Relativiteitstheorie van Einstein?

You’ve got mail!!

“Ah nee hè, dat vind ik zo’n rotfilm.” Bitst Koraal
“Van wie is het?” Wil Pein weten.
“Geen idéé wie dat heeft geschreven maar Meg Ryan speelt er in en i dacht Tom Hanks. Je kent die film toch wel?”
“De mail bedoel ik, van wie is de mail?
“Krijg nou wat! Het is van één van onze auteurs!”
Ze openen de mail.



Beste Pein en Koraal,

Ben blij dat alles goed met jullie gaat. Op zich hoop ik dat jullie niet al te vel tijd nodig hebben voor het segment van het verhaal waar we in aanbeland zijn. Daar bedoel ik mee dat jullie misschien iets minder kunnen drinken zodat jullie geconcentreerder zijn in dit belangrijke deel van het verhaal. Verder wil ik vragen of jullie willen stoppen met roken. Het is immers al lang niet cool meer om te roken en we vrezen dan ook lezers te verliezen als jullie hier mee doorgaan. Daarnaast moeten we jullie er op wijzen dat reclame voor roken verboden is. We zullen op zijn minst waarschuwingen gaan geven, zoals in onze wereld al op alle pakjes rookwaar staan, iedere keer dat jullie er één opsteken,.
Verder hebben we gisteren weer een werkbespreking gehad en hebben we ook weer een aantal leuke nieuwe ideeën. Al hadden we het ook nogal druk met ..... euh andere zaken waar we nu verder even niet op in gaan omdat..... nou ja omdat het jullie eerlijk gezegd niets aan gaat. Maar we hebben in ieder geval belangrijke research en veldwerk (met gevaar voor eigen leven) gedaan. Dat is het goede nieuws.
Het minder goede nieuws is dat ik nu even een writers-block heb, dat heeft niets met het voorgaande te maken natuurlijk. Maar zoiets kan nu eenmaal gebeuren. Jullie moeten het dus even alleen uitvogelen. Lang zal het niet duren hoor. Maar toch.... het leek me goed dit even aan jullie te laten weten.

Groetjes
Één van jullie auteurs.
(zoals jullie weten, blijven we liever anoniem)


“Stoppen met roken?? Belachelijk!” Pein steekt er meteen één op en inhaleert diep.
(Roken brengt u en anderen rondom u ernstige schade toe)
“Belachelijk! Als lezers niet willen roken moeten ze dat zelf weten maar ons gewoon onze gang laten gaan!” Koraal steekt ook verontwaardigd een dodelijke olifant op en paft er op los. (Roken werkt zeer verslavend; begin er niet mee.)
“Precies, laten we terug mailen dat het nu eenmaal bij onze karakters hoort, daar moeten ze toch begrip voor hebben?”
“Ach fuck them! Schrijf gewoon dat we zelf wel uitmaken of we roken of niet!!”
“ Ja, trouwens, volgens mij roken ze dus zelf ook hè!” Pein klikt op’ reply’ en begint driftig te typen. Maar dan blijven zijn krachtige doch ranke vingers boven het toetsenbord hangen.
“Dat anoniem.... Waar sláát dat op? We weten toch dat het censuur en censuur zijn!!“ (note van de auteurs: Dit kan echt niet jongens, hier moeten we écht even ingrijpen, zie censuur)
“Ja en wat voeren die twee uit dat ons niet aangaat? En hoezo ons niet aangaat?!! ALLES gaat ons verdomme aan! Wij zijn gotvertyfus nogesaantoe de spil van hun bestaan! Hun reden om te leven!.” Koraal begint een beetje rood aan te lopen. Bij Pein staat het schuim hem al op de bek:
“Writers Block...pfoe! Writers Block? Wat voor gotvergeten bullshit is dát!!!!”
“Ja sjeesus nóg zoiets!!.”
“Weet je wat? De ballen! Laat die mail maar zitten!”Pein sluit met een driftig gebaar het email programma af. Koraal geeft ‘m een kusje in de nek. En nog één en nog één, ze fluistert in zijn oor. “Ze bekijken het maar, we doen gewoon ons ding. Lekker ding...” En ze likt speels aan zijn oor. Pein knikt bevestigend en ze steken nog een dodelijke olifant op (zoek hulp om te stoppen met roken: 0900-9390 0,10/min of http://www.stoppen-met-roken.nl/ of raadpleeg uw arts of apotheker) waarbij ze een blik in de camera werpen die niets aan de verbeelding overlaat. Nee, beste mensen daar lusten de honden geen brood van. Ze keren hun rug naar zowel lezers, kijkers en auteurs en richten zich weer op het spel.
“We maken verdomme zelf wel uit wat we doen. Ha!” Horen we koraal nog half binnensmonds foeteren.

Select next candidate

Ze klikt A. Einstein aan

Loading candidate.....

Op het scherm verschijnt een zeer sympathiek ogende man met een beetje verwarde bruine krullen en een snor.
“Ik WIST dat ik gelijk had!Tijdreizen IS mogelijk” Roept ie direct uit terwijl hij om zich heen kijkt. Het zal niemand verbazen dat juist deze man direct door heeft wat er gaande is.
“En wie zijn jullie??” Zijn intelligente ogen zijn op onze helden gericht. Pein en Koraal zetten de hypermoderne Superview helm, met ingebouwd surround-system en microfoons weer op, stappen naar voren en geven Albert een hand.
“Wij zijn Pein en Koraal, van HET verhaal. Wij zijn heldhaftige , onverschrokken, extreem geniale artsen....... die zelf wel uitmaken wat ze doen.” Dat laatste zeggen ze terwijl ze een welhaast dodelijke blik achter zich werpen, ongetwijfeld richting de auteurs. Die zich met de handen in het haar een beetje onrustig verschuiven op hun stoelen.
Einstein heeft dat laatste niet gehoord, hij glimlachte en maakt een breed gebaar met zijn rechterarm. “Kom binnen.” Onze super-onverschrokken-mega-helden, die verdorie een heel eigen leven blijken te leiden, kijken om zich heen. Einstein heeft het zich duidelijk gemakkelijk gemaakt in de tussenwereld waar hij zich nu bevindt. Er staat een geriefelijke fauteuil en overal liggen papieren met formules er op gekrabbeld. “We komen u terugbrengen.”
“Ach zo, jaja, goed idéé, ik heb nog het één en ander uit te werken. Ziet u het is zo.....”
Pein en Koraal nemen hem tussen zich in en het volgende moment staan ze in de werkruimte van Einstein, die ondertussen rustig verder praat terwijl hij naar een tafel loopt, een kalender opzij schuift die het jaartal 1905 laat zien en tussen de papieren rommelt. “.....Ik ben bezig met mijn speciale relativiteitstheorie maar er is nog één klein dingetje dat ik helder moet zien te krijgen. Kijk, ik probeer een nieuw verband te leggen tussen massa en energie.”





Koraal kijkt met een klein beetje doch zeer oprechte bewondering maar deze man die ze van foto’s veel beter kent als een oude man met een verwarde grijze haardos. De man die voor haar staat kan nooit ouder dan 42 zijn.











Een vrouwenstem klinkt elders uit het huis. “Albert?” Met een glimlach kijkt hij op. “Mijn vrouw en tevens intellectueel partner” zegt hij en roept vervolgens. “Ik ben nog even bezig Mileva!” Hij wendt zich weer tot onze helden. “Nu weet ik, dankzij jullie, zéker dat het mogelijk moet zijn door de tijd te reizen. Als ik alleen iets meer tijd had... Jullie moeten weten dat ik onlangs een vaste aanstelling heb gekregen bij het patentkantoor waar ik werk, vorig jaar is de kleine geboren, onze Hansje, dus een beetje zekerheid is dan wel prettig. Maar ja de tijd schiet er nog wel eens bij in om.... Maar ik weet nu in ieder geval zeker dat ik op de goede weg zit, dat ik dóór moet. Wellicht ook ga werken aan de algemene relativiteitstheorie. Maar eerst moet ik dit nog even duidelijk krijgen. Kijk....” Hij pakt weer een aantal papieren en houdt deze voor aan Pein en Koraal, die ze aandachtig bestuderen. Dan pakt Pein een kroontjespen, doopt die in een potje inkt en buigt zich over de paperassen. Hij streept iets door en krabbelt vervolgens iets op het papier.






Staat er.
Verrast kijkt Einstein op. “Dat is het! Dat is het!” Roept hij verheugd uit en maakt een rondedansje. Koraal kijkt ondertussen met een liefde en waardering naar haar Pein die men zelden in iemands ogen zal zien. Het kan haar nog steeds heel diep en aangenaam in hart en ziel raken als ze hem zo bezig ziet. Tis verdomme ook wel even de meest fantastische mens in het universum ook, haar Pein. Hij ziet de blik in haar ogen en wendt zich tot Albert.
“Ik ben blij dat we u hebben kunnen helpen maar we moeten nu echt gaan.”
Ze nemen afscheid en het volgende moment zitten Pein & Koraal weer achter de computer en zetten ze de hypermoderne Superview helm, met ingebouwd surround-system en microfoons weer af...