...en verder.

"Pein?"
Koraal wendt een heel even haar blik af van de bewegende lichten terwijl ze een vreemde hypnotische sfeer gewaar wordt. Jarenlange meditatie, zelfdiscipline en geestelijke training maken haar vrijwel imnuum voor iedere vorm van hypnose. Maar Pein....hij kijkt zo vreemd.
"Pein!" Nu klapt Koraal hard in haar handen vlak voor zijn gezicht. Zijn ogen zijn glazig en staren in het niets. Hij mompelt bijna onhoorbaar iets. Soms pikt ze flarden op: ......spelen ....de oude eikenboom....slachtoffer en moordenaartje...Hans van de Tocht....chips tussen je tanden...hondjes...
"PEIN!" Schreeuwt ze nu in zijn oor en slaat hem hard in het gezicht. En nog maar een keer en nog eens en nog eens want het werkt de eerste paar keer niet. Maar dan...
"Huh?" Nu kijkt hij haar aan, een beetje wezenloos maar toch....hij lijkt haar tenminste weer te zien.
"Wat? wat? Hoe? Ik zat net....We waren...Wat gebeurt er in godsnaam verdomme!" Hij heeft een heel typische blik in zijn ogen die Koraal niet zo goed van hem kent. Hij kijkt....hij kijkt geschrokken!!
"Je zat de bazelen man, ik vermoed dat de lichten......"
"Nee! Dat kan helemaal niet! we zaten net...." Onderbreekt Pein haar maar Koraal gaat onverstoorbaar verder:
"Ik vermoed dat de lichten een hypnotische werking hebben. Je raakte in een soort regressie, ik hoorde je dingen vertellen over onze jeugd en daarna was er geen touw meer aan vast te knopen. Vermoedelijk ook iets uit het verleden. We kunnen dat later wel een keer uitwerken maar nu is het echt de tijd daar niet voor."
"Sjeesus ja zeg...weet jij nog die eikenboom van vroeger....de spelletjes die we deden?" Er speelt een nostalgisch lachje om Peins lippen, een kleine glinstering in zijn ogen. Ze hebben dan ook een prachtige jeugd gehad.
"Ja dat weet ik nog maar we moeten nu echt verder...en niet terug in de tijd. We moeten vooruit" Koraal rommelt wat in de bagage en tovert een ampul tevoorschijn een wel heel bijzonder serum. .
"Hinderlijke emoties zoals nostalgie, het verleden, die flitsen en dat je er even niet meer bent....dat zijn vuile gore stink trucs om ons af te leiden van waar het om gaat". Ze injecteert Pein terwijl ze verder praat "Hier, nu moet je je snel beter voelen..... je bent duidelijk gevoelig voor de hypnotische werking van de lichten en dit zal je focus beter in het nu houden."
Pein knapt inderdaad zienderogen op en kan nu ook zonder kwalijke bijwerkingen naar de lichten kijken.
"wat verdomme!"
"Sjeesusgristus zegdatwelzeg...er zit een patroon in lijkt wel!"
De twee helden staan even verbaast; voor hun ogen vormt zich iets wat lijkt op een enorme DNA streng. Iets wat ze heel goed kennen van hun studies. Maar niet zoals dit. Dit is....
"teeeeering denk jij wat ik denk dat dit is, Koraal?"
"Ik denk wel zeker dat ik denk wat jij denkt dat het is.."
"Verdomme het DNA van de wereld!!!"
Nu is er gespecialiseerde vakkennis nodig en dat hebben ze gelukkig beide in overvloed. Het is duidelijk dat ze de lichten verder moeten naderen en het DNA, dat ze zelf ontwricht hadden, moeten herstellen. En dergelijks zal niet zonder gevaren zijn! Helemaal in hun element beginnen er op toe te lopen. Maar het blijkt nog aardig ver weg te zijn dus ze zetten er vaart achter. Beider harten kloppen natuurlijk sneller dan ooit bij een dergelijke wetenschappelijke doorbraak in het vooruitzicht. Eindelijk kunnen ze hun ware talenten weer de vrije loop laten. Eindelijk kunnen ze weer op de toppen van hun kunnen functioneren. Maar dan ineens. BATSBOEM! Beide helden klappen midden in hun volle vaart van zo'n 40 km per uur tegen iets op en tuimelen tegen de grond aan.. Een onzichtbare muur lijkt hen de weg te versperren. En van alle kanten komen er ineens....