Hoofdstuk 7

#351 Koraal:
....over zijn strakke Calvin Klein boxer op nonchelante wijze een jeans van hetzelfde merk met daarop een zwart D&G shirtje uit de nieuwste collectie. Zijn zwarte Hugo Boss schoenen met goud en diamanten opgesierde doch zeer stoere en functionele gespen die gelukkig niet zichtbaar zijn, steken mooi af bij het voorheen regenboogkleurige gras wat nu weer gewoon groen is. Verder draag hij een wel heel bijzonder lederen, aubergine kleurig vintage jasje. Pein zwiert het jasje open en draait eens een rondje op buitengewoon stoere maar toch modellerige wijze zodat men zicht heeft op het boeiende uiterst spectaculaire doch smaakvolle Burmese steppenwolvencashmirzijde voerinkje in de jas.- Zijn zwarte katoen/polyester/elastan sokken zijn van de Hema. (Nu 3 paar 6,96) Zijn horloge.... welnu dat is nog een verhaal apart om nog maar te zwijgen over zijn hydrolisch aangestuurde powercell betamax ultra light GSM en zijn op chipformaat geinplanteerde tomtom. De MP3 speler ingebouwd in smaakvol schreeuwerig zegelring design en de platina weetikveelwatookeenheelergmodernenvooralzeerduurapparaatiniedergeval mogen we zeker ook niet buiten deze boeiende beschouwing laten.
Anyway hij gaat heel smaakvol gekleed, zal wel omdat Koraal (die het nogthans moet doen met een nogal ordinair doch uiterst voordelig setje wat Pein zo liefdevol voor haar heeft uitgezocht) hem heeft aangekleed.
"Zo" Zegt Koraal.
"Zo"zegt Pein.
"Laten we nu dan elkaars haar maar weer eens gaan doen" zeggen ze in koor.
Ze zouden immers iets nuttigs gaan doen en je haar een beetje op orde brengn en er vooral voor zorgen er altijd heel erg extreem en onnatuurlijk goed uit te zien, ondanks alle wilde avonturen, is natuurlijk niet alleen heel erg nuttig maar ook van cruciaal belang voor de kijkcijfers en over het algemeen genomen een zeer belangwekkende bezigheid.

Ze slaan dus weer lustig aan styleren en diverse merknamen vliegen weer in het rond. Beetje L'oreal hier, beetje Lancome daar, snufje AXX voor de aantrekkingskracht, toefje Rubenstein voor t extra effect, likje Dior en niet te vergeten shampoo van de Hema natuurlijk (kijk ook in de folder voor de andere voordelen en de 15% korting stickers) Tussendoor nog wat tips voor doe-het-zelf extreme make-overs zoals hoe zelf je neus te verbouwen of dikkere lippen te krijgen.
Ze hebben het er maar druk mee, de kijcijfers stijgen naar ongekende en uiterst gevaarlijke hoogten, evenals de ontvangen exorbitant hoge bedragen voor het sluikenderijs en geheel toevallig en per ongeluk maken van reklame voor niet nader te noemen producten eer er nog wat nullen in de strijd worden gegooid.
Ze hebben het zo druk dat ze helemaal niet merken dat...

**********************************************************

#352 Pein:
...de zon ondergaat.
Schubby houdt de spiegel vast en belicht het tweetal met een felle bouwlamp zodat ze elk detail goed kunnen zien en er niets ontsnapt aan hun nauwkeurige blikken. Geen haartje mag namelijk scheef zitten. Daar krijgt ook de meest ervaren en professionele visagist(e) wat van te horen, en Koraal en Pein gaan in al hun ijver nog VEEL verder.
De zon gaat dus onder en dat verandert alles op LaarokNiep, zoals het duo HUN planeet heeft gedoopt. Iets anders dan wat omgedraai kwam er zo snel niet op en ach een planeet waar regenbooggras groeit, tenminste in eerste instantie dan, verdient ook niet beter. Als ze hun levenswerk wat hebben uitgebouwd bedenken ze wel iets anders. DePrachtigeWereldVanProf.Koraal&Dr.Pein ofzoiets. Of iets in de trant van DeGroteSchubbyDubbyDooPlaneet of DeDonkereTrappetjesSpelonken of DaarWaarKonijnenErMaarEenBeetjeOpLosNeukenMaarAlleenInDeGedachten-
wereldVanKoraalEnPein...zoiets ofzo.
Dus de zon gaat onder. Of zon? Het is eigenljik meer een klein blauw balletje hoog in de lucht die zoveel licht uitstraalt dat we er maar klakkeloos vanuit gaan dat dat ding de zon is. De konijnen liggen er in iedere geval met hun zonnebrilletjes op onder te bakken op kleine handdoekjes en smeren zich in met allerlei Nivea-cremepjes, Etos-sprays en Kruidvatrommel. Ook loopt er een ijscokonijnenman achter een ijscokarretje ijs uit te delen aan de kleine konijnekindertjes die snel moeten likken anders lekken de smeltende ijsjes op hun....
*********************************************************

#353 Koraal:
DUS en omdat de zon ondergaat wordt het......? Nou? Wie weet het? Nou? Zeg dan!
Juist, het wordt donker! Boyu ja...sorry....ik bedoel nou ja iets donkerder dan eerst want er zijn meerdere zonnen natuurlijk en ze gaan niet allemaal tegelijk onder want daar hebben ze afspraken over, het het mag ook niet van de bond en de stichting kosmische wereldzonnebelangen. Daar zijn regels voor. Ja en wereldbelangen in het spel inderdaad dat las je goed want vele werelden hebben weer zonnen en manen en toestanden.... ergens lijkt het dus ook wel weer een beetje op thuis maar ook weer helemaal niet. Hoe leg je dat uit...het is anders weet je maar toch een beetje NIET ook weer. Als het ware.
Nu we dit duideijk hebben kunnen we naar de volgende spannende ontwikkeling in dit verhaal. Jahaaa tis retespannend hè want we weten nog niet eens wat voor kleur nagellak Koraal op heeft dus dat zal er om gaan spannen. Blijf rustig ademen in ieder geval als je dit leest, probeer je hartslag onder controle te houden. Op zich kan een gezond mens wel wat spanning hebben hoor maar probeer dan ook minder cholesterol tot je te nemen. Want als je slecht eet is spanning gewoon funest voor het lichaam en zal de dokter je al wel hebben uitgelegd dat je beter niet dit spannende verhaal kunt lezen. Als ie dat nog niet gezegd heeft, dan weet je het nu maar zoek toch maar een andere dokter voor de zekerheid. Want dat is dus gewoon belangrijk. En dat is het.

En dan dus, terwijl Pein en Koraal zich nog maar eens omkleden en hun avond kledij aantrekken, gaat er nog een zon onder. Het is dus nog ietsje donkerder als daarnet. Werkelijk heel stemmig licht, een beetje omfloerst zou je bijna kunnen zeggen waardoor ze er extra goed uitzien. Wat bijna al niet mogelijk was. Ik bedoel maar hoe kan je er beter dan helemaal fantastisch perfect uit zien? Nou Pein en Koraal kunnen dat dus. Zoals ze zo veel kunnen, eigenlijk alles kunnen maar dat wil nog niet zeggen dat ze het ook doen natuurlijk. Het is ook niet uit te sluiten dat ze het doen dus feitelijk zijn daar op dit moment geen uitspraken over mogelijk. Helaas is het net ietsje te donker om te zien wat voor kleur nagellak Koraal precies op heeft. Ja het is een beetje rood-achtig maar zou ook roze of terra kunnen zijn, bij dat rare avondlicht is dat natuurlijk moeilijk te zien. Dus dat komt dan morgen wel weer als alle zonnen weer op zijn. Het is in ieder geval wel duidelijk dat ze avondkledij aan hebben en dat het duur is. Of anders in ieder geval erg ilegaal
"Goed" zegt Koraal
"Goed" zegt Pein
Want ja het is goed hier op hun eigenste planeet, het enige wat ze nog nodig hebben is....
"hè verdorie wat was het ook al weer. Het licht op het puntje van mijn tong. Ken je dat?" mijmert Koraal.
En Pein antwoord " Jaaaa wacht even eehhhhh iets met eeehhhh...we zouduhh eeehhhhh....euh verdorie hoe heet het ook al weer?!"
"Ja precies! Precies wat ik bedoel we zoude eeehhh.....

***********************************************************

#354 Pein:
…oh ja, patienten! We hebben een lading patienten….ach…vergis ik me weer….CLIENTEN nodig. Floept Koraal eruit.
Ja Natuurlijk!! juicht Pein.
Beiden kijken ze even rond. Slechts gras (pimpelgeel van kleur dit keer), konijnen talloze met ijsco en zonder en Schubby zijn te zien.
Clienten, zucht Pein nog een keer terwijl ie naar Schubby kijkt. Die maakt zich heel klein, alsof ie beseft wat normaliter het lot van Koraal en Peins clienten is.
Neehee, jij bent veels te groot, stelt Pein Schubby gerust. Die laat maar weer eens een scheet van opluchting.
Die gewoonte moeten we hem nog es afleren, verzucht Koraal.
VIESPEUK!! scheldt ze Schubby uit. Die wordt nog kleiner, ongeveer 10 centimeter, wat wel erg klein is voor iemand van over de dertig meter.
EN BLIJF!!!! commandeert Koraal verder.
Hij blijft zo.
Hee, da’s handig, zo past ie in onze vibrator als we de batterijen eruit halen! En Pein grist het instrument uit zijn achterzak. FLOEP!! TADAAAAA!
Hee, ik dacht dat we ‘m kwijt waren!! kirt Koraal.
Neeheee, bewaard. Klem ‘m vaak even achter mijn oor als me broek uit gaat, of ik voor andere hete vuren sta.
Oh Pein, je bent een …..eh….ja genie wilde ik zeggen, maar dat zeg ik al zo vaak…
Tis goed, Koraal. Even kijken nu….En Pein zoekt Schubby tussen de gele grassprieten.
DAAR BEN JE!! HIERRRRR.
Hij graait Schubby van de grond (die gilt nog even met een piepstemmetje: IK WIL NIEEEE!!) en drukt ‘m in de batterijruimte van de trilstaaf.
Ziezo, da’s mooi opgeborgen.
Geef ‘s, vraagt Koraal en Pein overhandigt haar het ding. Eenmaal in Koraal handen gaat ze er even flink mee schudden.
HAHAHAHA.
Dan doet ze het klepje open en laat Schubby eruit vallen. Het beestje probeert op te staan maar is veel te duizelig en valt steeds weer om.
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA, lachen beide artsen
Nog een keer! roept Pein.
Koraal stopt hun zoon weer in het apparaat en schudt nogmaals, nu wel heel erg hard.
En weer draait en valt het beestje nadat ie op de grond is gekwakt.
Pein gaat haast onderuit van het lachen.
Ook Koraal heeft ernstige moeite de lach in te houden.
Weer stopt ze ‘m terug en schudt het ding waanzinnig heen en weer. De tranen lopen over Peins wangen.
Dan opent ze het klepje om Schubby eruit te laten vallen maar…..
************************************************************

#355 KOraal:
..mar hij houdt zich vast aan de rand en floept vervolgens weer naar ware grote.
Zo, na dit intemezzo kunnen de artsen weer met frisse moed aan het werk.
Pein krabt eens aan zijn kin en trekt zijn rechter wenkbrauw op "waar zullen we eens wat partienten vandaan opscharrelen?"Zegt hij op een toon zoals mensen die bezigen als ze zich afvragen wat ze vanavond eens zullen eten.
"Hm" zegt Koraal "zat er niet een teleportatie apparaat aan boord? "en ze wijst achteloos met haar duim richting het enorme ruimteschip schuin achter hen waar ondertussen een beetje mos op zit en wat onkruid tegenaan woekert. Pein kijkt nu nog nadenkender....of is het bedenkelijker. "Laten we maar eens gaan kijken."

Na wat spinnewebben opzij te hebben geschoven en wat roest te hebben weggeveegd van de deur (de tijd vliegt als je het leuk hebt en kennelijk hebben ze het toch behoorlijk leuk gehad de laatste tijd) gaan ze het schip weer binnen. Het ruikt een beetje muffig en kan wel een grote schoonmaak gebruiken. "Dat kan wel wachten tot er patienten zijn, hebben ze meteen iets nuttigs te doen. Lekker beetje therapetisch schoonmaken is goed voor ze. "zegt Pein streng en ze stappen over wat half vergane Korpei lijkjes heen, lege flessen, volle asbakken, kippebotjes, reageerbuisjes, chemacaliën, asbest, pingpong batjes, oude batterijen, flippo's en nogzowat zaken.
Tot nu hebben ze nog niet alle verdiepingen van het schip bezocht. Maar tot hun grote verbazing zit er een heel handig overzicht bij de lift. "Zat dat er al? ......was me nog niet eerder opgevallen" mompelt Koraal.

Eerste verdieping
Dames en heren kleding, schoenen, tassen, boksballen, vitamine pillen en toiletten
Tweede verdieping:
Cosmetica, lingerie, zwembad, sauna, kerstversieringen, schemerlampjes en spaarpunten.
Derde verdieping:
koelkasten, pasma tv's, MP3 spelers, GSM's, teleportatie ruimte, asbakken en tuinmeubelen...

"Ah daar staat het 'teleportatie ruimte' derde verdieping!"
En ze drukken op het knopje van de lift maar tot hun grote ergernis.....

*********************************************************
#356 Pein:
...neemt de lift ineens zo'n ontzettende vaart aan, zo'n versnelde vaart, ZOOO WAAAAANZINNIG SNEL, dat ie langs verdieping 1 (Koraal graait in alle vluchte eenprada-schoen mee), verdieping 2 (Pein trekt supersnel een spannend openkruisslipje uit een rek vlak bij de liftdeuren), verdieping 3 (Koraal probeert een koelkast maar da's te onhandig zodat het ding op de grond kiepelt en er allemaal ijsblokjes op de....laat eigenlijk maar), verdieping 4 (waar Pein nog net bij de Vodka kan),5,6, tot 38, 39 etc,etc, tot!.....het dak, DWARS DOOR HET DAK NOTA BENE!!
" JEzus, we schieten dwars door het dak!!" gilt Koraal dan ook.
Pein zet zich schrap, iets wat Koraal al heeft gedaan. Dan mindert de lift vaart, en door het raampje zien ze een onderwaterwereld: lichtgevende vissen, vissen met meerdere koppen, hele grote, veels te grote zeepaardjes, tweestaartige vissen.
" Jeemig, het lijkt wel of ze hier allerlei radio-actief afval hebben gedumpt" kijkt Pein bedenkelijk.
" Ha, had zo het beekje achter ons instituut kunnenzijn" grinnikt Koraal.
Even later blijkt dat Peins vermoeden weer zeer raak waren. De bodem, want daar zijn ze naartoe gezakt nadat de lift de vaart er helemaal uit had geknald, ligt bezaait met allerlei vaten met doodskopmotieven erop, en grote rode letters DANGER.
Koraal ontdekt een knopje met een propellor erop en drukt deze in, zoals ze steeds weer geneigd is elk knopje in te drukken dat indrukbaar is. Ineens heft de lift z'n kop en maakt ie weer vaart. De lift is ineens een onderzeeertje geworden en ronkt, het sppor van de vaten volgend, vlak boven de bodem van deze zee, zoals we deze plek maar even bestempelen, verder met een hele sliert bubbels achter zich aan.
Dan maakt de bodem een draai naar beneden en vlak bij de rand gloort een flauw schijnsel.
De spanning stijgt. Koraal en Pein voelen aan hunb water dat er iets staat te gebeuren. Ze schurken dicht tegen elkaar aan wat de spanning voor de kijker natuurlijk nog meer opvoert. Nu zijn ze bij de rand aangekomen en na die rand kijken ze neer in een groot onderzeedal. Immens uitgestrekt en vreselijk diep. Helemaal beneden, diep in het dal doemt een stad op. Een onderwaterstad. Fel verlicht, heel groot, ietwat oud-Romies aandoend maar hypermodern.
Koraal en Pein slikken een keer. Ook voor hen is deze aanblik nogal wat. Maar niet zoals u zou veronderstellen op een nederige of respectvolle of onderdanige manieer. Neenee, geenszins.
" Daar komen natuurlijk al die vaten vandaan," weet Pein
" Wauw, daar moeten we een paar met verse inhoud van zien te bemachtigen" , zegt Koraal. "En daarna maken we die verontreinigers met de grond gelijk!"
Koraal en Pein doen een high-five, zippen flink van de flessen Vodka en maken een oorlogsdansje.
De onderwaterstad beneden hen rust in alle vrede.
**********************************************************

#358 Koraal:
blub blub blub
"weet je wat ik nou niet snap"bubbelt Koraal.
"Nou?"
"Dat we dus het ene moment in een ruimteschip zitten wat op een eiland staat of zoiets"
"Eiland?"
"Nou ja en planeet was het geloof ik. ..."
"Ga verder....."moedigt Pein haar aan.
"Goed we zitten op een planeet pakken in ons eigen ruimteschip de lift die schiet door het dak en dan zitten we verdomme in een soort zee!"
"ja, en? Kom op nou koraalski! We gingen toch lekker van je piefpafpoef en wat van die vaten mee enzo.."
"jaa das zo maar.....maar..."Koraal lijkt te twijfelen.
"Wat is er nou??!! Je gaat toch niet filosofisch zitten doen zo vlak voor een leuke sappige aanval???"
Koraal kijkt bedachtzaam. "ik vind het gewoon vreemd oké ik vertrouw het niet. Het is raar. Er klopt iets niet....."Dan is ze even stil en kijkt mijmerend naar de onderwaterstad beneden hen. De zachtgroene waas van algen zo fraai en stemmig verlicht door die lichtgevende beesten vormt een sierlijk spoor tussen de oude vaten die opgeleukt zijn met al even stemmige doodshoofdjes. Ach kijk het daer vredig liggen dat schattige pitoreske onderwaterstadje. Ronde gebouwen afgewisseld met een soort torentjes van een geribbeld spiraalvormig zilverkleurig materiaal lijken hen toe te lachen. De lichtgevende zeemeerminnetjes doen hun boodschapjes in hun visnetjes en hun beursjes gevuld met schelpjes in hun zee-egel bonten tasjes. Daar gaan ze van trippeltriptrap op de trap met een staartjes van zwiepzwapzwiep en hun ranke armpjes rinkelend van de pyastrakiaan vissenbotjes en presberitaanse belletjes.
Dan kijkt Koraal Pein weer aan en vervolgt: "......EN MIJN DOLCE & GABBANA BLOESJE IS DUS DRY CLEANING ONLY!!!!!! VERDOMME!"
*********************************************************

#359 Pein:
"Oei"Pein schijnt zich nu ook langzaam te de ernst van de situatie te gaan beseffen.
"En jouw vintage jas!! Pein!! Kijk nou toch!"
Pein kijkt en schrikt zich verrot. Half Iran dondert over 'm heen, Bolland en Bolland Doemen ineens op, zijn zoon blijkt zulke immense poten te hebben dat ie door een of andere rijke rus wordt gesnaaid, hij tast tot diep in de zakken van Koraal, oh nee, die hoort er niet bij....eh....verstrikt in een vreemd spel met tijdsgaten op een planeet, Schubby van Dertig meter, oorlogen, achtervolgingen, experimenten, Spock Vloeibaar (er is geen betere), Koraal die uit de tunnel verdwijnt waardoor ie alleen volgestopt met insecten......en nu pas schrikt ie een keer.
Het gaat dan natuurlijk wel om zijn vintage jas.
En Koraals bloesje, laten we dat ook niet vergeten.
"Godverdomme, zo kan ik niet aankomen schieten en vechten en weetikveelwat bij dat onderwatervolkje!" Koraal begint de zin in oorlogvoeren even te verliezen en ook Pein twijfelt nu sterk, starend naar de gehavende kleding.
"En Nu?" vraagt Pein met een ietwat beteuterde blik in zijn ogen.
"En nu?! We gooien die zooi daar plat en dan gaan we onmiddellijk naar de oppervakte, of de onderkant of waar dan ook waar ik niet in dat kolerewater zit en dan ga ik deze bloes redden als er nog wat te redden valt. En (ze kijkt in de achteruitkijkspiegel want ook daar is de onderwaterlift mee gezegend)oooooooooohhhhh, me haar!! Me Haar!! Jezus, het zit helemaal door de war!"
Liften, iedereen wordt er wel een keer wat claustrofobisch in. Nu zijn Pein en Koraal dus ook bestookt met dit virus hier mijlen onder de zeespiegel, of boven de spiegel, of de achteruitkijkspiegel OF HELEMAAL GEEN SPIEGEL, heh verdorie dat doet er ook allemaal niet toe. Ze moeten gewoon zo snel mogelijk uit dit kleine bakkie, want Generaal Drs. Koraal en Herr Dr. Pein brauchen nur ein bischen Lebensraum! En dat is nogal karig vertegenwoordigd op deze diepten, hoogtes, gemiddelden, whatever.....
# 360 Pein
Verderop staat Schubby van eenzaamheid de hele planeet vol te diarreen. Hij is behoorlijk gestresst nu zijn baasjes ervandoor zijn. ZOuden ze hem zijn vergeten (die kans is groot)? Na zeven flinke sloten erdoorgejaagd te hebben, de hele omgeving staat blank....eh...bruin, rinkelt er ineens iets op de grond, op een tegel ofzo, maakt ook niet uit. Misschien rinkelde het geeneens....Het is de sleutel! Ineens weer terug op z´n plaats en uitgescheten door de flinke artsenzoon. Schubby hoort het ook en kijkt om naar de plek waar het rinkelde of niet, laten we zeggen dat ie iets voelde schuren langs zijn sluitspier en dat ie benieuwd was wat er met zijn ontlasting meekwam. Niet dat er nooit iets meekwam, dat niet, sandalen, ouwe fietsen, achterwielen, scheenbeschermers , van alles kwam er doorgaans mee maar dit kleine scherpe dingetje vroeg om zijn aandacht.
Een sleutel. We zien Schubby denken: wat moet ik daar nou mee?
Hij pakt ´m op, bekijkt ´m maar kan er niet door geinteresseerd raken. Hij slingert ´m over zijn schouder (jaja, ook Schubby´s hebben schouders) en het ding belandt precies in het sleutelgat van de ingetrapte toegangsdeur van de insectentunnel.
Even is het heel stil. Zelfs onderwater lijkt de tijd even stil te staan.

ONDER WATER: "Hee, wat gebeurt er, het water golft niet meer." constateert Koraal
"Ja, vreemd, ach er gebeuren wel vreemdere dingen, heb je die geweren volgeladen"
"Zeker, tot de nok!"


TERUG BIJ SCHUBBY
Of eigenlijk terug bij de deur. Want het sleutelgat vat vlam, de sleutel is zo heet geworden dat de houten deur in de hens vliegt. Het brandt lekker daar. Nou zeg. Allemachtig wat een vuur. Dan verschijnt er een rookpluim uit het sleutelgat, een grote grijze rookpluim. De rookpluim neemt een vorm aan. De vorm van een....van een....van een man.
Van een man????
Ja, van een man.
Een soort Aladdin gehuld in gewaden die zich tot Schubby keert en begint te spreken.....


**********************************************************

#361 Koraal:
Met galmende stem , zoals het Aladdinachtige wezens nu eenmaal betaamd te galmen, zegt hij: "je hebt drie wensen!" Tja...het zal eens niet. waarom nou eens vier wensen of vijf of gewoon 1 of 2? Altijd meer weer drie. En je moet nog uitkijken ook met wat je wenst want voor je het weet zijn je wensen in nachtmerries verandert en is er niets meer te wensen over. Schubby begint diep na te denken, voor zover ie in staat is te denken natuurlijk want het blijft immers een Schubby en Schubbies zijn meestal niet zo heel snugger. Het kraakt dus allemaal een beetje. Waar denkt ie allemaal aan? Hij zou willen dat zijn baasjes terug zijn dat alles schoon is en nog iets moois en nuttigs....kraakkraakkraak Maar veel geld, een mooie Schubbin en een eigen huis..jaaaaa een plek onder de zon waar je altijd....nou ja enzovoorts, dat lijkt hem ook wel wat. Maar als die mooie Schubbin nou een geniepig kreng is en hij in dat huis opgesloten wordt? En wat kan ie met al dat geld als ie opgesloten zit en ongelukkig is? kraakkraakkraak denkt Schubby verder kraakkraak...gezondheid is natuurlijk ook wel belangrijk...daar heb je artsen voor nodig, die kunnen hem misschien ook wel aan een leuke Schubbin helpen...ze hebben hem immers ook gemaakt en hij is reuze leuk vind ie zelf....en aantrekkelijk ook! Schubby heeft nu een grote grijns op zijn gezicht terwijl hij er aan denkt hoe aantrekkelijk en leuk ie is en aardig en nuttig en waardevol.....
"U heeft nog drie minuten om de drie wensen te doen." Galmt het Aladdinnige figuur.
Verdorie zeg wat is dat nou voor modern gedoe, een Aladdin met een timer er op??
"verdorie" zegt Schubby dan ook terwijl hij naar alle vieze troep om zich heen kijkt "Verdoerie was alles hier maar als nieuw, dan kon ik tenminste beter nadenken!"
En poef plotseling is alles nieuw en weer heerlijk schoon. Zelfs het ruimteschip staat de glanzen in de zonnen, alles fonkelt van frisse stralende nieuwigheid. Nu beseft Schubby dat er al één wens gebruikt is. Zie je wel hoe geniepig dat altijd gaat! Hoe hard je ook nadenkt, verdorie.
"Verdorie!"zegt Schybby dan ook "Verdorie waren Pein en Koraal maar hier om me te helpen goede wensen te bedenken!" En poef daar staan ze weer in mooie nieuwe schone kleren...."En dat ze altijd lief voor me zijn!! "schreeuwt Schubby snel die zich realiseert dat ie al weer een wens heeft opgebruikt en een poging doet er slim nog gauw iets aan toe te voegen. Maar helaas het gaat weer van poef en de laatste wens is op. Die stomme rokerige rotgeest laat zich niet in de maling nemen en wil natuurlijk zo snel mogelijk weer weg om ergens anders bij een mooie dame wensen te gaan vervullen. Jaaahaaa hij kan wel wat bedenken.....zijn rookbroek zit ineens heel erg strak....mooie dames verwennen en...
Maar dan is weg, rook die in rook opgaat als het ware. Dat is immers wel een groot voordeel van rook...dat het in rook opgaat..dus als je een keer denkt van verdorie watis het hier rokerig of....Nou ja laat ook maar.

En daar staan Koraal en Pein op de gloednieuwe planeet met hun gloednieuwe kleren naast hun gloednieuwe ruimteschip op de gloednieuwe planeet, onder de gloednieuwe zonnen en de gloednieuwe.....afijn het beeld is wel duidelijk: Ze staan er en alles is nieuw.
"Schubbie!!!"roepen Pein en Koraal in koor."Oh Schubbie!!!"en ze vallen hem om de hals..... "Wat is alles mooi nieuw!" roept Koraal uit. En ook Pein is heel tevreden, alleen jammer dat ze midden in een lekker oorlogje zaten met dat stadje...maar goed dat kan later altijd nog afgemaakt worden. Hij heeft al weer een aardig idéétje voor nieuw wapen...maar heeeeee alles IS hier nieuw! Wat een...

*********************************************************

#362 Pein:
magisch gevoel dat bij hem teweeg brengt. Sjonge. Hij voelt zichzelf als het ware nieuw.
"Koraal, voel jij je ook zo nieuw?" vraagt ie dan ook.
"Ja, godsamme, nu je het zegt, ik voel me knetternieuw! Voel 's" en ze steekt haar arm uit.
Pein die geneigd is ergens anders aan te gaan zitten , wordt gecorigeerd en sja, dan voelt ie maar aan haar hand. En verrek, helemaal nieuw. Als ie wat dichter bij haar gaat staan ziet ie een glad kinderhuidje en ook die verweerde en ....nou ja...het valt allemaal wel mee maar we willen toch een contrast schapen...kop van hem voelt zo glad als een babyhuidje.
"Potverdorie, en ik wilde nog wel aan de botox, tenminste 'k wilde er wat Spock Vloeibaar , er is geen betere, in spuiten, maar dat hoeft dus nu ook niet meer!" lacht Pein met een jeugdige grijns.
Schubby kwispelt en probeert hun blikken nogmaals te vangen, maar de aandacht van beide artsen is alweer ergens anders op gericht.
(pfff, denkt Schubby, stelletje ondankbare ouders heppik hee, al me wensen naar de klote en een bedankje van hun kan ik ook al op me buik schrijven, ga ik ze ook niet kenbaar maken dat die sleutel, die Aladdin, dat die rokerige vent aankwam met wensen en dat Pein nu geen botox hoeft in te spuiten, ach wat, ik graaf wel een kuil en ga d'r in liggen zonnebaden)
Op het nieuwe wapen inderdaad. Iets verderop onder het fonkelnieuwe spaceship, hangen toch een stel grote raketten. Koraal en Pein staan bijna kwijlend naar de puntige aluminium jongens te gapen. Langzaam lopen ze naar het arsenaal. Ervoor beland raken ze beide een raket voorzichtig aan. Aaien eroverheen. Strelen is een beter woord. Pein kust 't zelfs. Koraal wil dat ook wel maar kan zich inhouden. Hoewel, ze praat liefkozend tegen de raket dus terwijl Pein nu zelfs lebberend tegen het wapen aangeilt en Koraal de raket behandeld als iets haast menselijks kunnen we stellen dat de beide artsen weer helemaal de oude zijn. Waren ze dat niet dan? Wat maakt het uit.
In een nieuw en gezuiverd lichaam.
Maar gelukkig weer de oude.
"Ik kan niet wachten, Pein" stelt Koraal.
"Nou, waar wacht je nog op!" begrijpt Pein haar ongeduld.
Koraal veert op, glimt apetrots en rent het spaceship binnen. Van buiten zijn wat omvallende spullen te horen, glasgerinkel, enkele prachtige vloeken en dan begint een soort motortje te ronken. Dan draait een van de raketten naar links en even later, Pein duikt weg en stopt z'n vingers in z'n oren, wordt de raket gelanceerd. Het ding schiet omhoog, kilometers ver en daalt via precies dezelfde weg. Er klinkt een harde juich van Koraal uit het spaceship en ze kijkt door een van de ramen. Pein kijkt haar enthousiast aan en volgt dan weer de baan van de raket. Benieuwd wat ie gaat vernietigen. Nou, dat duurt niet lang. Het ding scheert rakeings over het hoofd van Pein, trekt dan weer even omhoog en zoeft vervolgens verder. Nog een boogje omhoog en dan slaat ie te pletter op de grond. Precies in de kuil waar Schubby zo druk aan het graven is....eh....was. Koraal en Pein applaudiseren en fluiten op hun vingers en doen alsof er een doelpunt is gescoort.
Schubby houdt zich stil, geen teken uit de kuil die zo wel erg diep is geworden....

***********************************************************

#363 Koraal:
...gelukkig maar dat Schubbies derde wens de wens was dat Pein en Koraal altijd lief voor hem zouden zijn, anders zou het een heel slecht teken zijn geweest die stilte. Nu is het wat het is: zijn liefdevolle ouders hebben hem met het afschieten van een raket geholpen een extra mooie diepe kuil te maken. Ze weten immers hoe dol Schubby op kuilen is. Schubby is dan ook helemaal stil van dit mooie gebaar en geniet tevreden van zijn superkuil.
Pein en Koraal kloppen zich wat stof van hun kleding en kijken voldaan naar de mooie speel-kuil waar Schubbie zo duidelijk van geniet.
"Daar hebben we voorlopig geen kind aan" merkt Pein droogjes op.
"Mooi, dan kunnen wij weer aan de slag."
Na een kort overleg besluiten de artsen dat er belangrijkere dingen zijn dan het platgooien van het onderwater stadje en dat ze wel wat beters te doen hebben. Daarbij wordt het constant platgooien van alles een beetje saai. Als er iets is waar geniale mensen een hekel aan hebben is het wel veelvuldige herhaling van een zelfde handeling, hoe ontspannend dat ook kan zijn. Hoog tijd om dus hun meesterbreinen weer aan het werk te zetten.
"Op naar de teleportatie ruimte!"
"Juist" beaamd Pein "Laten we eens grondig onderzoeken welke mogelijkheden we hebben in die teleportatie ruimte of anders kunnen creëren."
"Ik heb al weel wat idéétjes" Gniffelt Koraal.
"Ik ook! En nu alles als nieuw is zal het werk nog leuker zijn."
"Tja wat hebben we toch een slimme zoon dat hij zulke doordachte en goede wensen heeft gedaan...."
"Absoluut!"

Samen lopen ze het splinternieuwe schip in. Nemen de lift naar de derde etage en wandelen de teleportatie ruimte in.
"zooooooooo"en "Woooooowwwww" en "OOOOoooohhh"en "AAAaaaahhh"
De artsen zijn wel wat gewend maar de technologie die hier tot hun beschikking staat is werkelijk fabalhaft; het nieuwste van het nieuwste op teleportatie gebied.
"Laat mij maar even" en koraal spoed zich naar het controle paneel, voert allerlei gegevens in en...
"Ja! Als ik het niet dacht, we kunnen ons hiermee ook door de tijd verplaatsen en zelfs mensen uit het verleden op pikken!!"
"Wooooooow" doet Pein nog maar eens en herinnert zich een uitspraak van Einstein: "Het verschil tussen verleden, heden en toekomst is slechts een illusie, maar wel een hardnekkige."
Koraal voert nog wat wiskundige formules in en kijkt dan op met een enorm gelukkige grijns.
"Wat denk je ervan om onze eerste beroemde patiënt op te halen in het jaar 1945??!! Om precies te zijn 30 april, ongeveer 10 minuten voor hij zal sterven. Stel je voor wat we te weten kunnen komen over de hersenactiviteiten van zo iemand. En stel je voor de groepsgesprekken als we nog een paar gestoorde kopstukken uit de geschiedenis bijeen brengen."
"Perfect!" beaamd Pein met glanzende ogen.
"En Pein?"
"Ja?"
"Geen gedoe met bommen en granaten, moord en doodlag; we gaan nu serieus aan de slag, oké? "
Pein die het lukraak met bommen en granaten gooien ook al een beetje moe begon te worden en niet meer echt als en uitdaging voor zijn intellect beschouwt knikt enthousiast van ja. Ook hij ziet de schijnbaar eindeloze mogelijkheden van hun nieuwe project.
"Klaar voor de start?"
"Meer dan dat!!"

Koraal druktop de knop 'start'
Het volgende moment staan ze in een schemerige ruimte van een bunker die een verlaten indruk geeft. Her en der liggen wat papieren, een laars, wat oude wapens. kennelijk in de haast achtergelaten bij een nogal plotselinge evacuatie. Het ruikt er een tikje muf en de sfeer is beklemmend. Ze kijken behoedzaam om zich heen om hun plaats te bepalen. In een nabij gelegen ruimte horen ze een Duitse stem staccato bevelen geven, al is het niet duidelijk wat er precies gezegd wordt. Ook zijn er geen andere stemmen te horen.
"Adolf?!?!" roept Koraal en loopt resoluut op de ruimte af en opent de deur. Daar zit een klein manneke met eigenlijk vrij komische haardracht en een maf klein snorretje die zijn testament zit op te maken. Hij zat kennelijk tegen zichzelf te praten want hij is alleen.
"Adolf, wier sein deine neue artsen. Kommen sie, und schnell! Es ist jezt zeit zu gehen!!." Zegt Koraal op indrukwekkende overredende toon in haar beste Duits, wat erbarmelijk is maar het manneke lijkt haar te begrijpen en staat direct en opvallend gewillig op...
*********************************************************

#364 Pein:
Voor de duitse taalfreaks onder ons, we hebben schijt aan naamvallen, bijvoeglijke naamwoorden en aandere verbuigingen enzo

“Doch ein bischen komisch das ich neue Artzen brauche wenn das End balt anfangt!…nbsp; Toch loopt ie gewillig mee waarschijnlijk enigszins gevoelig voor de schoonheid van Koraal (die er op haar best uitziet in een nieuw paarszijden Gucci-pakje met hippe zwartlederen dameslaarsjes en een stel retedure oorbellen van het kaliber goudglimmend-niet-te-groot-maar-zeer-zeker-duidelijk-te-zien) en het dreigende dubbelloops jachtgeweer waarvan Pein de loop op Adolfs hoofd richt.
“Verdammte scheisse…nbsp; bulkt de uitgerangeerde führer er dan ook uit.
“Kommen sie, bitte! Vor es zu spät ist…nbsp; dringt Pein aan. Hij sommeert ‘m voor te gaan tot binnen een cirkel die Koraal met een lichtschijnsel uit een soort lichtsticklamp op de grond aangeeft. Gedrieën gaan ze in de cirkel staan. Dan drukt Koraal op de afstandsbediening in haar andere hand en ineens staan ze tussen de koeien met aan de ene kant boosardige cowboys op paarden en aan de andere kant een krijsende indianenstam.
“Oeps, verkeerde knop…nbsp; verontschuldigt Koraal zich en licht direct een nieuwe cirkel op de grond onder hen en onmiddellijk schieten door een kortstondige donkerte met allerlei flitsen en….nou ja…hetgeen we zien als ze in films ook altijd door de tijd vliegen……tot ze naast een mammoet terecht komen en een ongelovelijke hoeveelheid speren hun richting opkomt. Achter de speren staan zeer verbaasde holbewoners.
“Gore kutafstandsbedie….!!…nbsp; vloekt Koraal die met het apparaatje schudt en wederom op enkele knoppen drukt.
Weer de flitsruimte waarin Koraal,. Pein en Adolf doorheen salto-en.
Alle drie: Wooooooooooooooooooooooooooooooooow!!
PLETS! BOEM! BAF!
Weer voor het fonkelnieuwe spaceship!
Schubby komt eraan rennen om de teruggekeerde ouders te verwelkomen.
“So ein Dreck! Was ist das?!?!…nbsp; gilt Adolf als ie Schubby ziet aandenderen.
“Das ist unserer Kind!…nbsp; zegt Koraal trots.
Adolf verschuilt zich achter Pein. “Mein Gott!‼/p>

***********************************************************

#365 Koraal:
Koraal negeert Adolf en richt zich tot Pein:
"We moeten zo die kinderziektes maar even uit dat teleportatie apparaat halen want al die omwegen...."
"Ja, maar eerst ga ik even kijken of we nog van die implanteerbare vertaal chips hebben want dat Duits begint me echt zwaar te irriteren...."
Ze brengen Adolf naar zijn cel euh...kamer, die maar een klein beetje tegensputtert, het is dan ook maar een klein mannetje en zonder leger achter zich en vervaarlijk stormbaan führers en SS officieren stelt het allemaal niet zo gek veel voor. Voor ze in de lift stappen op weg naar het cellenblok:
"Wacht!" roept Koraal die snel een camera heeft gepakt "Laten we hem even vastleggen in dat carnavals pakkie van hem, ook leuk als een soort voor en na foto's...nou ja en voor de kleinkinderen...." Pein draait Adolf richting de camera, die meteen een kaarsrechte rug opzet, zijn hielen tegen elkaar aanklikt en zijn arm uitsteekt. In een reflex kijken Pein en Koraal schuin omhoog, waar de arm heen lijkt te wijzen. Maar hij wijst nergens naar. 'Flits'
"Ach ja das waar ook dat is een soort groet..."verzucht Pein
"Dat heb je van Caesar gepikt!" snauwt Koraal hun nieuwe patiënt toe.
En ze duwen hem de lift in. Stoppen even bij de etage met het lab om een paar implanteerbare vertaal chips te pakken en gaan dan verder naar de naar de tiende verdieping. 'Tshshshs' doet het implanteer pistool als de chip in de nek van Adolf wordt geschoten.
'Auw!" doet Adolf.
"Bek houwe aansteller!" snauwt Pein.
"Hop naar binnen!" beveelt Koraal.
En ze duwen hem de cel in met prachtig uitzicht op de kuil van Schubby overigens.
"Waat ies daat! Daat kaan doch zomaar niet!!!" protesteert hun fonkelnieuwe patiënt in zijn fonkelnieuwe cel.
En terwijl Pein en Koraal de zware plaatstalen deur achter hem dicht en stevig op slot doen kijken ze elkaar fronsend aan .
"Die vertaal chip is wat roestig zo te horen." zegt Koraal.
"hm ja....oud modelletje. Maar beter dan niets!"
"Behandel plan?"
"Ach dat komt later wel, eerst nog maar wat patiënten verzamelen. Heeft die idioot iemand om mee te kaarten."
zegt Pein terwijl hij met zijn hoofd een beweging maakt richting de gesloten cel deur. En hij voegt er aan toe
"trouwens in zijn eentje kan hij dit schip nooit schoonhouden!"
En de beide artsen lachen smakelijk terwijl ze weer terugkeren naar de teleportatie ruimte. Nou ja terug huppelen eigenlijk want ze zijn natuurlijk in hun nopjes met de huidige ontwikkelingen en het vooruitzicht op meer patiënten. Ze nemen weer plaats achter het teleportatie paneel. Ze kijken elkaar enthousiast aan en wrijven zich verheugd in de handen terwijl er een sardonische glimlach om hun mond speelt.
"Zo, wie is de volgende?"

**********************************************************

#366 Pein:
Wie de volgende is wordt snel duidelijk als we twee vermeende wereldverbeteraars tegenkomen naast een lege barkruk in een discotheek. Pein bestelt meteen een biertje bij de barman en wijst waar ie het neer kan zetten. Voor dat dikkerdje op de kruk naast de lege.
"Dree, een biertje. Daarna ga je met ons mee" zegt Koraal streng.
Andre pakt verlekkerd het volle glas en gooit het in een keer achterover.
"Ik ga alleen mee als er meer van dit is waar we naartoe gaan"
"In overvloed"lacht Pein
"Zeg maar niets meer" antwoordt Andre en volgt de beide artsen gewillig.
De tijdreis:
FLOEP ZOEF KNETS
En ze staan weer in het spaceship.
Dhr. Hazes was een veel gebruikte tool om patienten in de inrichting nog meer door te laten draaien. Dikwijls kwam het voor dat Koraal of Pein een nummer van Hazes eindeloos herhaalden op een walkman die ze dan op de kop van een patient zetten. Het was altijd al een wens om deze meneer een keer te ontmoeten. Die wens is nu dus ingewilligd.
Handenwrijvend bedenken de artsen wat de volgende bestemming is. Het wordt een drukke middag.
Na een uurtje rondgetoert te hebben in de tijd zit de helft van de celle....eh....kamers vol.
Naast Adolf zit Andre, daarnaast Mao en verder het rijtje af: Napoleon Bonaparte, Prinses Juliana, de grote grijze geitebreier, M. Luther King, J.F.K, John Lennon, Adam & Eva, Sir Lancelot, enkele neaderthalers, een zootje vikingen,
daar weer naast Harry Mulish waarbij Pein en Koraal erachter kwamen dat ie nog helemaal niet dood is maar ze wilden een interessante discussie met Adolf opstarten dus was ie nodig, de laatste dodo, Cleopatra, Mata Hari en Dr. Mengele, Einstein en Pythagoras voor wetenschappelijk doeleinden.
Laten we van dat uur twee maken want het duurde even voordat Eva uit de boom was geklommen. Allen krijgen ze een chip en mogen ze even op bed (houten plank) gaan liggen voor het spektakel begint.
Apetrots staan Koraal en Pein voor het cellenblok....eh....hotelgang. Het is een bont gezelschap dat ze hebben verzameld.
"Ik heb het gevoel dat we nog iemand missen"krabbelt Koraal achter haar oor.

**********************************************************

#367 KOraal:
"....Ja euhhh hoetieookalweer Chris Hi....nee Christus...Hans Christiaan...."poogt Koraal dit kopstuk uit de kunstgeschiedenis te memoreren.
"Christopher Wakler!" roept Pein uit.
"Ja ja juist Wakler! DAT was het! Die gast die de Schreiers toren heeft ingepakt..."
"En niet te vergeten dat kleine bootje en.."
"Dat geniale oranje touwtje even voorbij de brug." Vult Koraal aan.
"Ach ja die goeie ouwe Wakler die om 6 uur smorgens voor de trein sprong maar helaas op het verkeerde spoor ging liggen."
De twee artsen kijken elkaar aan. Nee zo'n idioot kunnen ze niet in de geschiedenis achterlaten natuurlijk. Duidelijk een gevalletje voor hun mega hypermoderne geavanceerde ruimteschip kliniek. Dus hoewel ze een tikje moe beginnen te worden van al dat geteleporteer op één dag schuiven ze nog maar eens aan achter het toetsenbord om de juiste tijd-ruimte coördinaten in te voeren.
En FLOEPS daar staan ze hoor op het spoor naast Wakler die denkt dat ie hallucinaties heeft natuurlijk.
"bzwaaa bzwa bwennu ze goeie vee en dze tzovenaah??" Vraagt de o zo geniale kunstenaar aan Pein en Koraal.
"Jaja dat zijn we, kom nou maar mee!" zegt Pein nogal kortaf omdat ze dus toevallig net op het spoor staan waar de aanstormende trein wél overheen zal razen in luttele seconden.
"Waah zis muh vlezz!!" Murmelt Wakler en klunst wat heen en weer over het spoor zodat Koraal hem niet te pakken kan krijgen. De trein, die een enorme snelheid heeft, is nu op een paar meter afstand. No problemo natuurlijk. De artsen kijken elkaar aan en gaan van "1....2.....3!" Nou jij eigenlijk meer heel snel van 123...En maken een sprongetje om zo over de aanstormende wreed toeterend trein heen te springen. Dat lukt echter niet helemaal. Ze springen omhoog, Pein grijpt Wakler bij een oor en het volgende moment staan ze met zijn drieën op het dak van de rijdende trein. Die natuurlijk met een enorme snelheid op een tunnel afstevent...
"Pein! Heb jij de timer gezet???"
"Aaaai sjit vergeten we moeten het manueel invoe...."
Het volgende moment laten ze zich plat op het dak van de trein vallen om zich zo klein mogelijk te maken als de trein met een enorme vaart door de tunnel rijdt. Alleen de dikke kont van Wakler wordt geschuurd door de bovenkant van de tunnel. Net voordat ze een soort treinverkeersbord bovenin de tunnel naderen, wat hen zeker onthoofd had als ze er mee in aanvaring waren gekomen, heeft Pein de ingewikkelde wiskundige formule in de teleportatie-afstandsbediening ingevoerd. En liggen ze niet langer op de trein die door de tunnel raast.
Helaas had Pein geen tijd meer om de exacte en bijzonder lange code in te voeren die hen naar de thuisbasis brengt want ze blijken ineens....

**********************************************************

#368 Pein:
...midden op de grond tussen het publiek op het Jordaanfestival te liggen. Als ze in de hossende massa overeind komen worden ze ingehaakt en gedwongen mee te brullen
BLOED!
ZWEET!
EN TRANEN!!
Koraal steekt meteen haar armen in de lucht en krijst met iedereen mee:
HOEEEER!!!!HOEEEEER!!!!!
Pein, even verbouwereerd door de verandering van omgeving en geluid wordt beetgegrepen door Koraal en vriendelijk gedwongen mee te doen.
BLOED!!!
ZWEET!!
En TRANEN!!!
HOER!!HOER!!HOER!!
Christopher begrijpt er geen snars van en gooit zijn armen ook in de lucht, roept HELPHELPHELP, maar door de prachtige stem van de dikke volkszanger wordt ie genadeloos overstemd. Als Koraal en Pein vervolgens nog de nodige bieren door zijn strot heen jassen kan ook hij niet anders dan meebrullen.
BLOED!!!!
ZWEET!!!
EN TRANEN!!!!!
Het wordt een gezellige middag, daar op het plein. Ze zouden haast de tijd vergeten.
Toch presteren de beide artsen het, als de zanger na 24 toegiften zijn optreden staakt, op hun horloges te kijken en stomdronken en oerlaveloos die verrekt moeilijke code in te voeren en hen zo uiteindelijk terug te 'beemen' naar het heden, naar de werkelijkheid, naar het spaceship.
Daar vallen ze op de grond, krabbelen op en lopen nog heel even een polonaise naar het cellenblok...eh....de gastenverblijven.
HOERHOERHOERHOER!!!
Christopher kan niet anders dan meedoen in de 3-mans optocht. En wordt met een ferme kick-in-the-fat-ass zijn kamertje ingeknald.
"Ziezo" puft Koraal
"En ziezo" tuft Pein.
Ze lopen naar de slaapkamer en laten zich helemaal uitgeteld op het satijnzachte, lichtverende, ergonomisch volkomen verantwoorde en toch waanzinnig comfortabele bed vallen.
Hun gesnurk houdt zelfs Schubby, die verderop diep in z'n kuil met een koptelefoon op naar een Sesamstraat-dvd ligt te kijken/luisteren, wakker.
Toch wordt hun geen lange rust gegund, want ....
*********************************************************

#369 Koraal:
..op een buitengewoon onGristelijk uur...Ho! wacht even misschien zijn die extreem bizar vroege uren juist ontzettend Gristelijk, in kloosters slaan ze immers ook al om 05:00 uur aan het bidden enzo, niet? Nou Goed, afijn...
Op een buitengewoon onaangenaam bizar en vooral ook afgrijslijk vroeg onmenselijk uur, terwijl Koraal en Pein nog heerlijk liggen te snurken en dromen, breekt er een enorm kabaal los.
Pein vliegt overeind. "Sjeesus!! Wasda?????"
Ook Koraal is in één keer wakker en kijkt met slaperige ogen verdwaast om zich heen. "Wat is dat voor kabaal????!!"

Er klinkt gerommel, gebonk en geschreeuw. Niet te vergeten het alarm wat overal tussendoor piept en jengelt en krijst en...TSJAKTSJAKTSJAK Pein, die toch een klein katertje heeft van de vorige avond, schiet het alarmsysteem aan flarden. Dan blijft alleen nog het gebonk en geschreeuw over. Flarden van een schreeuwende stem klinken boven alle herrie uit "Wenn die übrige Welt oft von einer deutschen Frage spricht.......eine objektive Klarheit über das Wesen dieser Frage....in einen Krieg hineingerissen worden... ein wahrhaft tragisches Unglück......Streit......"
"Wel potver!!" roept Pein uit.
"Die malloot had toch een vertaalchip!!" roept Koraal verontwaardigt.
"We zijn ze vergeten plat te spuiten!"

Snel schieten ze wat kleding aan, grijpen wat stunguns en begeven zich met gezwinde spoed (nogal snel dus) naar de gastverblij...ach wat de cellenblokken dus gewoon!
Adolf blijkt zich door de muur heen gevroten te hebben met zijn knaagtandjes en staat op luide toon een redevoering te geven...een dun stroompje bloed loopt langs zijn nek op de plaats waar hij met zo'n metalen speldje van zijn uniform de vertaalchip uit zijn nek heeft zitten peuteren. Terwijl ie over het 'eigenes volk' loopt te schreeuwen staan de andere patiënten te springen en gillen en bonken dat het een lieve lust is. Nou ja het is allerminst een lieve lust eigenlijk, Pein en Koraal liggen ook liever in hun bedje in plaats van naar dat stomme gezwets van die kerel te luisteren natuurlijk...
Met de stunguns en verdovingsspuitjes pistooltjes (eigenlijk hebben ze gewoon wat kogels ingesmeerd met een verlammend goedje uit zo'n gezellig gifgroen flesje met een doodshoofdje er op...maar goed kniesoor die daar op let hoor!) schieten ze op de opstandigen in zodat ze in no time allemaal netjes op rij in een bewusteloze toestand verkeren.
"Verdorie!"Tiert Koraal "Ik had nog zo gezegd dat ik niet meer wou schieten!"
"Ach joh" stelt Pein haar gerust "Dit is ook geen schieten! Het is een alternatieve methode voor het toepassen van medicatie ten bate van het welbevinden van de patiënten!"
"Aha ja natuurlijk, je hebt gelijk"zegt Koraal opgelucht.

Ze sleuren de patiënten weer hun bed in (nou ja oké het is niet meer dan een brits, moeten we het daar nou echt over hebben? Op zo'n betonnen brits slapen is heel goed voor de geestelijke gezondheid van die mensen hoor! Daar is trouwens onderzoek naar gedaan door Pein en Koraal in hoogst eigen persoon en dat heeft duidelijk aangewezen dat het prima in orde is, dus dan is dat zo. ) De speeltjes van Adolf worden in beslag genomen en de artsen besluiten dat het beter voor zijn welzijn en dat van de andere patiënten is als ie alleen een luier aan heeft. Iedereen wordt stevig vastgebonden en waar nodig van nog wat extra medicatie voorzien.
Pein kijkt tevreden naar het resultaat. "Het is hoog tijd dat we nu eens...."
**********************************************************

#370

De patient, druk orerende, vlak voordat hij medicatie toegediend kreeg middels een nekschot.

**********************************************************

#371 Pein:
...een keertje een welverdiende nachtrust meepikken, godverdomme!" stampvoet Pein weer terug naar de slaapkamer. Koraal volgt 'm maar niet nadat ze Adolfs luier nog een keer zo hard heeft aangesnoerd dat ie schuimbekkend met uitpuilende ogen, MROEMF>>>RGTS...WSSS....op koorknaapmurmelenderwijs nou ja, z'n ballen zitten in ieder geval flink afgeknepen en alle zeven kleurenstront vullen de luier dat eigenlijk binnen no-time een vieze drassige lap is geworden.
Maar genoeg over Adolfs hygiene.
Terug naar het verhaal, lieve mensen.
Pein pleurt dus weer in dat megarelaxte bed en net voordat ie de ogen sluit voelt ie 't bed nog trillen waarop Koraal moegestrekt gaat.
Dromenland. Droohooome....
Dan
Diep in de nacht
gebeurt 't
Kortsluiting in het cellenblok, dat betekent om een lang verhaal kort te maken dat alle cellen in de hens vlliegen, met alle d'r op en d'r an. Inclusief inhoud dus.
Diep, dieeep, zooooo DIEEEEPP!! in de nacht terwijl het artsenduo droomt van onevenaarbare ruiteoorlogen, driedimensionale vlootgevechten, supersonische apocalypsen en een lekker kindermenu MET verassing bij de McDonalds (fucking microfoons, wegschietende starfightertjes), sterven er stukjes schiedenis. Zijn een aantal lieden uit hun tijd gerukt en tot overmaat van ramp levend verbrand. Pein en Koraal hadden de tijd even willen terug willen draaien middels zo'n ingewikkelde te programmeren formule, om al dat gespuis uit de cellen weer terug in de geschiedenis te stoppen.
Dat kan dus niet meer.
Wat nu?
...
Wat nu?


"Wat NU!" Koraal veert wakker, ontdekt dat Pein met z'n tengels uitgebreid aan haar zit, maar wat haar wekte was een grote klap vanachter de deur.
Pein schiet overeind om te kijken en Koraal erachteraan. Nieuwsgierig als altijd. Wel schiet Pein dus in een broek en Koraal houdt zo;n laken voor dat je net niets ziet, dat kijken we allemaal af van die tering-amerikaanse-preutse-onrealistische-enzovoorts. Jaja, kijkers, soms is de censuur onverbiddelijk. mar dat wordt later ongewijfeld nog wel eens goedgemaakt. Of niet.
Daarom: blijf kijken beste mensen, blijf kijken.
WAPS!
deur open
Pein kan nog net wegduiken voor een vallende spaceshipsteunbalk. \Alles staat in de fik.
"Waarom doet dat fucking zelfautomischeopeigengevoelafgaande blussysteem 't niet!" roept Pein en gebaart Koraal om snel na]het schip uit te rennen.
"Kom gauw!"
Als ze buiten staan zakt het schip in. Schubby zit nog steeds met z'n walkman op en de aarde die de hele tijd recht voor hen in het luchtruim, de verre hemel, felblauw aan de hemel stond, is donker. Donker en leeg. Alsof ie gedoofd is.
Huh?
Hoe kan dat nou?
De aarde draait niet meer?
....
Tja, je ziet ze denken, maar ja denken, eigenlijk denken ze nooit want ze weten alles al.
Eigenlijk denken ze nooit want ze weten alles al.
Inderdaad, slecht nieuws:
"Jezus hebben we de geschiedenis zo veranderd dat alles is uitgestorven op de aarde"probeert Koraal op haar beste kinderprogrammatoontje.
"Wow gekkie, denk je dat? Zou de geschiedenis een heel ander verloop hebben gekregen?"
Ja, wie weet, kunnen we nooit meer terug naar onze roots!" houdt Koraal een vinger in de lucht.
"Dat geloof ik nooit!"
"Ik heb ook geen zin om daar nu over na te denken, dit is nou al de zoveelste keer dat ik wakker werd van al dat gekut!"
"Volgens mij was je nogal wakker, Pein"de toon van Koraal is nu schooljuffrouws.
"Hmm, ja, whatever, ik wil niet meer gestoord worden!"
FLOEP, een meegegriste fles vodka wordt ombeurt soldaat gemaakt en dan jumpen de twee bij Schubby in de kuil, wurmen zich lekker dicht tegen ;m aan en proberen de slaap nog maar 's te vatten. Schubby wordt zo gelukkig van deze ouderlijke intimiteit dat ie spontaan weer een van z'n beruchten ruften uitruft.
De lucht wordt troebel,warm en vochtig, getverdemme wat een walm.
"GETVERDEMME!"brullen de artsen weer klaarwakker en kokhalzend van de lucht.
"Nou die slaap kunnen we wel vergeten, Koraal. Weet je wat, we gaan gewoon weer aan het werk. Er is veel te doen. Ik wil wel weer 's een bezoekje aan de aarde in levendige vorm kunnen maken. Hoe gaan we de geschiedenis herstellen?"

*********************************************************

#373 Koraal:
Koraal kijkt een beetje verbaast, sowieso dat Pein nog steeds wakker is natuurlijk. Ze krijgt weer die filosfische uitdrukking op haar gezicht die Pein maar al te goed kent en soms, laten we eerlijk zijn, een beetje vreest. Haar lange wimpers zorgen voor de nodige luchtverplaatsing wat het geheel een luchtig tintje geeft.
"Jij wil terug naar de aarde? Dit rete knusse planeetje verlaten? De geschiedenis herstellen? wat is er mis met de geschiedens dan?"
Pein Zwijgt.
Koraal schenkt nog een borreltje in en zwijgt niet.
"Hoe komt het eigenlijk dat je nog wakker bent? Door dat brandje? Door een enkel Schubby scheetje? Jij die door bombardementen heenslaapt als het moet!!??"
Pein zwijgt. Nog steeds. En dat is vrij ongebruikelijk. Tenzij hij slaapt. Maar hij is wakker. Klaar wakker. Dat was al duidelijk.
"Toe Peinie vertel het me, vooruit met de geit die niet meer om de hete brij....zoiets. Wat is er nu werkelijk aan de hand? En vanwaar die innerlijke onrust? Ik wil dit nu vanuit wetenschappelijk oogpunt weten!"
En terwijl Pein diep ademhaalt om een breedvoerig antwoord te geven en zijn hart uitvoerig te luchten over van alles en nog wat in het bijzonder, valt Koraal stillekes en totaal onopgemerkt in slaap...
**********************************************************

#374 Pein:
Pein weidt uit over allerzaken, hij houdt een uitvoerig referaat waarin ie alles verklaart en uit den doeken doet, een totaal overkoepelend verslag over de keiharde feiten zoals waarheid en werkelijkheid, op een aanwijsbord stelt hij een overduidelijk en heel erg makkelijk te begrijpen schema op waarin alle lijnen naar een centraal punt lopen, zeg maar naar hun twee, zijn zij per slot van rekening niet het middelpunt van onze belangstelling?
Goed, da's dan allemaal duidelijk. Koraal heeft echter weinig meegekregen want die ligt te ronken als een deense dog. Schubby is ook voor pampus gegaan (de batterijen van z'n walkman waren toch leeg) en de aarde ver weg in de ruimte is nog steeds donker.
Wat wassur nu gebeurd?
Nou, omdat Adam en Eva te vroeg uit het paradijs zijn weggehaald is het kwaad dus niet iover ons gekomen, Napoleon was daardoor niet oorlogzuchtig en zou zijn omvangrijke koninbgsrijk hebben willen aansluiten bij Rusland, maar omdat er toen zo'n koude winter kwam viel er zoveel sneeuw en aangezien Napoleon dus uit zijn tijd gerukt werd, kon hij zijn leger geen opdracht geven om alle sneeuw te ruimen zodat de grote grijze geitebreier dus helemaal niet grijs meer was maar gewoon een melkboerenhondehaartoupetje op z'n kop had staan waarvan Ome Willem allemaal pindakaas op z'n brood smeerde ipv POEP! Jezus, en omdat er geen kwaad op de werled bestond had John Lennon geen materiaal om over te zingen waardoor de planeet zo ontzettend saai en gevoelloos en zonder ritme kwam te zitten dat Hazes geen enkele reden had tot zuipen en op een kantoor ging werken en verslaafd werd aan koffiebonen zodat Heineken failliet ging, er nooit een Jordaanfestival heeft bestaan en alle diersoorten maar konden doorleven omdat we zo godvergeten goed waren voor de diertjes zodat de hele aardkloot zo immens propvol kwam te zitten dat er allemaal ziektes uitbraken en het voor Mengele helemaal geen zin meer had te gaan experimenteren omdat ie alle ranzigheid zo live op straat kon zien gebeuren, het werd allemaal zelfs ZO ranzig dat de stank overal op de planeet zo ondraaglijk werd en de smog zo hardnekkig dat langzaam al het leven ophield met leven, het ging dus dood. De vikingen stopten met hun plunderingen, Mao verbrandde zijn rode boekje en M. luther werd een basketbller dioe zijn netje niet meer kon vinden. De wereld was overgelaten aan verval en bederf dat zo onherroepelijk zijn intrede deed dat er niets tegen bestand was. Dus na alle diertjes verdwenen alle plantjes, droogde het water op, versteende het zand en doofde de kern van de aarde. De enige herinnering aan het leven dat er ooit zo welig tierde was een duo artsen dat op enkele lichtjaren afstand doodleuk een bestaan probeerde op te bouwen samen met hun kolossale zoon die in een kuil lag te ronken.
Het kan verkeren.
***********************************************************

#375 Koraal:
Koraal, die nu ook doordrongen raakt van de enorme ramp op dat kleine kutplaneetje 'Aarde' (je moest eens weten hoeveel levensvormen in de kosmos hun planeet 'Aarde' noemen maar dit geheel ter zijde) zit met heur handen in het haar. De hele redevoering van Pein was haar dromen binnen geslopen en toen ze lekker uitgerust wakker werd begreep ze zijn rusteloosheid al ietsje beter. Kennelijk heeft haar wederhelftige arts ineens een geweten ofzo, iets waar ze zelf niet zo heel erg veel last van heeft maar wat nu toch ook een beetje begint te kriebelen. Verdorie!

Daar zit Koraal dus met de handen in heur haar van "och och" en "Ach wee" enzo. Maar ook "Is dat nu echt zo belangrijk, er zijn toch nog meer planeten!" Overigens iets wat ze niet hardop zegt in de vrees haar Pein nog meer van streek te brengen. Ze schenkt dus nog maar een Vodka voor hem in en begint eens stevig met hem....
mee te denken. Op zich had ze op een mooie ochtend als deze ook wel iets anders met hem willen doen maar ala first things first kennelijk...
"Ach trek het je niet aan. En onze nederzetting dan, dat was toch gewoon een goed plan?" Probeert ze eerst nog. Maar Pein trekt het zich wel aan. Verdorie!
Dan begint ze hardop na te denken
"Op zich was de timing waarop we onze gasten opgehaald hebben in de meeste gevallen redelijk. Zoals vlak voor hun overlijden, maar met die Adam en Eva....een kapitale fout."
"Juist!"zegt Pein die nu zowaar een enorme frons rimpel heeft ontwikkelt en zelfs wat grijs aan de slapen begint te worden van alle zorgen. Een onrustbarende ontwikkeling.
"Als we nou replica's maken van het genetische materiaal uit de as??? Motte we alleen nog effe een replicator in elkaar knutselen maar we zijn geniaal dus dat is te doen. Trouwens, ik heb nog een multie tool Ennnn.....De BOL!!!" en koraal houdt trots beide objecten omhoog.
"Offff planeetje aarde terug brengen in de tijd? Offfff onszelf terug brengen in de tijd en ons andere zelf ervan weerhouden die gasten mee te nemen. Stel je voor eindelijk waardige tegenstanders: onszelf!!" Koraal begint te stralen en ziet het helemaal zitten.
Pein lijkt al weer wat vrolijker, er speelt zowaar een glimlach om zijn mond bij de gedachte aan een dergelijke uitdaging en een dergelijk spectaculair gevecht! Ja zo kent ze hem weer en ze gaat nog wat dichterbij zitten. Het is imers een beetje frisjes zo smorgens in die kuil en Pein is lekker warm om niet te zeggen; Heet!
Maarrrrrrr...

**********************************************************
***********************************************************