Koraal hanteert de scalpel

Maar dan weet Koraal zich toch los te worstelen en sist “tsss mietje...” tussen haar tanden... Richting Pein? Dát kan nooit kloppen. Met ongekende bovenmenselijke krachten en lenige behendigheid weet ze het supersterke, stinkende moddermonster van zich af te duwen. En dat niet alleen, ze is zo ontzettend rete gepist dat dit stinkende klotewezen Pein tot twee keer toe tegen respectievelijk de muur en de lijkenkist aan heeft gegooid, dat ze schreeuwt.
“ALS je ‘m beschadigt hebt, vuil goor KUTmonster! ALS er ook maar één klein krasje op zijn ballen zit ofzo!!!” en richt zich dan tot Pein:
“Pein? Is er iets stuk? Heb je ergens een krasje of deukje opgelopen?” Pein onderzoekt zichzelf een beetje en mompelt:
“Nou...”
Dat is het! Dat is de laatste druppel! Koraal kookt nu van woede en ze smijt het verachtelijke rot monster tegen de muur op. Haar lichaam spant zich tot het uiterste, haar ronde borsten staan fier vooruit, haar sierlijke armen glanzen van inspanning en haar gespierde dijen spannen zich als ze met enorme kracht haar knie in het kruis van het monster plaatst. Op haar gezicht vertrekt zich geen spiertje maar haar ogen.....het vuur spettert er vanaf!
“Ik zal je leren smerig kreng!”bijt ze de stinkerd toe en ze ramt zijn hand waarin hij de dolk vasthield zo hard tegen de muur dat de botjes kraken. Dan pakt ze snel de dolk en spiest daarmee de hand van het monster aan de muur vast.
Woeaaaaaarccchhhh!!! gilt het beestachtig creatuur en het bloed spuit door de ruimte.
Koraal steekt nu haar linker hand uit richting Pein met de woorden:
“Stalen pen!”
Pein, die verrukt naar het schouwspel staat te kijken legt het gevraagde instrument direct in haar uitgestoken hand. De pen ramt ze door de andere hand van de gollum zodat ook die tegen de muur aan zit.WOEAAAARCH AAAAAAHHHHHH CHCHCH! Gaat ie tekeer.
“Crucify! Crucify! Crucify!” Moedigt Pein haar aan terwijl hij haar nog een stalen pen overhandigt die ze met kracht door de ene knie van het wezen slaat en dan de volgende door de andere knie, zodat ie daar ook mooi vast aan de muur komt te zitten. Weer spuit het stinkende bedorven, slijnmerige bloed meters door de ruimte. Stroomt over de kist, over de gesloopte opgezette Dobermans, over de andere offergaven...Onze helden staan enkeldiep in het bloed van dit smerige wezen. Maar Koraal is nog niet klaar. Oh nee! Koraaltje is net begonnen. Weer houdt ze haar hand uit als de volleerde chirurg die ze is:
“Scalpel!”
Pein die het instrumentenkoffertje reeds tevoorschijn had gehaald overhandigt haar de scalpel. Ze flitst een paar keer voor het gezicht van het monster met dit glinsterend fijne instrumentje.
“Zie je dit, Motherfucker? Ik zal je gezichtsverlies even compleet maken!!”
OONK OOONK BWUURL AAAAARCHHHH antwoordt ie
“Vertel me, randdebiel, waar kunnen we die cryptologische code vinden?”
OONK OONK UUURGGHH ZBUUWAAAHHH AAAAAHHCH zegt ie
“Oké, je hebt er om gevraagd! Hoor je dat Pein? Hij vraagt er om hè?!”
Pein knikt gretig van ja. Ja hij vraagt er om. Nou en of dat rotwezen er om vraagt zeg!
Pein krijgt ondertussen een ontzettend stijve als ie zijn Koraaltje zo als een furie bezig ziet in dat korte rokje. Hij neemt zich voor haar straks maar even lekker te...wassen. Haar kennende weet ie als geen ander dat ze daar straks ontzettend zin in zal hebben. Zoals ze beide eigenlijk altijd wel zin in elkaar hebben. Wat soms een béétje kan afleiden maar ach....

Koraal beweegt de scalpel weer naar het gezicht van het monster en met grootste precisie en zichtbaar plezier begint ze zijn gezicht los te snijden . Ze begint bij het rechter oor, waar de huid van ieder wezen al een beetje los zit. Werkt dan langzaam naar boven over het voorhoofd terwijl ze met haar andere hand de lap huid en het vlees begint los te trekken en scheuren.
GUUUURGEL OONK WAAAAAAAAAAARCHCHCHCHCHC zegt ie maar weer.
“bek dicht!”snauwt Koraal en prikt haar scalpel in één van de ogen van het monster wat een zacht ploppend geluidje geeft, waarna de gelei achtige substantie van het lekgeprikte en uit de kas gewipte oog over zijn smerige wangen langzaam richting zijn kaak druipt. Dan snijdt ze verder, nu richting zijn andere oor, dan beneden langs zijn kaak. Het gezicht van het monster hangt nu aan vellen naar beneden. Dan met een laatste stevige ruk haalt koraal het los zodat er niets anders dan bloederig vlees op het toch al zo monsterlijk gelaat is te zien. Geen geschreeuw meer, hij is bezweken. Onze beide helden kijken tevreden naar het resultaat. Pein schiet nog wat foto’s voor in hun plakboek en...
Dan ineens zwaait de deur met kracht open!

..verder in het huis van de 888 Vergane Zielen:

Vliegensvlug rommelt Pein in het handige P&K rugtasje waar zo verschrikkelijk veel in kan. Tussen de Friese staartklok, een fiets, kledingkast, BBQ, fax, extra outfitjes, multitools, flessen Spock vloeibaar....
“Verrrrshit waar is de camera?”foetert Pein
“Laat mij maar even.”Koraal rommelt nu ook in het tasje.
Het skelet is ondertussen met een tergend rammelend geluid opgestaan van de kist.
“Ja! Ik heb ‘m!”roept Koraal uit en houdt de titanium Multi Flat Flash5000 in haar handen.
“Zet ‘m op video! Zet ‘m op video!”
Koraal frutselt aan het toestelletje terwijl het skelet met klapperende kaken dichterbij komt.
“Schiet op!” Doet Pein achter haar
Maar ja sjeee zeg al die instellingen op zo’n apparaatje, maar dan...
“Ja Ik heb ‘m in beeld! Hij staat er op! Hahaaaa we hebben een wandelend skelet in beeld mensen.”doet ze er meteen maar commentaar bij leveren terwijl het skelet breed grijzend en met onheilspellend klapperende kaken naderbij komt.
“Wacht even hoor... hier is niets aan......”
“Ik weet wat!”roept Pein en loopt nu op het skelet toe pakt ‘m bij de handen en doet een dansje met het, nou ja best wel beetje onwillige, skelet.
“Ja die is goed woehahahaha hahahahah hahaa” Onze helden gieren van de lach. Pein zwiert en sleept en springt. En het skelet kan het amper bijhouden. En dan “Oeps!” ietsje te wild, die dingen zijn oud hè dus daar moet je voorzichtig mee dansen. Poink! Zo tegen een opgezette Doberman aan. Er laten een paar botjes los en nog een paar botjes en nog een paar... Het is ook net een kaartenhuis zo’n skelet hoor, zo zonder spieren om het bij elkaar te houden.
“aaaahhhh wat jammer, nou is ie stuk!”Sipt Koraal
“Balen, ’t was vast antiek.....” Doet Pein er nog een schepje bovenop
“ja...en hij bewoog zo leuk....”
Pein en koraal staan een beetje teleurgesteld naast de hoop botjes en schoppen er een beetje tegen. Zoals mensen gewoonlijk zachtjes tegen lijken schoppen om te zien of er nog een reactie komt. Maar helaas...
“Nou ja, kan gebeuren. We kwamen hier voor......Waar kwamen we ook al weer voor, Pein?”
Pein denkt even diep na
“Euhmmm even denken hoor.” zegt ie dan ook. En dan:
“Ja! Ik weet het weer! Een soort cryptologische code!”
“oooooh ja....Merlijn zei zo iets... dat moet hier ergens in de buurt liggen.” Koraal herinnert het zich nu ook weer +++...dat jullie ook nog een cryptologische code nodig hebben, die te vinden is in de buurt van het Huis van de Achthonderdachtentachtig Vergane Zielen.+++
Pein en Koraal kijken om zich heen.
“Dat kan verdomme overal liggen tussen die zooi hier.” En Pein schopt zo hier en daar eens tegen.
Onze helden beginnen te zoeken. Ze gaan er helemaal in op. Koraal begint een opgezette Doberman uit elkaar te trekken om te kijken of er iets in verborgen zit. Pein onderzoekt de kist waar het skelet uit kwam eens goed.
Ondertussen is het donkerder geworden, enkele kaarsen zijn uitgewapperd. Het huis piept en kraakt en zucht. De muren lijken te bewegen, maar Pein en Koraal slaan er geen acht op. En dan achter hen. Ze zien het niet. Het komt langzaam dichterbij.
Achter jullie!! Kijk achter jullie!! Een dreigende gestalte komt dichterbij, steeds dichterbij. De duistere schaduw van dit wezen valt al haast over onze helden maar ze gaan zo op in het zoeken naar de cryptologische code.... KIJK! KIJK UIT! De schaduw glijdt nu over Pein die net een dubbele bodem heeft gevonden in de lijkenkist. KIJK ACHTER JE!!! Dan beweegt het richting Koraal, die nu druk bezig is de volgende opgezette doberman binnenstebuiten te trekken. Ze voelt een cilindervormig iets...of nee... een..
De dreigende gestalte staat nu vlak achter haar KIJK DAN VERDOMME ACHTEROM KORAAL!!!Maar nee... en ook Pein ziet het niet, die hangt ondertussen half in de lijkenkist om die dubbele bodem los te wrikken...
AAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHH!!!!!!!! een ijzingwekkende kreet van Koraal doet zijn hart haast stoppen. Razendsnel staat ie op, stoot zijn kop tegen de deksel “Verdomme!” en kijkt om. De duistere figuur houdt van achteren Koraal in een soort wurggreep terwijl hij een enorme dolk op haar borst houdt ter hoogte van haar hart. Pein aarzelt geen seconde en....