezbollah veroorzaakt en waar zijn de gtuigen gebleven die anders beweren? Of gaat het hier om een aanval van Aliens zoals ondertussen velen angstig beweren? En wat kunnen de gevonden mismaakte kinderen ons vertellen? - we zien Loens kort in beeld temidden van een leger aan hulpverleners terwijl ze "kjasjnekkov!!"kraait.-
Kijk dus straks naar Snertwerk en volg live datgene wat wellicht de destructie van de wereld is: Lukt het Snertwerk het begin van het einde te ontmaskeren?

Ondertussen zijn Pein en Koraal op weg naar Vigrigina (Virginia...Viagra...whatever), wederom een spoor van destructie achterlatende. Iets waar ze zelf natuurlijk amper acht op slaan. "Weet je...' zegt Koraal die nu ets rustiger is geworden door het gezellige geknal en gespetter van bommen en granaten op da chtergrond "....ik mis onze patienten soms best wel eens. Het was altijd zo knus en huiselijk in het gesticht om die idioten in hokken te stoppen en tergen, verkeerde medicatie voor te schrijven..." En Koraal haalt tal van Nostalgische herinneringen naar boven terwijl ze met een kalm gangetje van 400 km per uur richting Virginia koersen. Ook Pein krijgt nu een ietwat weemoedige blik in de ogen, denkende aan de vele operaties en andere manieren hoe ze de mensheid zo ontzettend van dienst waren....ja dat waren nog eens tijden. Huplverlener zijn is toch iets moois: die blije ontspannen gezichten na een lobotomie, het sliertje kwijl uit een mondhoek nadat iemand platgespoten is.... Pein zucht eens diep. "Wat is er toch geworden van onze idealen?"vraagt hij zich hardop af.
"Ah we zijn er; Virginia" prevelt Koraal en kijkt Pein met een onpeilbare blik in de ogen aan.

**********************************************************

#329 Pein:'
(zeurderige en monotone toon) "Ja, beste mensen, ook nu de rook nog vers is struin ik alweer op plaatsen des onheils rond. Wat kan hier voorbijgeraast zijn? De moordenaar van Kennedy kan het niet zijn, die heb ik al ontmaskerd. Ook de politiek heeft er niets mee te maken, want ook daar heb ik tot m'n enkels in gestaan zoals u weet. Wellicht mannen met snorren, vandaar dat ik die van mij er een tijdje geleden ook maar af heb gemaaid, veels te verdacht zo'n ding. Wat of wie kunnen het zijn. Ik heb een idee, zoals ik altijd wel ideeen heb. Kijk vanavond naar Peter R. van Rukker de Vries en ontdek de waarheid"

Genoeg tabak in Virgins...Vrigieli...Villi...nou ja....Pein en Koraal draaien sjekkies van een meter en saffen de zooi in enkele hijsen weg. Ze waren er aan toe, zo blijkt wel. Op enkele tabaksplanten na staat er in de wijde omgeving vrijwel niets meer overeind. Alles smeult en ast nog na. Het stemt de beide artsen goed.
"We gaan een kolonie vol proefkonijnen stichten, Koraal" puft Pein een paar prachtige kringen rook uit.
"Een kolonie?!?!" enthousiast Koraal
"Ja, eentje op DIE (hij wijst naar een stipje in de lucht) planeet waarvan ze nooit zullen ontsnappen. Plek genoeg in het ruimteschip, jassen we wel een tig aantal in."
De tranen schieten Koraal bijna in de ogen. Ook Pein heeft moeite de waterlanders te bedwingen. Koraals geluk brengt wat teweeg bij hem.
"En als ze op zijn , halen we nieuwe!!" jankt Koraal er haast uit.
"JAAA!!" grient Pein
Ze vallen elkaar huilend in de armen en gooien alles eruit.
"IK WIL WEER EX-PE-RI-MEN-TERENNNNN, WHOEEEEAAAAAHHHHH!!!!""
"IIIIIIKKKKK OOOOOOOOOOKKKKKK, BWAAAAAAAHHHHHHHH!!!"
.............................................................
Dan is het even stil op wat gesnif na. Ze kijken elkaar even een beetje betrapt aan, gluren om zich heen....
"...niemand in de buurt hè" fluister Koraal, haar tranen afvegend.
"...neuu, geloof niet dat iemand dit heeft gezien" hakkelt Pein
"Mooi, pfffff, zo, hahaha, zie ons dan"
Als boeren met kiespijn lachen ze om deze ietwat compromitterende openbaring die eigenlijk helemaal niet past bij het nietsvrezende, nooitwatschuwende, allesvernietigende en knetterstoere stel doktoren.
Pein haalt een zakdoek uit z'n broekzak en overhandigd die aan Koraal. Die trompettert meteen haar neus leeg. Pein briest gewoon alles op de grond.
"Ziezo, da's d'r uit"
"Ja", zegt Prof. Koraal, een volgend sjekkie draaiend, "zouden er nog wat geschikte slachtoff....eh....proefkonij....eh.....kandidaten rondlopen hier, want alles ligt zo ongeveer plat"
"Zeker wel, we beginnen bij de Rukker de Vries, want die hangt zo'n beetje met z'n neus in onze reet" weet Dr. Pein
"Goed idee, op naar Hilversum!"

**********************************************************

#330 Koraal:
En daar gaan ze van je hophop in galop weer terug naar dat kleine, benauwde, regenachtige, vlakke, saaie, bekrompen.....nou ja naar Nederland dus. "Here we come Hilversuuuummmm!" Het Hollywood van Nederland! Het Mekka der mekkeraars! Het.... "Verdraait waarom start dat schip nu niet?!!" Vloekt Pein die als vanouds op wat knoppen drukt er nog immer van uitgaande dat er een causaal verband is tussen de knoppen en het besturen van het schip. Nu krijgt Koraal weer haar zoveelste geniale inval. Ze klikt drie maal de hakken van haar knalrode pumps tegen elkaar en zegt: "Naar Hilversum!" En ja hoor, het werkt. Kennelijk zitten er niet alleen boeiende archetypen in the Wizzard of Ozzz maar ook knoerten van ritualistische waarheden. Pein en Koraal maken er direct een aantekening van in het grote niet-vergeten boek waar ze ruim 20 minuten naar moeten zoeken omdat ze niet meer weten waar het ligt.
En ja hoor daar is Hilversum al....waar Petor lullo de Fries natuurlijk (nog) niet is. Want die zit nog in Vrigidia...Virgo...Vik..Vuk --FUCK IT rotplek!-- een boeiende spoor van destructie te volgen. En dan is ie nog snel want meestal loopt hij 10 jaar later pas achter de feiten aan. .
Ze stappen uit op het verlaten media park. De troosteloze betonnen blokken die ooit wit zijn geweest maar nu vaal zijn en vele donkere vochtplekken vertonen, staan er weer uiterst mediamiek bij. "Lekker sfeertje hier!" laat Pein opgewekt weten en zijn stem werpt een echo over de al even troosteloze parkeerplaats. "hahaha das toevallig!" Proest Koraal "Je staat PRECIES op de plek waar Pim neergeschoten is!" En snel maakt ze een foto. "Ga eens liggen." zegt ze op gebiedende toon. En Pein stort zich op het asfalt en neemt allerlei bizarre houdingen aan terwijl Koraal er op los schiet. Leuke kiekjes voor later. Of nou nee om euh ja om regressie therapie ofzo te illustreren natuurlijk, iets serieus uiteraard, ze doen dit echt niet zomaar voor de lol ofzo. (mochten lezers denken van wel: ga je schamen en ram je hoofd zo hard mogelijk tegen het beeldscherm verdorie!)
"Stop! HO! Niet bewegen, Pein. Blijf zo liggen!" roept Koraal plotseling en langzaam loopt ze op hem toe en knielt ze naast hem. "Heb je? Heb je buikpijn ofzo?" Vraagt ze aan Pein. "Nou ehhh nee, hoezo?" antwoord Pein. Langzaam laat Koraal haar hand over zijn buik gaan. Waarop Pein direct roept "Lager Lager!" Tja hoe vaak ben je nu eenmaal in het Hollywood van Nederland het Mekka der....afijn dan moet je het er natuurlijk van nemen. Maar (en hier is natuurlijk een grote zelfbeheersing voor nodig) de hand van Koraal gaat niet omlaag, in plaats daarvan drukt ze met vaardige dokters handen op de buik waar eerst nog zo'n fraai wasbordje zat en zich nu een duidelijke zwelling aftekent. Ze kijkt Pein ongewoon ernstig aan: "Ik kan me vergissen natuurlijk maar zo te voelen....verdomd Pein je bent zwanger!" ( )
Gotallejezus waar zijn de pers muskieten als je werkelijk een primeur hebt! Wat een ongelofelijke unieke geweldige technologische medische wetenschappelijke doorbraak zo'n zwangere vent! En....Ja hoor Pein straalt! Dat ze dat niet eerder had opgemerkt! Die warme gloed in zijn ogen en dat buikje...ze vindt het eigenlijk maar verdomde sexy zo'n zwangere man... Alle ratten op een stokje wat een wonder!
De donkergrijze wolkenhemel boven de troosteloze parkeerplaats opent zich en een straal helder goudkleurig licht schijnt op Pein. Engelen zingen, herauten trompetteren, torenklokken beginnen te luiden, bloemetjes verschijnen ineens tussen de barsten in het asfalt en een donderende stem klikt vanuit den hemelen...

***********************************************************

#332 Pein:
"HERR DOKTOR PEI........"
"GODVERDOOOOOOOOOOMMMMMMEEEEEEEEE!!!!!!!!" onderbreekt Pein blèrend de donderende stem.
en daarna: "NIEEEET IK!!!!!!!"
Meteen daarna rommelt het vanuit het luchtruim
"godverdomme????"klinkt het verontwaardigd van boven en donkere wolken pakken samen boven het mediapark. Ineens blitst er een bliksemstraal vanuit de donkerste wolk die keihard en rechtstreeks de buik van Pein raakt. Koraal gilt omdta ze schrikt van het licht. Pein gooit er nog wat godlasterende kreten uit.
Dan verdwijnt het onweer en een flauw zonnetje steekt op. Pein ligt een beetje aangebrand op de grond en zijn haar rookt wat na. Verder lijkt hij wel o.k. Hij heeft natuurlijk wel voor hetere vuren gestaan. Koraal vraagt of ie wat mankeert
"Mankeer je wat?"
"nou....eh....nee, hoewel, voel nog 's aan me buik"
"Ja hallo, en dan weer lager zeker?" knikkebolt Koraal.
"Neeneenee, ik voel wat tintelen.......JEZUS IK VOEL WAT ......."
Koraal en Pein kijken naar z'n buik waar iets van binnenuit tegenaan drukt. Zijn buik bobbelt, schudt en glooit, Pein kreunt, zweet en boert en plotseling barst z'n buik open! Er floept een vreemd koppie uit, een reptielachtig baby monstertje met lange bobbelige nek, vlijmscherpe tandjes en boosaardige ogen. Dit tafereel nodigt uit om er een film van te maken, met 4 vervolgen ook vanuit een ruimteschip, misschien zelfs met een stoere vrouw in de hoofdrol. Wat een eng beest zeg. Ineens vliegt ie eruit en dribbelt en glibbert met z'n 6 poten over de tegels van het mediapark.
Pein drukt zijn handen tegen de uiteengereten plek op z'n buik en zet nog maar 's een vloekkannonade in.
Koraal volgt het monstertje tot ie verdwenen is en kijkt dan naar Pein.
"Fuck Pein, dat gat moet dichtgenaaid worden!"
Ze tilt 'm moeiteloos op en rent in weergaloze heldhaftigheid naar het ruimteschip, alwaar ze 'm op een operatietafel kwakt.
"Oef!" reageert Pein.
"Sorry" zegt Koraal
"Waar is dat beest" vraagt Pein geschrokken. En: "het leek toch niet op mij, hè?!"
"Hmmm, daar heppik niet eens op gelet"
Dan pakt Koraal naald en draad, nadat ze Pein ingewanden op onherstelbare schade heeft gecontroleerd.

**********************************************************

#333 Koraal:
Met vaardige hand begint ze Pein in hoog tempo dicht te naaien. Het bloed gutst langs haar handen en Pein begint wat bleekjes te worden rond de neus. "he zeek donie ooo mmé?" herhaald ie nog eens terwijl zijn ogen in de kassen draaien en tollen. "Rustig maar" mompelt Koraal terwijl ze in hoog tempo de kruissteek toepast om Pein niet alleen op effectieve maar ook op decoratieve wijze dicht te naaien. Haar handen gaan zo snel dat er slechts een blur te zien is voor het ongeoefende oog. "voemenie zooo goe uh...." Laat Pein weten.
"verdomme"mompelt Koraal binnensmonds..."waar is een assistent als je m nodig hebt...we kunnen nu wel el wat bloed gebruiken."Ze maakt het karwei af, legt een druk verband aan n zegt nu hardop tegen Pein: "Blijf heel stil liggen ik ga wat bloed voor je regelen!" Pein steekt een trillende bleke hand uit naar Koraal. "kwabwe ziewa zuh.." zegt ie. Koraal pakt zijn hand en knijpt er zachtjes in. "Rustig maar. Alles komt goed."en ze slikt een brok in haar keel weg. Als ze niet snel iets doet zal Pein sterven hoe het er nu uit ziet. Ze moet snel iemand vinden met dezelfde uiterst zeldzame bloedgroep als Pein. "Ik ben snel weer terug!"Laat ze Pein weten en steekt wat naalden, buisjes en raketten in een rugzak en doet die om. Snel hangt ze lange strengen munitie om haar schouder en bevestigt een groot aantal wapens aan haar lichaam. Dan springt ze behendig uit het ruimteschip en zet het op een rennen.
De straten zijn uitgestorven. Verdomme waar zijn al die klote burgers en patiënten in spé als je ze nodig hebt! Vastbesloten om het leven van Pein te redden begint ze nog harder te rennen. Ergens moeten zich mensen bevinden het is verdomme midden op de dag. Koraal weet natuurlijk niets van de verordening van het leger dat een ieder binnen moet blijven en tv kijken of anders afgeschoten wordt. Dan hoort ze geluiden, het moet uit zuidelijke richting komen. Ze zet er nog meer vaart achter en rent nu zo'n 40 km per uur. Dan kom ter een colonne Tanks de hoek van de straat om rijden. Ze beginnen meteen te vuren en een raket schampt langs haar arm. Ze springt behendig op een vrachtwagen die langs de kant van de weg staat om meer overzicht te hebben, pakt haar raketlauncher en laat de tanks één voor één exploderen. Terwijl ze zacht een liedje zingt: "Soldaten bloed dis altijd goed jaaaaaaaa soldaaaaaaten bloed is altijd goed..."één tank echter stopt voordat ze deze kan raken en er komen soldaten uit rennen die snel uit het zicht verdwijnen.
Koraal springt van de vrachtwagen en rent naar de tanks. Tussen het verwrongen nog hete staal door grijpt ze een paar soldaten en sleurt ze naar buiten. Snel houdt ze een ultra moderne teststrip langs het bloed van de gewonde soldaten. "Nee"" zegt ze als de bloedgroep niet overeenkomt met die van Pein.. "Nee. Nee."en knalt de nutteloze soldaten één voor één neer. "Nee.... Nee......A-Bizar ...BINGO!"en om geen tijd te verliezen snijdt ze de strot van de betreffende soldaat open en vangt het bloed uit de slagader op in de flesjes die ze mee heeft genomen. Om het laatste druppeltje eruit de persen gaat ze op de soldaat staan springen. Dat lijkt wreed om op een doodbloedende soldaat te gaan staan springen maar Koraal denkt alleen aan Pein. En wat is een enkele soldaat vergeleken bij een geniale arts? Helemaal niets anders dan een klein offer!
Met het zo felbegeerde bloed eenmaal in haar rugtas rent ze weer terug naar het ruimteschip. Onderweg ziet ze dat geschubde wezentje dat uit Pein kwam onder een geparkeerde auto zitten en grijpt het mee. Het is immers toch Peins kindje.... Ze bind wat touwen rond het wezentje dat zacht en eigenlijk vrij aandoenlijk piept en sleurt het mee naar het schip. Sleurt? zo klein beestje mot dat gesleurd? Jazeker het schattige wezentje dat inderdaad een beetje op Pein lijkt is immers ondertussen al anderhalve meter groot!

Dan is ze weer terug in het schip. Pein ligt bewegingsloos waar ze hem achter had gelaten. Ze strijkt een hand over zijn bleke wang, koud. Ze begint hem snel te reanimeren en het verse bloed in zijn lichaam te pompen....
*********************************************************

#334 Pein:
"Kom op Pein, leven in die brouwerij!!" Maar het blijft angstig bewegingsloos.
Ze zet de twee elektropads op z'n borst en knalt er een lading stroom doorheen. Pein schiet in de lucht maar toch geen teken van leven. Na nog 17 van die stoten, geeft ze het op. Ze veegt het zweet van haar voorhoofd, of zijn het tranen?
Koraal kan het niet geloven. Heeft ze gefaald, da's niet mogelijk. Was ie te erg dood? Pein? Nee. Ze gooit haar hoofd in de schoot en voorzichtig druppelen de waterlanders langs haar wangen.
De lucht kleurt aardedonker en het gedonder op de achtergrond verstomt. Het monstertje van anderhalve meter is inmiddels al achtentwintig meter lang gegroeid (is het daarom zo donker, in z'n schaduw?). Ook hij loeit een keer van verdriet.
Het shot: Prof. Koraal op haar knieen naast het bewegingsloze lichaam van dr. Pein onder een donkergrijze lucht met een vuurrode zon. SchubbyDubbyDoo loeit nog een keer.
Dan zoemen we in op Pein, via zijn voeten, benen, taille, borst naar zijn gezicht, naar zijn rechteroog. Het ooglid trilt. Het ooglid trilt. HET OOGLID TRILT!!
(een triomfantelijk viooltje priegelt)
Langzaam scheuren zijn oogleden los uit een innige omhelzing. En hij opent moeizaam zijn ogen. Koraal zit nog voorovergebogen als Pein zijn hoofd ietwat opheft. Hij probeert zijn arm uit te strekken naar zijn collega, zijn metgezel, zijn reddende engel.
"Ko....raa...llll" Dan laat ie z'n hoofd weer zakken.
Koraals hoofd veert op. Haast verbijsterd. Ze kijkt om en haar blik ontmoet de vermoeide blik van Pein.
Het is niet waar......ze spert haar ogen.....
"PEIN!! JE LEEEEEFT WEEEEEERRRRR!!!!!"
Ze gooit zich over hem heen, en hij kreunt nog maar 's.
Ook het beest, nu al gevorderd tot over de dertig meter, brult van blijdschap.
"MOOOEEEEEEEWAAAAAHHHHH!!!!"
Koraal dept het hoofd van Pein met een fris parfum geurende tissue uit een handige uittrekbox.
Daar knapt ie zienderogen van op. Niet lang daarna staat ie alweer en blijkt de kundige Prof. Koraal werkelijk een miraculeuze arts te zijn.
"Oh Koraal, wat zou ik zonder jou moeten beginnen" klinkt het pathetisch en eigenlijk wel erg beladen uit de mond van Pein.
"Wat zou de wereld zonder jou moeten beginnen"gooit ie er meteen maar achteraan om de vorige strofe ietwat te nuanceren. Koraal straalt door deze wijze woorden.
Ze vuurt van geluk een raket af, die op de achtergrond een kleuterschool treft en in lichterlaaie zet. Het gekerm van de kindertjes wordt overtroffen door nog een blijdschapsloei van SchubbyDubbyDoo.
"MOOOEEEEEEWAAAAAAAHHH!!!!"

*********************************************************

#335 Koraal:
Koraal geeft een goedkeurend klopje op de kop van SchubbyDubbyDoo en omhelst Pein nog maar eens. "Verdomme man! Ik ben me rot geschrokken! Wil je dat nooit maar dan ook echt NOOIT meer doen!!?" zegt ze in een poging om streng te zijn terwijl ze haar laatste tranen wegveegt met nog zo'n overheerlijk geparfumeerd doekje en nog een laatste snik ten gehore geeft. En ze omhelst Pein nog maar een keer die ook snikt en begint hem te zoenen. Van de schrik nog waarschijnlijk. En nou ja een verhaal zonder op zijn minst de suggestie van seks verkoopt natuurlijk niet. We zien dus Koraal en Pein in silhouet tegenover elkaar staan in een zacht verlichte ruimte met vooral veel backlight terwijl ze langzaam hun kleren uittrekken. We zien een enkele intense blik, de schaduw van een innige omhelzing, een langdurige kus, een vleugje borst, een stukje bil. Waarna de camera inzoomed op wat kleren op de grond en het shot eindigt met een beeld van de open haard terwijl we op de achtergrond een stemmig muziekje en wat smak en kreun geluiden horen. Sjeesus wat een emotionele toestanden toch weer. Wie had dat gedacht van deze bikkels, deze geniale, nietsontziende, keiharde, meedogenloze Helden. Deze.... nou ja er zijn eigenlijk geen woorden voor de onmenselijke, bijna heiligverklaarde grootsheid die dit artsen duo omkleed.

In het volgende shot heeft het artsen duo al weer kleren aan en staan ze weer onder de felle studio lampen die dit verhaal zo trouw belichten. Ze hebben weer de strikt professionele houding tegenover elkaar die we zo goed kennen van onze helden.. Hoewel...ze lijken iets meer tevredenheid uit te stralen, maar dat kan ook verbeelding zijn.
"Laten we het vieren!" Roept Pein uit terwijl hij zijn T-shirt iets omhoog doet en nog eens tevreden kijkt naar het prachtige borduurwerkje dat Koraal van zijn buik heeft gemaakt. Koraal is het helemaal met hem eens en zegt dan ook direct: "Ja laten we iets leuks gaan doen iets ECHT leuks om te vieren dat je weer leeft!" SchubbyDubbyDoo knort tevreden.
Dan is het even stil terwijl de geniale artsen diep na denken over hoe het te vieren en wat nou eens echt leuk is om te gaan doen.
"Om te beginnen...." zegt Koraal en Pein vult de zin direct aan: ".....gaan we naar EEN LEUKE PLEK!!!" En hoppa het ruimteschip, dat immers aangestuurd wordt middels gemoduleerde spraakbesturingsapplicaties, zet zich direct in beweging.... Dat gaat leuk worden, een ECHTE verrassing waar het schip hen zal brengen, leuk zal het er zeker zijn. Dwars doorheen de gloeiende zonsondergang zoeft het ruimteschip door de hemel langs alle fonkelend sterren. Voorbij het melkwegstelsel, voorbij de andromeda nevelen, voorbij allerlei boeiende planeten met aparte levensvormen....
Binnen is het gezellig, knus zitten ze bij de digitaal gestuurde open haard met een glaasje 4000 jaar oude cognac en een dekentje over de knietjes van de nog aansterkende Pein te kletsen over ditjes en datjes. SchubbyDubbyDoo ligt tevreden te spinnen en is zowaar gestopt met groeien. Buiten tekenen zich de meest prachtige kleuren af, abstracte meesterwerken wisselen elkaar af in een fuga van kleur en vorm, goed te zien door de hypermoderne raampies.
Dan stopt eindelijk het schip. De beide artsen kijken naar buiten en gaan van "ooOOOOoohh!!" en "aaAAAAAaahh!!" .....
*********************************************************

#338 Pein:
"Het moet niet gekker worden!" juicht Koraal.
Ze kijken uit over een in prachtig groen gehulde omgeving. Frisse dennebomen, zuivere boterbloemvelden met dartelende wat-zijn-dat-eigenlijk-voor-beesten?, kabbelende kinkelheldere beekjes, zoete bessenstruikjes, kleurige vlindertjes, bloempjes en bijtjes, ontelbaar copulerende konijntjes in een tempo van heppikjoudaar, dauwige twijgjes en takjes in een geur van kamille, klaver en cologne (sorry, wilde drie zaken beginnend met een K.... of C DAN VOOR DE MIERENNEUKERS!!!).
SchubbyDubbyDoo blaast als een opgewonden kleuter en zet een spurt in die eindigt bovenop enkele konijnen.
"MOOOOOEEEEEEWAAAAAHHHHHH!!!!" Hij draait een drol van drie-en-halve meter.
" Het moet niet gekker worden" doet Pein zijn collega, metgezel, levensredder en partner tijdens het van-je-dattum na.
De hemel in tergend paars, de zee in de verte bloedrood. In het schijnsel van de opkomende zon staan Koraal en Pein in goudgerande silhouetten, ze gooien er nog maar een omhelzing tegenaan, zodat deze scene wel erg romantisch en vredig eindigt, wat de kijker nog even in de kortstondige waan laat dat we zijn aanbeland in een wel erg mierzoete en zemelige tijd. En heel even lijken onze helden dat ook voelen, totdat....

*********************************************************


#340 KOraal:
...totdat de grond begint te beven en het struikgewas begint te ritselen. De nog niet door SchubbyDubbyDoo platgetrapte konijnachtigen hoppen in rap tempo weg tussen een sluier van een lila nevel die plotseling is ontstaan tussen al het groen en in een rap tempo optrekt in de richting van Pein en Koraal. SchubbyDubbyDoo graaft zichzelf angstig piepend in de zachte aarde om een veilig heenkomen te zoeken. Ondefinieerbare en daardoor ook uiterst mysterieus aandoende vormen tekenen zich af in die nevel. Rechts van hen tussen de dichte begroeiing van struiken en toch wel heel vreemdsoortige bomen met lange metaalachtige tentakels klinkt plotseling het stampend geluid van naderende voetstappen. Het is geen lichte tred maar het zware stampen van een groot wezen. Het geluid van brekende takken en ontwortelde bomen klinkt onheilspellend.

De ogen van onze helden beginnen te fonkelen. Zijn ze midden in een high-tech 3D interactieve actiegame terecht gekomen of is dit de realiteit? Ze kijken elkaar aan met blijde, lachende gezichten. Er staat in ieder geval iets te gebeuren en DAT is leuk! Misschien gaan ze wel diepzinnige raadsels oplossen ofzo en ze zien al uit naar de plot van de game. Als het een game is..... Maar wie zal zeggen of iets virtuele realiteit is of dagelijkse, of iets droom is of werkelijkheid. Lijkt niet immers iedere droom heel werkelijk zolang je er in zit? En is het leven zelf niet soms zo bizar dat het best een droom zou kunnen zijn?
"Hé kijk... dat lijkt wel een soort wapen" merkt Pein op terwijl hij wijst op iets glinsterends dat enkele meters voor hen tussen het mierzoete regenboogkleurige gras ligt. Terwijl ze uiterst alert blijven op de geluiden die door het beboste gebied rechts van hen steeds dichterbij komen, lopen ze naar het glinsterende voorwerp. Ze buigen zich beide voorover om het eens goed te bekijken terwijl de felle kleuren van het regenboogkleurige gras danst voor hun ogen.

Er blijken drie objecten te liggen. Iets wat op een sleutel lijkt, een soort bol waar knipperende lichtjes in lijken te zitten en een langwerpig metalen voorwerp met twee handvaten. "hmmmm" zegt Koraal. "Hmmm" beaamt Pein. En ze pakken de voorwerpen behoedzaam op. "Wat moeten we hier nu mee?" vraagt Koraal zich hardop af. "Tja en wat IS het in godsnaam.." mompelt de andere geniale arts en terwijl hij gehaast over zijn schouder kijkt naar het naderende geraas en gedender rechts van hen vervolgd hij: "Laten we het mee nemen dan kunnen later wel uitzoeken wat het is." Pein stopt het voorwerp dat iets van een sleutel wegheeft in zijn zak, Koraal de bol met de lichtjes in haar zak.. het langwerpige metalen voorwerp met twee handvaten houden ze tussen zich in, een heel natuurlijk reactie want daar lijken de handvaten immers voor gemaakt te zijn.

Dan komt het aanstromende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Onze helden draaien zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staan wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.. "WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...

**********************************************************

#341 Pein:
Toch onder indruk van de wel erg agressieve verschijning knipt Pein met zijn vingers, maar SchubbyDubbyDoo blijft onder het zand.
- Godverdomme, schreeuwt Pein zijn vingers stukknippend (het swingt trouwens de pan uit), waar is dat beest als je hem nodig heb?!.
- Wacht maar, zegt Koraal en ze strooit daar toch een portie respectloze commando’s rond bestemd voor het ingegraven ...eh...sja...kind..of zo... van Pein, waarvan het beest zo opschrikt dat ie spontaan uit zijn holletje vliegt. (wat Koraal precies uitkermt is niet voor jeugdige oortjes bestemd en daar dit verhaal zich ook tijdens kantooruren afspeelt, dwz ook op tijden dat de kindertjes aandachtig aanwezig zijn, kunt u zich voorstellen dat we ze deze kannonades en tirades, die natuurljik van een hoog commandeergehalte zijn, willen besparen).
- Grijp dat beest, Schubby! wijst Koraal naar het beest, het kan trouwens ook een of andere onbestemde entiteit zijn of een gemuteerde mutant of door de ruimte geslinmgerd dinosaurusfossiel dat weer tot leven is gekomen, nou ja, dat laten we verder in het midden.
SchubbyDubbyDoo kijkt naar de driekop en schrikt zich NOGgmaals het lazerus. Tot overmaat van ramp hapt een van de koppen met zijn bek een stuk uit de reet…eh…het achterste van Schubby. Die piept een keer heel zielig.
- Niet m’n kind!! buldert Pein, toch enigszins begaan met het lot van zijn…sja…kind issut, hè…
Hij haalt zijn sabel tevoorschijn (had ie ergens in zijn broekzak verstopt) en schermt een paar keer stoer heen en weer met het glinsterende ding (even voor alle duidelijkheid, een zwaard gaat het hierom, kan me indenken dat de perverselingen onder u onder een glinsterend sabel uit een broekzak iets anders verstaan, maar het gaat hier om een ZWAARD!!! zo’n scherp ding waar ridders altijd mee lopen te klooien)
- Wie aan mijn …sja…kind…ja aan mijn KIND komt die rijg ik aan m’n sabel!!
Driekop is nauwelijks onder de indruk en gooit zijn drie bekken in de strijd. Pein springt op de rug van Driebek en begint hem te onthoofden. Koraal staat onbewogen het staaltje heldhaftigheid gade te slaan. Als een jonkvrouw die weldra wordt bevrijd door de ridder op het witte paard, door de dokter met zijn SchubbyDubbyDoo, door Pein met zijn slingerend zwaard, door de arts….genoeg!
terug naar Het Gevecht.
Een van de koppen ligt al op de grond te stuipen, de tweede wordt afgezaagd en de derde probeert Peins been te grijpen, maar Pein geeft die kop een vuistslag met zijn zwaardloze knuist. BAM en KNETS en Driekop doet MEEUUU!!! en OOEEMPFFF!!
Dan is de tweede kop eraf en valt op de grond. Koraal gooit er snel wat Spock Vloeibaar (er is geen betere!) op en steekt het aan met een lucifer. Na nog drie vuistslagen van Pein die neerdalen op de ogen van de laatste kop, zijn er zulke immense blauwe ogen ontstaan dat Driekop amper kan zien dat zijn twee andere koppen aan het verassen zijn.
HAHAHAHAAAAA!! kraait Koraal van plezier. Ze spuugt in het vuur en tegen de poten van het onthoofde monster.
Dan heeft Pein er genoeg van en zoeft met het zwaard door de hals van Driekop. Een pakje boter, zo blijkt.
Pein springt van de rug van het instortende monster, petst een paar keer in zijn handen.
- Ziezo.
- Inderdaad, in ons paradijsje dulden we deze shit niet!! bitst Koraal.
Ze pakt Pein vast en drukt haar lippen op de zijne en wat volgt is..... omdat we klachten hebben gekregen over de vorige nogal overromantische handelingen ditmaal met nagels in huid, petsen op billen, een zweep komt tevoorschijn en kletst striemen op ruggen, Pein haalt zelf een rubbermasker tevoorschijn, om beurten worden ze in de kettingen gehesen, peuken uitgedrukt op armen en benen, klisma's, accupunctuurnaalden, de hele heisa komt aan bod.
Na een kwartiertje vallen ze beide uitgeput in het regenbooggras.
- Pfoooeeeh, zucht Pein.
- Sja, en dat op onze planeet, giechelt Koraal.
En zo is het. Dit gaat HUN planeet worden, Hun wereld. Hier gaan ze opzetten waarvan ze altijd hebben gedroomd...

********************************************************

#345 Koraal:
Hier gaat het prachtige instituut komen, de intergalactisch inrichting annex experimentele basis. Hier gaan ze hun wereld faam (wat is dat kleine aardklootje nu eenmaal) omzetten in grote universele kosmische roem. Duizelingwekkende wetenschappelijke doorbraken op het gebied van de biologische psychiatrie, intergenetische neurosceptischeblabla enz.
"Laten we ONZE planeet eens gaan verkennen" zegt Pein met fonkelende ogen.
"Goed plan!" beaamd Koraal met een stralende blik op haargezicht en vervolgd: "..eens kijken waar we het hoofdgebouw gaan neerzetten. En de barakken, de verbrandingsoven voor het 'biologisch afval', de kern reactor, de..." En terwijl onze Helden plannen beramen voor hun gloednieuwe intergalactische instituut beginnen ze in westelijke richting te lopen. SchubbyDubbyDoo begint rustig achter hen aan te sjokken en brengt dan een enorm luid donderend gerommel voort. "Ach ons kindje heeft honger." zegt Koraal vertederd. En ze heeft het nog niet gezegd of SchubbyDubbyDoo verorbert de resten van driekop. "Kom, die haalt ons wel weer in." mompelt Pein een tikje afwezig terwijl hij nadenkt over wat ze nog meer nodig zullen hebben op deze planeet. Slachto....Patiënten bijvoorbeeld!! Ze zetten hun verkenningstocht voort in westelijk erichting, hier en daar wijzend waar de gebouwen moeten komen.
Na een uurtje wandelen stuiten ze op een muur. Een muur? "Wel ver...."
"He wacht eens even!" Koraal wijst naar iets dat zich een tiental meter verderop in de met paarse lianen begroeide muur bevind tussen de sterk ruikende okerkleurige bloemen die met hun ogen rollen en hun tongetjes uitsteken. Whatever. "Geinig deurtje" mompelt Pein. En ze lopen er op af. Het deurtje blijkt helemaal niet geinig te zijn want het is hartstikke dicht en hoe hard Pein en Koraal ook tegen de deur duwen en trappen, het blijft dicht. "Heb jij die sleutel nog die we vonden voordat driekop er aan kwam met zijn welkom gelul?" vraagt Koraal aan Pein. Een moment kijkt de geniale, prinselijk heldhaftige arts beduusd maar dan: "Ah ja das waar ook!" en hij voelt in zijn zakken "Verdomme, die moet uit mijn zak gevallen zijn toen ik driekop een lesje leerde....moet ergens in de buurt van ons schip liggen...Had jij niet ook iets?" Nu haalt Koraal de bal uit haar zak. (jaja u leest het goed: de bal uit haar zak) Het metalen ding glanst in de namiddag zonnen, de kleine lichtjes zijn nu amper zichtbaar waardoor Koraal plotseling ontdekt dat de lichtjes kleine knopjes zijn die zich in een illuster wiskundig schematisch geordend patroon op de bol bevinden. "Pein! Kijk....." en Koraal overhandigt de bol aan Pein, die net de andere kant op kijkt omdat SchubbyDubbyDoo aan komt sjokken. De bal rolt op de grond en
FLATS!!
......Pein stopt het voorwerp dat iets van een sleutel wegheeft in zijn zak, Koraal de bol met de lichtjes in haar zak.. het langwerpige metalen voorwerp met twee handvaten houden ze tussen zich in, een heel natuurlijk reactie want daar lijken de handvaten immers voor gemaakt te zijn.
"Wel Godverdegodverde kut kankertyfus shit shit SHIT!!" vloekt Koraal. Onze helden staan weer naast het schip met om hen heen weer die verdomde groene nevel en dat zogenaamd onheilspellende gerommel en gekraak uit het struikgewas. "VERDOMME!"schreeuwt Pein "we zitten in een tijdlus!" En Koraal gaat nog even door van "Shit SHIT SHIT kankertyfus NEE niet toch een game VER..." Weten onze helden zo snel het verband te leggen met de knopjes op de bol die kennelijk geactiveerd zijn door de val op de grond? Zou het...

Dan komt het aanstormende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Onze helden draaien zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staan wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.."WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...

**********************************************************

#346 Pein:
Wel gloeiendegloeiende godverdomde retejezus!! Kan ik dat beest weer z'n koppen af gaan hakken!!" scheldt Pein, duidelijk verontwaardigd over deze tijdlus.
Dan plingelt er een lampje boven zijn hoofd. Hij fluit op z'n vingers (een of andere 3e symphonie van Beethoven, het derde strijkergedeelte waarin de dramatiek hoogtij viert....Koraal zindert van het kippevel) en Schubby komt aangedonderd en remt af tot naast Driekop die aanstalte maakt wederom een hap uit Schubby's reet te happen.
"Zit!!, Schub!" wijst Pein naar zijn 30-meter lange zoon. En dat doet SchubbyDubbyDoo. Bovenop Driekop die binnen no time zo plat als een dubbeltje is.
"Braaf, Schub!" Koraal springt 5 meter in de lucht en aait 'm over z'n bolletje. Schubby spint even.
Even is het stil, de derde symphonie waart nog na, begeleidt door het tevreden geknor van zoonlief.
"Daar! De sleutel!" ontdekt Pein ergens in het regenbooggras. Hij graait het ding van de grond en houdt het triomfantelijk in de lucht. Maar ineens hapt SchubbyDubbyDoo het ding uit zijn hand, als ware het een koekje, en slikt het moeiteloos naar binnen.
"NEEEEE!!!" doen Koraal en Pein.
Wederom een fantastische scheldkanonnade van het kaliber tyfusteringkankerstrontaanmekloterigestinkpisetcetera tot ze ervan uit moeten hijgen en hun ontstane opwinding in de kiem proberen te smoren want daar issut nu even geen tijd voor (en Schubby staat er met z'n neus bovenop natuurlijk), want ze willen weten watter achter die deur schuilgaat. Ze besluiten de tijdlusbol veilig weg te stoppen diep in de broekzak van Koraal en gebieden Schubby om mee te lopen. Hij moet de deur maar binnenvallen. Zo'n sleutel kost alleen maar tijd en wachten tot ie 'm uitschijt is geen optie.
Zo gezegd zo gedaan. Schubby loopt zo door het deurtje alsof het niets is en ze zien een hele lange, donkere gang waarin een smal trapje naar beneden leidt. Daar past Schubby nooit door.
Koraal wikkelt een touw van een multitool, werpt dat lassomatig om Schubby's nek en bindt 'm vast aan een paars met witgespikkelde boom.
Pein neemt Koraal bij de hand en samen dalen ze het trappetje af......
***********************************************************

# 347 Koraal
ZEG..zeg...zeg...zé...é" begint Koraal maar schrikt een beetje van de echo op dat duistere trappetje en gaat fluisterend verder. "...stel nou dat die driekoppige idioot een boodschap had of zoiets weet je wel. Of dat we in zo'n pokkespel zitten wat steeds weer overnieuw begint als je de mist in gaat of het verkeerde doet. Stel nou..."
Pein aait Koraal even over de bol "Rustig nou maar Koraaltje, het zal allemaal wel meevallen."En ze dalen verder af. En verder... En steeds verder. En nog verder... "Pffff als ze geen Hoppe hebben ga ik naar huis" Giegelt Pein die zich ineens een tachtiger jaren reclame herinnert die verder niets met het verhaal te maken heeft. Hoewel alles kan natuurlijk een clou zijn je weet maar nooit.
Ondertussen zien ze geen hand voor ogen meer en dalen op de tast tree voor tree voor tree af. Hier en daar zijn de treden behoorlijk glibberig En verder...en verder. "Ik wil naar huis." hijgt Koraal die soms een beetje claustrofobisch is en de muffe schimmelgeur die hier hangt ook maar niets vind. Die geur wordt echter steeds doordringender. En nog iets anders...beetje moeilijk thuis te brengen....een zwavelachtige geur van verrotting gemengd met ether ofzo.
splitchssss ssswwww ssssswweww klinkt er vlak naast hen. "GODVER KUT wat is dat nou weer!!!!" buldert Pein waarna er enkele minuten echo nagalmt. En ze dalen nog maar iets sneller af. Koraal moppert: "Ik begin eigenlijk een beetje dorst te krijgen en trek ook. Lekker broodje zalm zal er wel in gaan nu. En ik moet plassen ook." Pein bromt iets onverstaanbaars. Ze lopen zwijgend en ook hijgend verder aangezien de zuurstof een beetje op begint te raken op die eindeloze benauwde donkere rottrap. Nu horen ze een zoemend geluid wat steeds harder wordt. Alsof er reusachtige machines staan te brommen ergens ver onder hen of een.... splitchssss ssswwww ssssswweww klinkt het weer en nu nog dichterbij.
"hé psssst Koraal" fluistert Pein "zit er niet een lampie op die multitool??"
Gehaast begint Koraal in haar zakken te rommelen en....
*********************************************************

#348 Pein:
…vind niets. Ze zou toch zweren….
“Kijk jij ’s Pein"
Dat laat Herr Dr. Pein zich geen twee keer opdragen en zijn handen schieten de broekzak van Koraal in. Eerst komen ze de sleutel tegen, maar die zoekt ie dus niet, dan een gebruikte papieren zakdoek, JEKKES, dan een kleverig mentosje, nog dieper enkele paperclips, een handgranaat, twee tandenstokers…'"EN?" vraagt Koraal…"hmmm, nog niets"…en hij graaft verder….stimorol, c.d.’s…dan een losse draad die hij volgt tot een broekgatgaatje waar hij doorheen gaat en dan begint Koraal ineens een beetje te wiebelen en te zuchten en…"Nou…oehh….nu…. zit je geloof ik….oeh…een beetje…. ver..keerd, Pein"…."oh, hihi, ja dat denk ik ook…eh…"…hij trekt zijn hand terug en passeert nog wat lege hulzen, een magnum .44 en dan plots….EEN MULTITOOL…hij haalt zijn hand terug en houdt ‘m met het gevonden ding in de lucht. “EUREKA!!!" roept ie trots.
Koraal suizelt en duizelt nog wat na, maar dan verschijnt er op haar gelaat ook een glimlach. Ze veegt wat druppeltjes van haar voorhoofd en neemt de tool over. Zoekend naar het knopje voor het licht, en jawel, flits…LICHT.
“WOOOOOOOW!!!" schelt het ogenblikkelijk uit de monden van de beide artsen.
Want voor hun doemt een gang op voor met zoemende insecten. De muren zitten vol hele grote glibberige duizendpoten, druppelende rupsen, kakkerlakken, oorwurmen, nijptangen, reetkevers, modderpadden, slijmtorren, puzvruchten, smeerkezen en pissebedden.
“IIIEEEEHHHH!"gilt Koraal nogmaals en ze springt in de armen van Pein, die niets anders kan dan haar opvangen.
“GODVERD…die kutbeesten!!" brult ie.
Koraal schijnt hem bij en voorzichtig knarst en kraakt Pein over het florapad. Toch gaat ie steeds harder lopen omdat het pad wel eindeloos lijkt en hij er nu toch schoon genoeg van krijgt. De beesten worden steeds glibberiger. Dan plotsklaps struikelt ie over een neushoornkever en gaat onderuit. Koraal vliegt door de lucht, terwijl Pein op zijn bek gaat. “AUW" en “BWAAAHHH " doet ie en spuugt drie krekels uit. Enkele kakkerlakken schieten meteen zijn broek in. Toch heeft ie nog de scherpte om de neerdalende Koraal tijdig op te vangen. VANG!
Maar nu begint het overal te prikkelen en kriebelen onder Pein zijn kleding.
“Koraal, ik hou je niet langer, ZE KRUIPEN OVERAL IN EN STEKEN NU OOK!!!"
"Wacht , ik gooi er wat Spock Vloeibaar (er is geen betere) overheen, misschien dat dat helpt..."

************************************************************

#349 Koraal:
...en Koraal spuit uit de handige gezins fles met doseer dopje (Nu verkrijgbaar voor slechts 6,95 bij uw supermarkt) een straal Spock Vloeivaar (er is geen betere) over de krioelende beesten. Ze lichten groen op en beginnen te sidderen. Pein kijkt tevreden toe "Het werkt!" Maar dan horen onze helden zachte plopgeluidjes en nemen alle torren, smeerkezen, kakkerlakken en slijmerige kruipers in omvang toe.
"Gatver de gatver! Nu ben ik het gewoon helemaal zat!" Schreeuwt Koraal en tiert verder: "Er klopt gewoon iets niet hier!! Neem nou die sleutel die je in mijn zak vond, die zat in SchubbyDubbyDoo en ik had de bal in mijn zak. Dus hoe kan dat? Als dit een game zou zijn zit er duidelijk een bug in. En ik zou zeggen meer dan één!!" en ze wijst op de smerige beesten die steeds groter worden. Pein staat er maar een beetje bij. Game? Bugs? Maar Koraal gaat al weer verder:
"Ik heb het helemaal gehad hier!"En stampvoetend loopt ze de trap weer op. Hoeveel uur hadden ze ondertussen op die trap naar beneden gelopen? Stampvoetend loot ze weer terug naar Pein die in diep gePeins lijkt verzonken. "De bal!"zegt ze terwijl ze haar hand uitsteekt. Pein kijkt op: "Huh?"
"De bal alsjeblieft!"
"Ja maar die heb ik toch nie...."
Maar dan begint Koraal eens goed in zijn zak te voelen en te graaien en van je oeh en ah...en haalt de bal eruit waarmee ze weer stampvoetend de trap op loopt. "Ga je mee?" roept ze ,maar kijkt niet meer achterom. Terwijl ze over de torren de trap op knarst frummelt ze net zo lang met de bol tot ze de reset button heeft gevonden en....
FLATS!!

Dan staat ze weer tussen de groenige nevels met rechts van haar het geruis en gedonder uit het struikgewas....alleen. Alleen??? Mijn God wanneer is ze voor het laatst alleen geweest in dit avontuur, behalve dan om een plasje te doen iets wat de lezer nooit te weten komt want helden in verhalen plassen en poepen natuurlijk noot, het is al een wonder als ze af en toe iets eten "PEIN!!!!!" roept ze... wetende wat er nu gaat komen. "PEEEEIIIIINNNN!!!!!" Maar tevergeefs. Geen Pein.

..... komt het aanstormende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Koraal draait zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staat wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.. "WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...

Koraal loopt met opgeheven hoofd op driekop toe. "En nou gaan wij eens PRATEN!!" roept ze hem toe. "Want ik ben het helemaal zat. ZAT! Hoor je me!!"
"WELKOM OP TABULA RASA" dondert driekop bij wijze van antwoord.
"Ja prima bedankt MAAR JE HOEFT TEGEN MIJ NIET TE SCHREEUW IK BEN VERDOMME NIET DOOF!! En wat bedoel je Tabula Rasa, het ziet er hier helemaal niet zo rasa uit weet je...En wie BEN jij eigenlijk?"
"Ik ben de wachter op de drempel, ik ben diegene waar je langs moet als je je diepste levensdoel wilt volgen. Dit..." en driekop maakt een wijds armgebaar om zich heen "...dit alles is niets anders dan een onbeschreven blad, jullie vullen het zelf in. Soms bewust en soms met de diepste inhoud van jullie onderbewustzijn, jullie grootste angsten en verlangens. Ik...zoals je me nu ziet... ben ik slechts een archetype mijn uiterlijk is gecreëerd in jouw brein en dat van Pein."
Koraal denkt even na, het klinkt heel logisch, die neukende konijnen, de maffe bomen, het opnieuw beginnen, die donkere gang, die torren en de hele belachelijke zooi....allemaal regelrecht uit hun onderbewustzijn. Natuurlijk! Dat hadden ze verdomme toch ook kunnen weten als psychiaters!! Zo zie je maar hoe het dagelijks leven je in de zeik kan nemen, hoe je van alles en nog wat kunt weten, enorm veel kennis kunt vergaren en dan toch nog voluit in die onzin trappen. Meer dan een spiegel is het niet. En wat hebben ze tot twee maal toe een moeite gedaan om de enige die hen hier mee kon confronteren het zwijgen op te leggen...en ze kijkt naar driekop die nu op alle koppen iets van een glimlach vertoond en eigenlijk wel iets weg heeft van haar vader, of de moeder van Pein of.... nou ja maakt ook niet uit dat zijn allemaal details. Koraal neemt weer het woord:
"Wij willen hier een kolonie stichten waar we onze patiënten kunnen opsluiten en groots en meeslepend belangwekkend onderzoek doen."
"SUCCES!" en met een bulderende lach verdwijnt driekop in het niets.

Dan hoort Koraal wat gevloek in de verte, dat zal Pein dan eindelijk zijn.
"PEIN???? BEN JIJ DAT????" schreeuwt Koraal blij....
**********************************************************

#350 Pein;
....GORE VIEZE STINKBEESTEN!!....BLIJF UIT M'N....
Inderdaad het is Pein, wiebelend van het kriebelende ongedierte in z'n onderbroek. Hevig geprikkeld komt ie uit de tunnel door de ingeslagen deuropening. Alle achter hem aan jagende ongediertes platstampend. SPLETS!...SPLUTS!..SPLATS!!
De kwispelende SchubbyDubbyDoo maakt aanstalte om z'n vader eens flink te gaan knuffelen, maar Pein is 'm voor en resoluut: "BLIJF, SCHUBBY!!" gebaart ie en zijn zoon luistert onderdanig met z'n staart tussen de benen.
Het is een braaf beestje.
Als Pein voor Koraal staat en de laatste beestjes uit z'n broek heeft geklopt, Koraal veegt ook nog wat insecten van z'n schouder en rug, kijkt ie haar aan met de meest onschuldige blik die hij maar op kan zetten
"Koraal, wil je me asjeblieft noooit meer alleen laten"
"Nee natuurlijk niet, maar die kutgame waar we in zijn aanbeland......toch.. ik weet nu ongeveer hoe het zit!"
Ze doet haar bevindingen uit de doeken en een groot AHAAAA daalt ook neer over Pein.
"Die neukenede konijnen!" roept ie
"Jaja" stelligt Koraal
"En dat gras!"
"Ook jaja"
"EN..."
"Jaja"
"En...!"
"Jaja"
"Oooooooooh" besluit Pein deze conversatie.
"Maar dan kan ik dus...als ik denk dat.....'t lijkt wel lsd!!....ik stuur gewoon..." De onschuldige blik van Pein heeft inmiddels plaats gemaakt voor een zeer ondeugende. Bijtend op z'n tong zie je 'm moeite doen om de fantasieen eens flink aan te zetten.
"Oh nee, Pein, laat dat...."
Maar Pein is te snel.
Ineens staat ie in z'n onderbroek, het gras is strandzand geworden, Schubby houdt een parasolletje vast en Koraal....oh god.....staat in haar blootje te......
Maar Koraal doet ook een duit in het zakje en bijtend op HAAR tong vliegt bij Pein de onderbroek uit, daalt er een regenbui op z'n hoofd en houdt Schubby z'n parasol boven Pein's hoofd waar de regen gewoon doorheen valt.
"HAHAHAHA!!" lacht Koraal.
Schubby begrijpt er niets van.
Dan bijt Pein weer op z'n tong en gaat het sneeuwen boven Koraal die ogenblikkelijk begint te bibberen, maar na enig bijten op haar tong staat ze in een bontjas van zeer zeldzaam pandabont met een kop warme chocolademelk en een Dodelijke Olifant op haar lip. Pein krijgt nog een lading hagel over zijn kop.
"HAHAHAHA"
"okee okee okee" glibbert en bibbert Pein, "jij wint!! hou op, hou op!! Laten we deze krachten aanwenden voor wat nuttigs!"
Schubby laat een formidabele scheet.
Koraal staakt haar gefantaseer en ineens staan ze weer in hun gewone kloffie. Dat wil zeggen, Koraal draagt een roodsuede jasje met insteekzakken en een diep decolletee, daaronder een visnetniemendalletje met bloemmotief. De broek die ze draagt is van leer en zwart, deze glimt als een gek en heeft twee zakken waarin vele multitools zijn opgeborgen. Haar schoenen zijn hooggehakt, duur van leer en ze kan er heel hard op rennen. Haar haar is door alle drukte rijp voor een opknapbeurt door Herr Dr. Pein, maar daar heeft ie de laatste uren weinig tijd voor gehad.
Pein draagt.....
**********************************************************
*********************************************************