Hoofdstuk 6
#236 Koraal
"NEEM MAAR MEE!!" Geld spreekt immers als niets anders kan spreken. Geld is mooi en lief en heeft een hart, is de mening van onze Helden. Ze geven elkaar een vette knipoog, want of de rus het er nog levend vanaf zal brengen is nog maar de vraag; de man heeft duidelijk veel meer dan die 750 mil en krenterigheid hebben ze nooit kunnen waarderen.
Dan wordt hun aandacht getrokken door de twee en een halve meter plasma breedbeeld tv waar, achter de nieuwslezer, een prachtige foto van hen beide in actie op te zien is. "ooooh wow te gek zeg we zijn op tv..." En Koraal en Pein gaan er eens lekker voor zitten met een cocktailtje en een bak chips. "Goh." merkt Koraal op "waarom hebben ze een hoofddoek op mijn hoofd gefotoshopt? En die rare sjaal om jouw hoofd Pein....zo'n sjaal heb je helemaal niet...."
"...Extra uitzending van het NOS journaal-
De schokkende gebeurtenissen die onlangs in Rusland plaats vonden staan niet op zichzelf. De terroristen trekken een spoor van vernieling richting het westen. De gehele wereld heeft de hoogste alarm fase afgekondigd, al het vlieg verkeer is gestopt, miljoenen gestrande reizigers bevinden zich op vliegvelden wereldwijd.
We gaan nu naar onze verslaggever in Den Haag Peter Praatpaal.
"-Peter Praatpaal WAT is er exact gebeurd in Den Haag?"
"Het is verschrikkelijk, werkelijk verschrikkelijk. Wat de hezbollah nu weer allemaal heeft aangericht. Er liggen hier overal lijken zoals u achter mij kunt zien" --de camera zoomt in op een afgehakt hoofd dat grote gelijkenis vertoont met het hoofd van Balkenende-- "Er is momenteel nog onderzoek gaande of dit hoofd daadwerkelijk van onze minister president is."
-"Wat betekent dit voor ons land Peter Praatpaal?"
-"We hebben nu geen regering meer. Het is verschrikkelijk maar waar, we hadden ons misschien nooit in dat Midden-Oosten conflict moeten mengen zeggen mensen hier om mij heen die nog leven. Verschrikkelijk werkelijk verschrikkelijk wat een ravage!" --En de verslaggever ter plaatse kijkt met opgewonden en fonkelende ogen de camera in terwijl hij aan de bizar hoge kijkcijfers denkt.
-"Ja maar Peter Praatpaal wat BETEKENT dit concreet voor ons land?"
-"Dat is nog niet helemaal duidelijk, momenteel buigen experts zich hierover. "
-"En kan je iets zeggen over de mogelijke politieke gevolgen. Wat zijn de gevolgen voor de politiek?"
-"Er is geen politiek meer, er zullen wel vervroegde verkiezingen komen, mits mensen zich aanmelden als politici natuurlijk.
Op dit moment is de directe macht in ieder geval in handen van het leger. De legerleiding heeft laten weten dat het volk vooral rustig moet blijven..."
-"Dank je wel Peter Praatpaal...
Dan schakelen we nu over naar het hoofdkwartier van de speciale gewelddadige eenheden die speciaal terug zijn gekomen uit Afghanistan. Generaal Schietgraag heeft vanmiddag een verklaring afgelegd waar we nu naar gaan kijken.
"Geachte bevolking bij deze roepen we u op vooral kalm te blijven alles is onder controle. We weten waar de Hezbollah zich verschuilt, ze zitten momenteel in de ziekenhuizen, scholen, sportzalen en andere opvangcentra en we zullen ze allemaal uitschakelen en natuurlijk maar meteen iedereen die op een Moslim lijkt ook.
Zoals Bush eerder al liet weten moeten we HET KARWEI waar we al langer mee bezig zijn nu eindelijk eens gewoon AFMAKENNNN!!!!" de generaal heft zijn wapen op en er klinkt gejuich op uit het zaaltje met geüniformeerde lui die vervaarlijk met de voeten beginnen stampen en met wapens te zwaaien. "AFMAKEN! AFMAKEN! AFMAKEN!"schreeuwen ze in koor. Dan heft Generaal Schietgraag de linkerhand en wordt het weer stil. De generaal richt zich weer tot de camera. "Zoals u ziet is uw lot in capabele handen en we zullen precisie operaties uitvoeren. Blijft u vooral rustig binnen naar de tv kijken want we nemen genoeg camera's mee zodat u al onze heroïsche daden kunt volgen. Iedereen die buiten komt is verdacht en zal neergeschoten worden, ik herhaal: blijf rustig binnen dan kan u niets gebeuren."
En tot zover het bericht van onze nieuwe opperbevelhebber, Generaal Schietgraag.
Op verschillende plaatsen waar de hevige en bloederige aanslagen plaats hebben gevonden, zijn steeds meer mensen opgestaan die beweren dat het niets met de Hezbollah of terroristen te maken heeft. Onder deze mensen zijn opvallend veel kunstenaars die beweren dat het hier om een paar losgeslagen collega's gaat die denken dat ze geniale artsen zijn. Helaas hebben we geen enkele getuigenverklaring voor u kunnen bemachtigen aangezien de getuigen op wonderlijke wijze zijn verdwenen. Onze verslaggevers hebben in een aantal ateliers doorheen het gehele land wel hulzen afkomstig van munitie uit mogelijk Amerikaans wapens gevonden en her en der een Amerikaans vlaggetje. Maar dat zal wel toeval zijn. Amerika heeft in ieder geval laten weten dat ze van niets weten.
Tot zover onze extra uitzending, later zullen wij....."
"Pffff wat een gezeur,"Verzucht Koraal "we gingen verdorie alleen maar even lekker shoppen."
"Ha! Hezbollah, hoe komen die idioten er op zeg..." mompelt Pein een tikje verontwaardigd.
Dan halen ze de schouders op "Laten we maar eens lekker gaan.......
**********************************************************
#327 Pein:
"...ezbwollah" valt Loens ze in de rede.
Beide artsen kijken verrast om. De kleine steekt een duim in haar mondje.
- Oh shit, die'ster ook nog. klaagt Koraal en verder: Pein, ik ben dat kleine tuig ZAT!! Moeje die Enzovoorts nou zien!! (vanuit een raam ergens achter in het vertrek zien ze Enzovoorts met een voetbal dribbelen, hij omspeelt weliswaar als die goedbetaalde profs, door de benen, over het hoofd, tussen het kruis, maar zoals ie rent....het zietter niet uit).
Ook Pein verzucht: Daar gaat ons image, zucht. Dadelijk zenden ze dat ook nog uit op t.v.
- JA!! brult Koraal streng. En: WEGGGG met die kinders, ik hepper schoongenoeg van!! Ze hebben ons een beetje geholpen maar alleen kunnen we het ook wel af. Bovendien zuipen ze al onze Vodka op en zitten ze met hun tengels aan mijn favoriete peuken!!!
- De Dodelijke Olifant? vraagt Pein.
- De Dodelijke Olifant!!!! tiert Koraal.
Dan draait ze zich naar de Rus: Hee Rijkaard, heppie nog een wijf nodig???
Ze wijst naar Loens en die doet: ....Lijf njoodugg, hihihi
De rus spert zijn ogen en knikt direct kwijlend: "Da da da"
Als de rus z'n prijs noemt, aaiend over Loens bolletje, grijpt Koraal haar Kalashnikov en trakteert de rus op wat lood uit z'n eigen land.
RAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK!!!!
- En jij, schele rotdwerg, hier hep je een geweer en veel succes!!! Ze gooit een wapen tegen Loens aan die daarop onderuit gaat.
Koraal grijpt Pein bij de arm en sleurt 'm mee naar het ruimteschip. Ze is duidelijk getergd en geprikkeld en Pein laat zich gewillig meeslepen, wetende dat Koraal in zo'n staat altijd voor zeer interessant en destructief spektakel zorgt.
Terug achter het roer van het ruimteschip wrijft Pein eens verlekkerd in zijn handen als Koraal naast hem neerploft, half over hem heen hangt om, totaal onnodig maar leuk voor het plaatje, aan allerlei hendels sleurt en op tientallen knoppen drukt. Er gebeurt natuurlijk nog niets, want het spraaksysteem heeft nog geen boodschap ontvangen.
- Waar gaan we naartoe? vraagt Pein voorzichtig
- We gaan naar Virginia en onderweg wil ik alles, alles!! MAAR DAN OOK ALLES!!!!!! PLATBOM-BAR-DEREN!!!!!!!!!!!
Het schip schiet weg met donderende salvo's en knallende kanonnen.
**********************************************************
#328 Koraal
Vanavond na het journaal bij Snertwerk:
Wordt het spoor van destructie daadwerkelijk door de Hezbollah veroorzaakt en waar zijn de gtuigen gebleven die anders beweren? Of gaat het hier om een aanval van Aliens zoals ondertussen velen angstig beweren? En wat kunnen de gevonden mismaakte kinderen ons vertellen? - we zien Loens kort in beeld temidden van een leger aan hulpverleners terwijl ze "kjasjnekkov!!"kraait.-
Kijk dus straks naar Snertwerk en volg live datgene wat wellicht de destructie van de wereld is: Lukt het Snertwerk het begin van het einde te ontmaskeren?
Ondertussen zijn Pein en Koraal op weg naar Vigrigina (Virginia...Viagra...whatever), wederom een spoor van destructie achterlatende. Iets waar ze zelf natuurlijk amper acht op slaan. "Weet je...' zegt Koraal die nu ets rustiger is geworden door het gezellige geknal en gespetter van bommen en granaten op da chtergrond "....ik mis onze patienten soms best wel eens. Het was altijd zo knus en huiselijk in het gesticht om die idioten in hokken te stoppen en tergen, verkeerde medicatie voor te schrijven..." En Koraal haalt tal van Nostalgische herinneringen naar boven terwijl ze met een kalm gangetje van 400 km per uur richting Virginia koersen. Ook Pein krijgt nu een ietwat weemoedige blik in de ogen, denkende aan de vele operaties en andere manieren hoe ze de mensheid zo ontzettend van dienst waren....ja dat waren nog eens tijden. Huplverlener zijn is toch iets moois: die blije ontspannen gezichten na een lobotomie, het sliertje kwijl uit een mondhoek nadat iemand platgespoten is.... Pein zucht eens diep. "Wat is er toch geworden van onze idealen?"vraagt hij zich hardop af.
"Ah we zijn er; Virginia" prevelt Koraal en kijkt Pein met een onpeilbare blik in de ogen aan.
**********************************************************
#329 Pein:'
(zeurderige en monotone toon) "Ja, beste mensen, ook nu de rook nog vers is struin ik alweer op plaatsen des onheils rond. Wat kan hier voorbijgeraast zijn? De moordenaar van Kennedy kan het niet zijn, die heb ik al ontmaskerd. Ook de politiek heeft er niets mee te maken, want ook daar heb ik tot m'n enkels in gestaan zoals u weet. Wellicht mannen met snorren, vandaar dat ik die van mij er een tijdje geleden ook maar af heb gemaaid, veels te verdacht zo'n ding. Wat of wie kunnen het zijn. Ik heb een idee, zoals ik altijd wel ideeen heb. Kijk vanavond naar Peter R. van Rukker de Vries en ontdek de waarheid"
Genoeg tabak in Virgins...Vrigieli...Villi...nou ja....Pein en Koraal draaien sjekkies van een meter en saffen de zooi in enkele hijsen weg. Ze waren er aan toe, zo blijkt wel. Op enkele tabaksplanten na staat er in de wijde omgeving vrijwel niets meer overeind. Alles smeult en ast nog na. Het stemt de beide artsen goed.
"We gaan een kolonie vol proefkonijnen stichten, Koraal" puft Pein een paar prachtige kringen rook uit.
"Een kolonie?!?!" enthousiast Koraal
"Ja, eentje op DIE (hij wijst naar een stipje in de lucht) planeet waarvan ze nooit zullen ontsnappen. Plek genoeg in het ruimteschip, jassen we wel een tig aantal in."
De tranen schieten Koraal bijna in de ogen. Ook Pein heeft moeite de waterlanders te bedwingen. Koraals geluk brengt wat teweeg bij hem.
"En als ze op zijn , halen we nieuwe!!" jankt Koraal er haast uit.
"JAAA!!" grient Pein
Ze vallen elkaar huilend in de armen en gooien alles eruit.
"IK WIL WEER EX-PE-RI-MEN-TERENNNNN, WHOEEEEAAAAAHHHHH!!!!""
"IIIIIIKKKKK OOOOOOOOOOKKKKKK, BWAAAAAAAHHHHHHHH!!!"
.............................................................
Dan is het even stil op wat gesnif na. Ze kijken elkaar even een beetje betrapt aan, gluren om zich heen....
"...niemand in de buurt hè" fluister Koraal, haar tranen afvegend.
"...neuu, geloof niet dat iemand dit heeft gezien" hakkelt Pein
"Mooi, pfffff, zo, hahaha, zie ons dan"
Als boeren met kiespijn lachen ze om deze ietwat compromitterende openbaring die eigenlijk helemaal niet past bij het nietsvrezende, nooitwatschuwende, allesvernietigende en knetterstoere stel doktoren.
Pein haalt een zakdoek uit z'n broekzak en overhandigd die aan Koraal. Die trompettert meteen haar neus leeg. Pein briest gewoon alles op de grond.
"Ziezo, da's d'r uit"
"Ja", zegt Prof. Koraal, een volgend sjekkie draaiend, "zouden er nog wat geschikte slachtoff....eh....proefkonij....eh.....kandidaten rondlopen hier, want alles ligt zo ongeveer plat"
"Zeker wel, we beginnen bij de Rukker de Vries, want die hangt zo'n beetje met z'n neus in onze reet" weet Dr. Pein
"Goed idee, op naar Hilversum!"
**********************************************************
#330 Koraal:
En daar gaan ze van je hophop in galop weer terug naar dat kleine, benauwde, regenachtige, vlakke, saaie, bekrompen.....nou ja naar Nederland dus. "Here we come Hilversuuuummmm!" Het Hollywood van Nederland! Het Mekka der mekkeraars! Het.... "Verdraait waarom start dat schip nu niet?!!" Vloekt Pein die als vanouds op wat knoppen drukt er nog immer van uitgaande dat er een causaal verband is tussen de knoppen en het besturen van het schip. Nu krijgt Koraal weer haar zoveelste geniale inval. Ze klikt drie maal de hakken van haar knalrode pumps tegen elkaar en zegt: "Naar Hilversum!" En ja hoor, het werkt. Kennelijk zitten er niet alleen boeiende archetypen in the Wizzard of Ozzz maar ook knoerten van ritualistische waarheden. Pein en Koraal maken er direct een aantekening van in het grote niet-vergeten boek waar ze ruim 20 minuten naar moeten zoeken omdat ze niet meer weten waar het ligt.
En ja hoor daar is Hilversum al....waar Petor lullo de Fries natuurlijk (nog) niet is. Want die zit nog in Vrigidia...Virgo...Vik..Vuk --FUCK IT rotplek!-- een boeiende spoor van destructie te volgen. En dan is ie nog snel want meestal loopt hij 10 jaar later pas achter de feiten aan. .
Ze stappen uit op het verlaten media park. De troosteloze betonnen blokken die ooit wit zijn geweest maar nu vaal zijn en vele donkere vochtplekken vertonen, staan er weer uiterst mediamiek bij. "Lekker sfeertje hier!" laat Pein opgewekt weten en zijn stem werpt een echo over de al even troosteloze parkeerplaats. "hahaha das toevallig!" Proest Koraal "Je staat PRECIES op de plek waar Pim neergeschoten is!" En snel maakt ze een foto. "Ga eens liggen." zegt ze op gebiedende toon. En Pein stort zich op het asfalt en neemt allerlei bizarre houdingen aan terwijl Koraal er op los schiet. Leuke kiekjes voor later. Of nou nee om euh ja om regressie therapie ofzo te illustreren natuurlijk, iets serieus uiteraard, ze doen dit echt niet zomaar voor de lol ofzo. (mochten lezers denken van wel: ga je schamen en ram je hoofd zo hard mogelijk tegen het beeldscherm verdorie!)
"Stop! HO! Niet bewegen, Pein. Blijf zo liggen!" roept Koraal plotseling en langzaam loopt ze op hem toe en knielt ze naast hem. "Heb je? Heb je buikpijn ofzo?" Vraagt ze aan Pein. "Nou ehhh nee, hoezo?" antwoord Pein. Langzaam laat Koraal haar hand over zijn buik gaan. Waarop Pein direct roept "Lager Lager!" Tja hoe vaak ben je nu eenmaal in het Hollywood van Nederland het Mekka der....afijn dan moet je het er natuurlijk van nemen. Maar (en hier is natuurlijk een grote zelfbeheersing voor nodig) de hand van Koraal gaat niet omlaag, in plaats daarvan drukt ze met vaardige dokters handen op de buik waar eerst nog zo'n fraai wasbordje zat en zich nu een duidelijke zwelling aftekent. Ze kijkt Pein ongewoon ernstig aan: "Ik kan me vergissen natuurlijk maar zo te voelen....verdomd Pein je bent zwanger!" ( )
Gotallejezus waar zijn de pers muskieten als je werkelijk een primeur hebt! Wat een ongelofelijke unieke geweldige technologische medische wetenschappelijke doorbraak zo'n zwangere vent! En....Ja hoor Pein straalt! Dat ze dat niet eerder had opgemerkt! Die warme gloed in zijn ogen en dat buikje...ze vindt het eigenlijk maar verdomde sexy zo'n zwangere man... Alle ratten op een stokje wat een wonder!
De donkergrijze wolkenhemel boven de troosteloze parkeerplaats opent zich en een straal helder goudkleurig licht schijnt op Pein. Engelen zingen, herauten trompetteren, torenklokken beginnen te luiden, bloemetjes verschijnen ineens tussen de barsten in het asfalt en een donderende stem klikt vanuit den hemelen...
***********************************************************
#332 Pein:
"HERR DOKTOR PEI........"
"GODVERDOOOOOOOOOOMMMMMMEEEEEEEEE!!!!!!!!" onderbreekt Pein blèrend de donderende stem.
en daarna: "NIEEEET IK!!!!!!!"
Meteen daarna rommelt het vanuit het luchtruim
"godverdomme????"klinkt het verontwaardigd van boven en donkere wolken pakken samen boven het mediapark. Ineens blitst er een bliksemstraal vanuit de donkerste wolk die keihard en rechtstreeks de buik van Pein raakt. Koraal gilt omdta ze schrikt van het licht. Pein gooit er nog wat godlasterende kreten uit.
Dan verdwijnt het onweer en een flauw zonnetje steekt op. Pein ligt een beetje aangebrand op de grond en zijn haar rookt wat na. Verder lijkt hij wel o.k. Hij heeft natuurlijk wel voor hetere vuren gestaan. Koraal vraagt of ie wat mankeert
"Mankeer je wat?"
"nou....eh....nee, hoewel, voel nog 's aan me buik"
"Ja hallo, en dan weer lager zeker?" knikkebolt Koraal.
"Neeneenee, ik voel wat tintelen.......JEZUS IK VOEL WAT ......."
Koraal en Pein kijken naar z'n buik waar iets van binnenuit tegenaan drukt. Zijn buik bobbelt, schudt en glooit, Pein kreunt, zweet en boert en plotseling barst z'n buik open! Er floept een vreemd koppie uit, een reptielachtig baby monstertje met lange bobbelige nek, vlijmscherpe tandjes en boosaardige ogen. Dit tafereel nodigt uit om er een film van te maken, met 4 vervolgen ook vanuit een ruimteschip, misschien zelfs met een stoere vrouw in de hoofdrol. Wat een eng beest zeg. Ineens vliegt ie eruit en dribbelt en glibbert met z'n 6 poten over de tegels van het mediapark.
Pein drukt zijn handen tegen de uiteengereten plek op z'n buik en zet nog maar 's een vloekkannonade in.
Koraal volgt het monstertje tot ie verdwenen is en kijkt dan naar Pein.
"Fuck Pein, dat gat moet dichtgenaaid worden!"
Ze tilt 'm moeiteloos op en rent in weergaloze heldhaftigheid naar het ruimteschip, alwaar ze 'm op een operatietafel kwakt.
"Oef!" reageert Pein.
"Sorry" zegt Koraal
"Waar is dat beest" vraagt Pein geschrokken. En: "het leek toch niet op mij, hè?!"
"Hmmm, daar heppik niet eens op gelet"
Dan pakt Koraal naald en draad, nadat ze Pein ingewanden op onherstelbare schade heeft gecontroleerd.
**********************************************************
#333 Koraal:
Met vaardige hand begint ze Pein in hoog tempo dicht te naaien. Het bloed gutst langs haar handen en Pein begint wat bleekjes te worden rond de neus. "he zeek donie ooo mmé?" herhaald ie nog eens terwijl zijn ogen in de kassen draaien en tollen. "Rustig maar" mompelt Koraal terwijl ze in hoog tempo de kruissteek toepast om Pein niet alleen op effectieve maar ook op decoratieve wijze dicht te naaien. Haar handen gaan zo snel dat er slechts een blur te zien is voor het ongeoefende oog. "voemenie zooo goe uh...." Laat Pein weten.
"verdomme"mompelt Koraal binnensmonds..."waar is een assistent als je m nodig hebt...we kunnen nu wel el wat bloed gebruiken."Ze maakt het karwei af, legt een druk verband aan n zegt nu hardop tegen Pein: "Blijf heel stil liggen ik ga wat bloed voor je regelen!" Pein steekt een trillende bleke hand uit naar Koraal. "kwabwe ziewa zuh.." zegt ie. Koraal pakt zijn hand en knijpt er zachtjes in. "Rustig maar. Alles komt goed."en ze slikt een brok in haar keel weg. Als ze niet snel iets doet zal Pein sterven hoe het er nu uit ziet. Ze moet snel iemand vinden met dezelfde uiterst zeldzame bloedgroep als Pein. "Ik ben snel weer terug!"Laat ze Pein weten en steekt wat naalden, buisjes en raketten in een rugzak en doet die om. Snel hangt ze lange strengen munitie om haar schouder en bevestigt een groot aantal wapens aan haar lichaam. Dan springt ze behendig uit het ruimteschip en zet het op een rennen.
De straten zijn uitgestorven. Verdomme waar zijn al die klote burgers en patiënten in spé als je ze nodig hebt! Vastbesloten om het leven van Pein te redden begint ze nog harder te rennen. Ergens moeten zich mensen bevinden het is verdomme midden op de dag. Koraal weet natuurlijk niets van de verordening van het leger dat een ieder binnen moet blijven en tv kijken of anders afgeschoten wordt. Dan hoort ze geluiden, het moet uit zuidelijke richting komen. Ze zet er nog meer vaart achter en rent nu zo'n 40 km per uur. Dan kom ter een colonne Tanks de hoek van de straat om rijden. Ze beginnen meteen te vuren en een raket schampt langs haar arm. Ze springt behendig op een vrachtwagen die langs de kant van de weg staat om meer overzicht te hebben, pakt haar raketlauncher en laat de tanks één voor één exploderen. Terwijl ze zacht een liedje zingt: "Soldaten bloed dis altijd goed jaaaaaaaa soldaaaaaaten bloed is altijd goed..."één tank echter stopt voordat ze deze kan raken en er komen soldaten uit rennen die snel uit het zicht verdwijnen.
Koraal springt van de vrachtwagen en rent naar de tanks. Tussen het verwrongen nog hete staal door grijpt ze een paar soldaten en sleurt ze naar buiten. Snel houdt ze een ultra moderne teststrip langs het bloed van de gewonde soldaten. "Nee"" zegt ze als de bloedgroep niet overeenkomt met die van Pein.. "Nee. Nee."en knalt de nutteloze soldaten één voor één neer. "Nee.... Nee......A-Bizar ...BINGO!"en om geen tijd te verliezen snijdt ze de strot van de betreffende soldaat open en vangt het bloed uit de slagader op in de flesjes die ze mee heeft genomen. Om het laatste druppeltje eruit de persen gaat ze op de soldaat staan springen. Dat lijkt wreed om op een doodbloedende soldaat te gaan staan springen maar Koraal denkt alleen aan Pein. En wat is een enkele soldaat vergeleken bij een geniale arts? Helemaal niets anders dan een klein offer!
Met het zo felbegeerde bloed eenmaal in haar rugtas rent ze weer terug naar het ruimteschip. Onderweg ziet ze dat geschubde wezentje dat uit Pein kwam onder een geparkeerde auto zitten en grijpt het mee. Het is immers toch Peins kindje.... Ze bind wat touwen rond het wezentje dat zacht en eigenlijk vrij aandoenlijk piept en sleurt het mee naar het schip. Sleurt? zo klein beestje mot dat gesleurd? Jazeker het schattige wezentje dat inderdaad een beetje op Pein lijkt is immers ondertussen al anderhalve meter groot!
Dan is ze weer terug in het schip. Pein ligt bewegingsloos waar ze hem achter had gelaten. Ze strijkt een hand over zijn bleke wang, koud. Ze begint hem snel te reanimeren en het verse bloed in zijn lichaam te pompen....
*********************************************************
#334 Pein:
"Kom op Pein, leven in die brouwerij!!" Maar het blijft angstig bewegingsloos.
Ze zet de twee elektropads op z'n borst en knalt er een lading stroom doorheen. Pein schiet in de lucht maar toch geen teken van leven. Na nog 17 van die stoten, geeft ze het op. Ze veegt het zweet van haar voorhoofd, of zijn het tranen?
Koraal kan het niet geloven. Heeft ze gefaald, da's niet mogelijk. Was ie te erg dood? Pein? Nee. Ze gooit haar hoofd in de schoot en voorzichtig druppelen de waterlanders langs haar wangen.
De lucht kleurt aardedonker en het gedonder op de achtergrond verstomt. Het monstertje van anderhalve meter is inmiddels al achtentwintig meter lang gegroeid (is het daarom zo donker, in z'n schaduw?). Ook hij loeit een keer van verdriet.
Het shot: Prof. Koraal op haar knieen naast het bewegingsloze lichaam van dr. Pein onder een donkergrijze lucht met een vuurrode zon. SchubbyDubbyDoo loeit nog een keer.
Dan zoemen we in op Pein, via zijn voeten, benen, taille, borst naar zijn gezicht, naar zijn rechteroog. Het ooglid trilt. Het ooglid trilt. HET OOGLID TRILT!!
(een triomfantelijk viooltje priegelt)
Langzaam scheuren zijn oogleden los uit een innige omhelzing. En hij opent moeizaam zijn ogen. Koraal zit nog voorovergebogen als Pein zijn hoofd ietwat opheft. Hij probeert zijn arm uit te strekken naar zijn collega, zijn metgezel, zijn reddende engel.
"Ko....raa...llll" Dan laat ie z'n hoofd weer zakken.
Koraals hoofd veert op. Haast verbijsterd. Ze kijkt om en haar blik ontmoet de vermoeide blik van Pein.
Het is niet waar......ze spert haar ogen.....
"PEIN!! JE LEEEEEFT WEEEEEERRRRR!!!!!"
Ze gooit zich over hem heen, en hij kreunt nog maar 's.
Ook het beest, nu al gevorderd tot over de dertig meter, brult van blijdschap.
"MOOOEEEEEEEWAAAAAHHHHH!!!!"
Koraal dept het hoofd van Pein met een fris parfum geurende tissue uit een handige uittrekbox.
Daar knapt ie zienderogen van op. Niet lang daarna staat ie alweer en blijkt de kundige Prof. Koraal werkelijk een miraculeuze arts te zijn.
"Oh Koraal, wat zou ik zonder jou moeten beginnen" klinkt het pathetisch en eigenlijk wel erg beladen uit de mond van Pein.
"Wat zou de wereld zonder jou moeten beginnen"gooit ie er meteen maar achteraan om de vorige strofe ietwat te nuanceren. Koraal straalt door deze wijze woorden.
Ze vuurt van geluk een raket af, die op de achtergrond een kleuterschool treft en in lichterlaaie zet. Het gekerm van de kindertjes wordt overtroffen door nog een blijdschapsloei van SchubbyDubbyDoo.
"MOOOEEEEEEWAAAAAAAHHH!!!!"
*********************************************************
#335 Koraal:
Koraal geeft een goedkeurend klopje op de kop van SchubbyDubbyDoo en omhelst Pein nog maar eens. "Verdomme man! Ik ben me rot geschrokken! Wil je dat nooit maar dan ook echt NOOIT meer doen!!?" zegt ze in een poging om streng te zijn terwijl ze haar laatste tranen wegveegt met nog zo'n overheerlijk geparfumeerd doekje en nog een laatste snik ten gehore geeft. En ze omhelst Pein nog maar een keer die ook snikt en begint hem te zoenen. Van de schrik nog waarschijnlijk. En nou ja een verhaal zonder op zijn minst de suggestie van seks verkoopt natuurlijk niet. We zien dus Koraal en Pein in silhouet tegenover elkaar staan in een zacht verlichte ruimte met vooral veel backlight terwijl ze langzaam hun kleren uittrekken. We zien een enkele intense blik, de schaduw van een innige omhelzing, een langdurige kus, een vleugje borst, een stukje bil. Waarna de camera inzoomed op wat kleren op de grond en het shot eindigt met een beeld van de open haard terwijl we op de achtergrond een stemmig muziekje en wat smak en kreun geluiden horen. Sjeesus wat een emotionele toestanden toch weer. Wie had dat gedacht van deze bikkels, deze geniale, nietsontziende, keiharde, meedogenloze Helden. Deze.... nou ja er zijn eigenlijk geen woorden voor de onmenselijke, bijna heiligverklaarde grootsheid die dit artsen duo omkleed.
In het volgende shot heeft het artsen duo al weer kleren aan en staan ze weer onder de felle studio lampen die dit verhaal zo trouw belichten. Ze hebben weer de strikt professionele houding tegenover elkaar die we zo goed kennen van onze helden.. Hoewel...ze lijken iets meer tevredenheid uit te stralen, maar dat kan ook verbeelding zijn.
"Laten we het vieren!" Roept Pein uit terwijl hij zijn T-shirt iets omhoog doet en nog eens tevreden kijkt naar het prachtige borduurwerkje dat Koraal van zijn buik heeft gemaakt. Koraal is het helemaal met hem eens en zegt dan ook direct: "Ja laten we iets leuks gaan doen iets ECHT leuks om te vieren dat je weer leeft!" SchubbyDubbyDoo knort tevreden.
Dan is het even stil terwijl de geniale artsen diep na denken over hoe het te vieren en wat nou eens echt leuk is om te gaan doen.
"Om te beginnen...." zegt Koraal en Pein vult de zin direct aan: ".....gaan we naar EEN LEUKE PLEK!!!" En hoppa het ruimteschip, dat immers aangestuurd wordt middels gemoduleerde spraakbesturingsapplicaties, zet zich direct in beweging.... Dat gaat leuk worden, een ECHTE verrassing waar het schip hen zal brengen, leuk zal het er zeker zijn. Dwars doorheen de gloeiende zonsondergang zoeft het ruimteschip door de hemel langs alle fonkelend sterren. Voorbij het melkwegstelsel, voorbij de andromeda nevelen, voorbij allerlei boeiende planeten met aparte levensvormen....
Binnen is het gezellig, knus zitten ze bij de digitaal gestuurde open haard met een glaasje 4000 jaar oude cognac en een dekentje over de knietjes van de nog aansterkende Pein te kletsen over ditjes en datjes. SchubbyDubbyDoo ligt tevreden te spinnen en is zowaar gestopt met groeien. Buiten tekenen zich de meest prachtige kleuren af, abstracte meesterwerken wisselen elkaar af in een fuga van kleur en vorm, goed te zien door de hypermoderne raampies.
Dan stopt eindelijk het schip. De beide artsen kijken naar buiten en gaan van "ooOOOOoohh!!" en "aaAAAAAaahh!!" .....
*********************************************************
#338 Pein:
"Het moet niet gekker worden!" juicht Koraal.
Ze kijken uit over een in prachtig groen gehulde omgeving. Frisse dennebomen, zuivere boterbloemvelden met dartelende wat-zijn-dat-eigenlijk-voor-beesten?, kabbelende kinkelheldere beekjes, zoete bessenstruikjes, kleurige vlindertjes, bloempjes en bijtjes, ontelbaar copulerende konijntjes in een tempo van heppikjoudaar, dauwige twijgjes en takjes in een geur van kamille, klaver en cologne (sorry, wilde drie zaken beginnend met een K.... of C DAN VOOR DE MIERENNEUKERS!!!).
SchubbyDubbyDoo blaast als een opgewonden kleuter en zet een spurt in die eindigt bovenop enkele konijnen.
"MOOOOOEEEEEEWAAAAAHHHHHH!!!!" Hij draait een drol van drie-en-halve meter.
" Het moet niet gekker worden" doet Pein zijn collega, metgezel, levensredder en partner tijdens het van-je-dattum na.
De hemel in tergend paars, de zee in de verte bloedrood. In het schijnsel van de opkomende zon staan Koraal en Pein in goudgerande silhouetten, ze gooien er nog maar een omhelzing tegenaan, zodat deze scene wel erg romantisch en vredig eindigt, wat de kijker nog even in de kortstondige waan laat dat we zijn aanbeland in een wel erg mierzoete en zemelige tijd. En heel even lijken onze helden dat ook voelen, totdat....
*********************************************************
#340 KOraal:
...totdat de grond begint te beven en het struikgewas begint te ritselen. De nog niet door SchubbyDubbyDoo platgetrapte konijnachtigen hoppen in rap tempo weg tussen een sluier van een lila nevel die plotseling is ontstaan tussen al het groen en in een rap tempo optrekt in de richting van Pein en Koraal. SchubbyDubbyDoo graaft zichzelf angstig piepend in de zachte aarde om een veilig heenkomen te zoeken. Ondefinieerbare en daardoor ook uiterst mysterieus aandoende vormen tekenen zich af in die nevel. Rechts van hen tussen de dichte begroeiing van struiken en toch wel heel vreemdsoortige bomen met lange metaalachtige tentakels klinkt plotseling het stampend geluid van naderende voetstappen. Het is geen lichte tred maar het zware stampen van een groot wezen. Het geluid van brekende takken en ontwortelde bomen klinkt onheilspellend.
De ogen van onze helden beginnen te fonkelen. Zijn ze midden in een high-tech 3D interactieve actiegame terecht gekomen of is dit de realiteit? Ze kijken elkaar aan met blijde, lachende gezichten. Er staat in ieder geval iets te gebeuren en DAT is leuk! Misschien gaan ze wel diepzinnige raadsels oplossen ofzo en ze zien al uit naar de plot van de game. Als het een game is..... Maar wie zal zeggen of iets virtuele realiteit is of dagelijkse, of iets droom is of werkelijkheid. Lijkt niet immers iedere droom heel werkelijk zolang je er in zit? En is het leven zelf niet soms zo bizar dat het best een droom zou kunnen zijn?
"Hé kijk... dat lijkt wel een soort wapen" merkt Pein op terwijl hij wijst op iets glinsterends dat enkele meters voor hen tussen het mierzoete regenboogkleurige gras ligt. Terwijl ze uiterst alert blijven op de geluiden die door het beboste gebied rechts van hen steeds dichterbij komen, lopen ze naar het glinsterende voorwerp. Ze buigen zich beide voorover om het eens goed te bekijken terwijl de felle kleuren van het regenboogkleurige gras danst voor hun ogen.
Er blijken drie objecten te liggen. Iets wat op een sleutel lijkt, een soort bol waar knipperende lichtjes in lijken te zitten en een langwerpig metalen voorwerp met twee handvaten. "hmmmm" zegt Koraal. "Hmmm" beaamt Pein. En ze pakken de voorwerpen behoedzaam op. "Wat moeten we hier nu mee?" vraagt Koraal zich hardop af. "Tja en wat IS het in godsnaam.." mompelt de andere geniale arts en terwijl hij gehaast over zijn schouder kijkt naar het naderende geraas en gedender rechts van hen vervolgd hij: "Laten we het mee nemen dan kunnen later wel uitzoeken wat het is." Pein stopt het voorwerp dat iets van een sleutel wegheeft in zijn zak, Koraal de bol met de lichtjes in haar zak.. het langwerpige metalen voorwerp met twee handvaten houden ze tussen zich in, een heel natuurlijk reactie want daar lijken de handvaten immers voor gemaakt te zijn.
Dan komt het aanstromende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Onze helden draaien zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staan wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.. "WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...
**********************************************************
#341 Pein:
Toch onder indruk van de wel erg agressieve verschijning knipt Pein met zijn vingers, maar SchubbyDubbyDoo blijft onder het zand.
- Godverdomme, schreeuwt Pein zijn vingers stukknippend (het swingt trouwens de pan uit), waar is dat beest als je hem nodig heb?!.
- Wacht maar, zegt Koraal en ze strooit daar toch een portie respectloze commando’s rond bestemd voor het ingegraven ...eh...sja...kind..of zo... van Pein, waarvan het beest zo opschrikt dat ie spontaan uit zijn holletje vliegt. (wat Koraal precies uitkermt is niet voor jeugdige oortjes bestemd en daar dit verhaal zich ook tijdens kantooruren afspeelt, dwz ook op tijden dat de kindertjes aandachtig aanwezig zijn, kunt u zich voorstellen dat we ze deze kannonades en tirades, die natuurljik van een hoog commandeergehalte zijn, willen besparen).
- Grijp dat beest, Schubby! wijst Koraal naar het beest, het kan trouwens ook een of andere onbestemde entiteit zijn of een gemuteerde mutant of door de ruimte geslinmgerd dinosaurusfossiel dat weer tot leven is gekomen, nou ja, dat laten we verder in het midden.
SchubbyDubbyDoo kijkt naar de driekop en schrikt zich NOGgmaals het lazerus. Tot overmaat van ramp hapt een van de koppen met zijn bek een stuk uit de reet…eh…het achterste van Schubby. Die piept een keer heel zielig.
- Niet m’n kind!! buldert Pein, toch enigszins begaan met het lot van zijn…sja…kind issut, hè…
Hij haalt zijn sabel tevoorschijn (had ie ergens in zijn broekzak verstopt) en schermt een paar keer stoer heen en weer met het glinsterende ding (even voor alle duidelijkheid, een zwaard gaat het hierom, kan me indenken dat de perverselingen onder u onder een glinsterend sabel uit een broekzak iets anders verstaan, maar het gaat hier om een ZWAARD!!! zo’n scherp ding waar ridders altijd mee lopen te klooien)
- Wie aan mijn …sja…kind…ja aan mijn KIND komt die rijg ik aan m’n sabel!!
Driekop is nauwelijks onder de indruk en gooit zijn drie bekken in de strijd. Pein springt op de rug van Driebek en begint hem te onthoofden. Koraal staat onbewogen het staaltje heldhaftigheid gade te slaan. Als een jonkvrouw die weldra wordt bevrijd door de ridder op het witte paard, door de dokter met zijn SchubbyDubbyDoo, door Pein met zijn slingerend zwaard, door de arts….genoeg!
terug naar Het Gevecht.
Een van de koppen ligt al op de grond te stuipen, de tweede wordt afgezaagd en de derde probeert Peins been te grijpen, maar Pein geeft die kop een vuistslag met zijn zwaardloze knuist. BAM en KNETS en Driekop doet MEEUUU!!! en OOEEMPFFF!!
Dan is de tweede kop eraf en valt op de grond. Koraal gooit er snel wat Spock Vloeibaar (er is geen betere!) op en steekt het aan met een lucifer. Na nog drie vuistslagen van Pein die neerdalen op de ogen van de laatste kop, zijn er zulke immense blauwe ogen ontstaan dat Driekop amper kan zien dat zijn twee andere koppen aan het verassen zijn.
HAHAHAHAAAAA!! kraait Koraal van plezier. Ze spuugt in het vuur en tegen de poten van het onthoofde monster.
Dan heeft Pein er genoeg van en zoeft met het zwaard door de hals van Driekop. Een pakje boter, zo blijkt.
Pein springt van de rug van het instortende monster, petst een paar keer in zijn handen.
- Ziezo.
- Inderdaad, in ons paradijsje dulden we deze shit niet!! bitst Koraal.
Ze pakt Pein vast en drukt haar lippen op de zijne en wat volgt is..... omdat we klachten hebben gekregen over de vorige nogal overromantische handelingen ditmaal met nagels in huid, petsen op billen, een zweep komt tevoorschijn en kletst striemen op ruggen, Pein haalt zelf een rubbermasker tevoorschijn, om beurten worden ze in de kettingen gehesen, peuken uitgedrukt op armen en benen, klisma's, accupunctuurnaalden, de hele heisa komt aan bod.
Na een kwartiertje vallen ze beide uitgeput in het regenbooggras.
- Pfoooeeeh, zucht Pein.
- Sja, en dat op onze planeet, giechelt Koraal.
En zo is het. Dit gaat HUN planeet worden, Hun wereld. Hier gaan ze opzetten waarvan ze altijd hebben gedroomd...
********************************************************
#345 Koraal:
Hier gaat het prachtige instituut komen, de intergalactisch inrichting annex experimentele basis. Hier gaan ze hun wereld faam (wat is dat kleine aardklootje nu eenmaal) omzetten in grote universele kosmische roem. Duizelingwekkende wetenschappelijke doorbraken op het gebied van de biologische psychiatrie, intergenetische neurosceptischeblabla enz.
"Laten we ONZE planeet eens gaan verkennen" zegt Pein met fonkelende ogen.
"Goed plan!" beaamd Koraal met een stralende blik op haargezicht en vervolgd: "..eens kijken waar we het hoofdgebouw gaan neerzetten. En de barakken, de verbrandingsoven voor het 'biologisch afval', de kern reactor, de..." En terwijl onze Helden plannen beramen voor hun gloednieuwe intergalactische instituut beginnen ze in westelijke richting te lopen. SchubbyDubbyDoo begint rustig achter hen aan te sjokken en brengt dan een enorm luid donderend gerommel voort. "Ach ons kindje heeft honger." zegt Koraal vertederd. En ze heeft het nog niet gezegd of SchubbyDubbyDoo verorbert de resten van driekop. "Kom, die haalt ons wel weer in." mompelt Pein een tikje afwezig terwijl hij nadenkt over wat ze nog meer nodig zullen hebben op deze planeet. Slachto....Patiënten bijvoorbeeld!! Ze zetten hun verkenningstocht voort in westelijk erichting, hier en daar wijzend waar de gebouwen moeten komen.
Na een uurtje wandelen stuiten ze op een muur. Een muur? "Wel ver...."
"He wacht eens even!" Koraal wijst naar iets dat zich een tiental meter verderop in de met paarse lianen begroeide muur bevind tussen de sterk ruikende okerkleurige bloemen die met hun ogen rollen en hun tongetjes uitsteken. Whatever. "Geinig deurtje" mompelt Pein. En ze lopen er op af. Het deurtje blijkt helemaal niet geinig te zijn want het is hartstikke dicht en hoe hard Pein en Koraal ook tegen de deur duwen en trappen, het blijft dicht. "Heb jij die sleutel nog die we vonden voordat driekop er aan kwam met zijn welkom gelul?" vraagt Koraal aan Pein. Een moment kijkt de geniale, prinselijk heldhaftige arts beduusd maar dan: "Ah ja das waar ook!" en hij voelt in zijn zakken "Verdomme, die moet uit mijn zak gevallen zijn toen ik driekop een lesje leerde....moet ergens in de buurt van ons schip liggen...Had jij niet ook iets?" Nu haalt Koraal de bal uit haar zak. (jaja u leest het goed: de bal uit haar zak) Het metalen ding glanst in de namiddag zonnen, de kleine lichtjes zijn nu amper zichtbaar waardoor Koraal plotseling ontdekt dat de lichtjes kleine knopjes zijn die zich in een illuster wiskundig schematisch geordend patroon op de bol bevinden. "Pein! Kijk....." en Koraal overhandigt de bol aan Pein, die net de andere kant op kijkt omdat SchubbyDubbyDoo aan komt sjokken. De bal rolt op de grond en
FLATS!!
......Pein stopt het voorwerp dat iets van een sleutel wegheeft in zijn zak, Koraal de bol met de lichtjes in haar zak.. het langwerpige metalen voorwerp met twee handvaten houden ze tussen zich in, een heel natuurlijk reactie want daar lijken de handvaten immers voor gemaakt te zijn.
"Wel Godverdegodverde kut kankertyfus shit shit SHIT!!" vloekt Koraal. Onze helden staan weer naast het schip met om hen heen weer die verdomde groene nevel en dat zogenaamd onheilspellende gerommel en gekraak uit het struikgewas. "VERDOMME!"schreeuwt Pein "we zitten in een tijdlus!" En Koraal gaat nog even door van "Shit SHIT SHIT kankertyfus NEE niet toch een game VER..." Weten onze helden zo snel het verband te leggen met de knopjes op de bol die kennelijk geactiveerd zijn door de val op de grond? Zou het...
Dan komt het aanstormende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Onze helden draaien zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staan wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.."WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...
**********************************************************
#346 Pein:
Wel gloeiendegloeiende godverdomde retejezus!! Kan ik dat beest weer z'n koppen af gaan hakken!!" scheldt Pein, duidelijk verontwaardigd over deze tijdlus.
Dan plingelt er een lampje boven zijn hoofd. Hij fluit op z'n vingers (een of andere 3e symphonie van Beethoven, het derde strijkergedeelte waarin de dramatiek hoogtij viert....Koraal zindert van het kippevel) en Schubby komt aangedonderd en remt af tot naast Driekop die aanstalte maakt wederom een hap uit Schubby's reet te happen.
"Zit!!, Schub!" wijst Pein naar zijn 30-meter lange zoon. En dat doet SchubbyDubbyDoo. Bovenop Driekop die binnen no time zo plat als een dubbeltje is.
"Braaf, Schub!" Koraal springt 5 meter in de lucht en aait 'm over z'n bolletje. Schubby spint even.
Even is het stil, de derde symphonie waart nog na, begeleidt door het tevreden geknor van zoonlief.
"Daar! De sleutel!" ontdekt Pein ergens in het regenbooggras. Hij graait het ding van de grond en houdt het triomfantelijk in de lucht. Maar ineens hapt SchubbyDubbyDoo het ding uit zijn hand, als ware het een koekje, en slikt het moeiteloos naar binnen.
"NEEEEE!!!" doen Koraal en Pein.
Wederom een fantastische scheldkanonnade van het kaliber tyfusteringkankerstrontaanmekloterigestinkpisetcetera tot ze ervan uit moeten hijgen en hun ontstane opwinding in de kiem proberen te smoren want daar issut nu even geen tijd voor (en Schubby staat er met z'n neus bovenop natuurlijk), want ze willen weten watter achter die deur schuilgaat. Ze besluiten de tijdlusbol veilig weg te stoppen diep in de broekzak van Koraal en gebieden Schubby om mee te lopen. Hij moet de deur maar binnenvallen. Zo'n sleutel kost alleen maar tijd en wachten tot ie 'm uitschijt is geen optie.
Zo gezegd zo gedaan. Schubby loopt zo door het deurtje alsof het niets is en ze zien een hele lange, donkere gang waarin een smal trapje naar beneden leidt. Daar past Schubby nooit door.
Koraal wikkelt een touw van een multitool, werpt dat lassomatig om Schubby's nek en bindt 'm vast aan een paars met witgespikkelde boom.
Pein neemt Koraal bij de hand en samen dalen ze het trappetje af......
***********************************************************
# 347 Koraal
ZEG..zeg...zeg...zé...é" begint Koraal maar schrikt een beetje van de echo op dat duistere trappetje en gaat fluisterend verder. "...stel nou dat die driekoppige idioot een boodschap had of zoiets weet je wel. Of dat we in zo'n pokkespel zitten wat steeds weer overnieuw begint als je de mist in gaat of het verkeerde doet. Stel nou..."
Pein aait Koraal even over de bol "Rustig nou maar Koraaltje, het zal allemaal wel meevallen."En ze dalen verder af. En verder... En steeds verder. En nog verder... "Pffff als ze geen Hoppe hebben ga ik naar huis" Giegelt Pein die zich ineens een tachtiger jaren reclame herinnert die verder niets met het verhaal te maken heeft. Hoewel alles kan natuurlijk een clou zijn je weet maar nooit.
Ondertussen zien ze geen hand voor ogen meer en dalen op de tast tree voor tree voor tree af. Hier en daar zijn de treden behoorlijk glibberig En verder...en verder. "Ik wil naar huis." hijgt Koraal die soms een beetje claustrofobisch is en de muffe schimmelgeur die hier hangt ook maar niets vind. Die geur wordt echter steeds doordringender. En nog iets anders...beetje moeilijk thuis te brengen....een zwavelachtige geur van verrotting gemengd met ether ofzo.
splitchssss ssswwww ssssswweww klinkt er vlak naast hen. "GODVER KUT wat is dat nou weer!!!!" buldert Pein waarna er enkele minuten echo nagalmt. En ze dalen nog maar iets sneller af. Koraal moppert: "Ik begin eigenlijk een beetje dorst te krijgen en trek ook. Lekker broodje zalm zal er wel in gaan nu. En ik moet plassen ook." Pein bromt iets onverstaanbaars. Ze lopen zwijgend en ook hijgend verder aangezien de zuurstof een beetje op begint te raken op die eindeloze benauwde donkere rottrap. Nu horen ze een zoemend geluid wat steeds harder wordt. Alsof er reusachtige machines staan te brommen ergens ver onder hen of een.... splitchssss ssswwww ssssswweww klinkt het weer en nu nog dichterbij.
"hé psssst Koraal" fluistert Pein "zit er niet een lampie op die multitool??"
Gehaast begint Koraal in haar zakken te rommelen en....
*********************************************************
#348 Pein:
…vind niets. Ze zou toch zweren….
“Kijk jij ’s Pein"
Dat laat Herr Dr. Pein zich geen twee keer opdragen en zijn handen schieten de broekzak van Koraal in. Eerst komen ze de sleutel tegen, maar die zoekt ie dus niet, dan een gebruikte papieren zakdoek, JEKKES, dan een kleverig mentosje, nog dieper enkele paperclips, een handgranaat, twee tandenstokers…'"EN?" vraagt Koraal…"hmmm, nog niets"…en hij graaft verder….stimorol, c.d.’s…dan een losse draad die hij volgt tot een broekgatgaatje waar hij doorheen gaat en dan begint Koraal ineens een beetje te wiebelen en te zuchten en…"Nou…oehh….nu…. zit je geloof ik….oeh…een beetje…. ver..keerd, Pein"…."oh, hihi, ja dat denk ik ook…eh…"…hij trekt zijn hand terug en passeert nog wat lege hulzen, een magnum .44 en dan plots….EEN MULTITOOL…hij haalt zijn hand terug en houdt ‘m met het gevonden ding in de lucht. “EUREKA!!!" roept ie trots.
Koraal suizelt en duizelt nog wat na, maar dan verschijnt er op haar gelaat ook een glimlach. Ze veegt wat druppeltjes van haar voorhoofd en neemt de tool over. Zoekend naar het knopje voor het licht, en jawel, flits…LICHT.
“WOOOOOOOW!!!" schelt het ogenblikkelijk uit de monden van de beide artsen.
Want voor hun doemt een gang op voor met zoemende insecten. De muren zitten vol hele grote glibberige duizendpoten, druppelende rupsen, kakkerlakken, oorwurmen, nijptangen, reetkevers, modderpadden, slijmtorren, puzvruchten, smeerkezen en pissebedden.
“IIIEEEEHHHH!"gilt Koraal nogmaals en ze springt in de armen van Pein, die niets anders kan dan haar opvangen.
“GODVERD…die kutbeesten!!" brult ie.
Koraal schijnt hem bij en voorzichtig knarst en kraakt Pein over het florapad. Toch gaat ie steeds harder lopen omdat het pad wel eindeloos lijkt en hij er nu toch schoon genoeg van krijgt. De beesten worden steeds glibberiger. Dan plotsklaps struikelt ie over een neushoornkever en gaat onderuit. Koraal vliegt door de lucht, terwijl Pein op zijn bek gaat. “AUW" en “BWAAAHHH " doet ie en spuugt drie krekels uit. Enkele kakkerlakken schieten meteen zijn broek in. Toch heeft ie nog de scherpte om de neerdalende Koraal tijdig op te vangen. VANG!
Maar nu begint het overal te prikkelen en kriebelen onder Pein zijn kleding.
“Koraal, ik hou je niet langer, ZE KRUIPEN OVERAL IN EN STEKEN NU OOK!!!"
"Wacht , ik gooi er wat Spock Vloeibaar (er is geen betere) overheen, misschien dat dat helpt..."
************************************************************
#349 Koraal:
...en Koraal spuit uit de handige gezins fles met doseer dopje (Nu verkrijgbaar voor slechts 6,95 bij uw supermarkt) een straal Spock Vloeivaar (er is geen betere) over de krioelende beesten. Ze lichten groen op en beginnen te sidderen. Pein kijkt tevreden toe "Het werkt!" Maar dan horen onze helden zachte plopgeluidjes en nemen alle torren, smeerkezen, kakkerlakken en slijmerige kruipers in omvang toe.
"Gatver de gatver! Nu ben ik het gewoon helemaal zat!" Schreeuwt Koraal en tiert verder: "Er klopt gewoon iets niet hier!! Neem nou die sleutel die je in mijn zak vond, die zat in SchubbyDubbyDoo en ik had de bal in mijn zak. Dus hoe kan dat? Als dit een game zou zijn zit er duidelijk een bug in. En ik zou zeggen meer dan één!!" en ze wijst op de smerige beesten die steeds groter worden. Pein staat er maar een beetje bij. Game? Bugs? Maar Koraal gaat al weer verder:
"Ik heb het helemaal gehad hier!"En stampvoetend loopt ze de trap weer op. Hoeveel uur hadden ze ondertussen op die trap naar beneden gelopen? Stampvoetend loot ze weer terug naar Pein die in diep gePeins lijkt verzonken. "De bal!"zegt ze terwijl ze haar hand uitsteekt. Pein kijkt op: "Huh?"
"De bal alsjeblieft!"
"Ja maar die heb ik toch nie...."
Maar dan begint Koraal eens goed in zijn zak te voelen en te graaien en van je oeh en ah...en haalt de bal eruit waarmee ze weer stampvoetend de trap op loopt. "Ga je mee?" roept ze ,maar kijkt niet meer achterom. Terwijl ze over de torren de trap op knarst frummelt ze net zo lang met de bol tot ze de reset button heeft gevonden en....
FLATS!!
Dan staat ze weer tussen de groenige nevels met rechts van haar het geruis en gedonder uit het struikgewas....alleen. Alleen??? Mijn God wanneer is ze voor het laatst alleen geweest in dit avontuur, behalve dan om een plasje te doen iets wat de lezer nooit te weten komt want helden in verhalen plassen en poepen natuurlijk noot, het is al een wonder als ze af en toe iets eten "PEIN!!!!!" roept ze... wetende wat er nu gaat komen. "PEEEEIIIIINNNN!!!!!" Maar tevergeefs. Geen Pein.
..... komt het aanstormende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Koraal draait zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staat wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.. "WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...
Koraal loopt met opgeheven hoofd op driekop toe. "En nou gaan wij eens PRATEN!!" roept ze hem toe. "Want ik ben het helemaal zat. ZAT! Hoor je me!!"
"WELKOM OP TABULA RASA" dondert driekop bij wijze van antwoord.
"Ja prima bedankt MAAR JE HOEFT TEGEN MIJ NIET TE SCHREEUW IK BEN VERDOMME NIET DOOF!! En wat bedoel je Tabula Rasa, het ziet er hier helemaal niet zo rasa uit weet je...En wie BEN jij eigenlijk?"
"Ik ben de wachter op de drempel, ik ben diegene waar je langs moet als je je diepste levensdoel wilt volgen. Dit..." en driekop maakt een wijds armgebaar om zich heen "...dit alles is niets anders dan een onbeschreven blad, jullie vullen het zelf in. Soms bewust en soms met de diepste inhoud van jullie onderbewustzijn, jullie grootste angsten en verlangens. Ik...zoals je me nu ziet... ben ik slechts een archetype mijn uiterlijk is gecreëerd in jouw brein en dat van Pein."
Koraal denkt even na, het klinkt heel logisch, die neukende konijnen, de maffe bomen, het opnieuw beginnen, die donkere gang, die torren en de hele belachelijke zooi....allemaal regelrecht uit hun onderbewustzijn. Natuurlijk! Dat hadden ze verdomme toch ook kunnen weten als psychiaters!! Zo zie je maar hoe het dagelijks leven je in de zeik kan nemen, hoe je van alles en nog wat kunt weten, enorm veel kennis kunt vergaren en dan toch nog voluit in die onzin trappen. Meer dan een spiegel is het niet. En wat hebben ze tot twee maal toe een moeite gedaan om de enige die hen hier mee kon confronteren het zwijgen op te leggen...en ze kijkt naar driekop die nu op alle koppen iets van een glimlach vertoond en eigenlijk wel iets weg heeft van haar vader, of de moeder van Pein of.... nou ja maakt ook niet uit dat zijn allemaal details. Koraal neemt weer het woord:
"Wij willen hier een kolonie stichten waar we onze patiënten kunnen opsluiten en groots en meeslepend belangwekkend onderzoek doen."
"SUCCES!" en met een bulderende lach verdwijnt driekop in het niets.
Dan hoort Koraal wat gevloek in de verte, dat zal Pein dan eindelijk zijn.
"PEIN???? BEN JIJ DAT????" schreeuwt Koraal blij....
**********************************************************
#350 Pein;
....GORE VIEZE STINKBEESTEN!!....BLIJF UIT M'N....
Inderdaad het is Pein, wiebelend van het kriebelende ongedierte in z'n onderbroek. Hevig geprikkeld komt ie uit de tunnel door de ingeslagen deuropening. Alle achter hem aan jagende ongediertes platstampend. SPLETS!...SPLUTS!..SPLATS!!
De kwispelende SchubbyDubbyDoo maakt aanstalte om z'n vader eens flink te gaan knuffelen, maar Pein is 'm voor en resoluut: "BLIJF, SCHUBBY!!" gebaart ie en zijn zoon luistert onderdanig met z'n staart tussen de benen.
Het is een braaf beestje.
Als Pein voor Koraal staat en de laatste beestjes uit z'n broek heeft geklopt, Koraal veegt ook nog wat insecten van z'n schouder en rug, kijkt ie haar aan met de meest onschuldige blik die hij maar op kan zetten
"Koraal, wil je me asjeblieft noooit meer alleen laten"
"Nee natuurlijk niet, maar die kutgame waar we in zijn aanbeland......toch.. ik weet nu ongeveer hoe het zit!"
Ze doet haar bevindingen uit de doeken en een groot AHAAAA daalt ook neer over Pein.
"Die neukenede konijnen!" roept ie
"Jaja" stelligt Koraal
"En dat gras!"
"Ook jaja"
"EN..."
"Jaja"
"En...!"
"Jaja"
"Oooooooooh" besluit Pein deze conversatie.
"Maar dan kan ik dus...als ik denk dat.....'t lijkt wel lsd!!....ik stuur gewoon..." De onschuldige blik van Pein heeft inmiddels plaats gemaakt voor een zeer ondeugende. Bijtend op z'n tong zie je 'm moeite doen om de fantasieen eens flink aan te zetten.
"Oh nee, Pein, laat dat...."
Maar Pein is te snel.
Ineens staat ie in z'n onderbroek, het gras is strandzand geworden, Schubby houdt een parasolletje vast en Koraal....oh god.....staat in haar blootje te......
Maar Koraal doet ook een duit in het zakje en bijtend op HAAR tong vliegt bij Pein de onderbroek uit, daalt er een regenbui op z'n hoofd en houdt Schubby z'n parasol boven Pein's hoofd waar de regen gewoon doorheen valt.
"HAHAHAHA!!" lacht Koraal.
Schubby begrijpt er niets van.
Dan bijt Pein weer op z'n tong en gaat het sneeuwen boven Koraal die ogenblikkelijk begint te bibberen, maar na enig bijten op haar tong staat ze in een bontjas van zeer zeldzaam pandabont met een kop warme chocolademelk en een Dodelijke Olifant op haar lip. Pein krijgt nog een lading hagel over zijn kop.
"HAHAHAHA"
"okee okee okee" glibbert en bibbert Pein, "jij wint!! hou op, hou op!! Laten we deze krachten aanwenden voor wat nuttigs!"
Schubby laat een formidabele scheet.
Koraal staakt haar gefantaseer en ineens staan ze weer in hun gewone kloffie. Dat wil zeggen, Koraal draagt een roodsuede jasje met insteekzakken en een diep decolletee, daaronder een visnetniemendalletje met bloemmotief. De broek die ze draagt is van leer en zwart, deze glimt als een gek en heeft twee zakken waarin vele multitools zijn opgeborgen. Haar schoenen zijn hooggehakt, duur van leer en ze kan er heel hard op rennen. Haar haar is door alle drukte rijp voor een opknapbeurt door Herr Dr. Pein, maar daar heeft ie de laatste uren weinig tijd voor gehad.
Pein draagt.....
**********************************************************
*********************************************************
"NEEM MAAR MEE!!" Geld spreekt immers als niets anders kan spreken. Geld is mooi en lief en heeft een hart, is de mening van onze Helden. Ze geven elkaar een vette knipoog, want of de rus het er nog levend vanaf zal brengen is nog maar de vraag; de man heeft duidelijk veel meer dan die 750 mil en krenterigheid hebben ze nooit kunnen waarderen.
Dan wordt hun aandacht getrokken door de twee en een halve meter plasma breedbeeld tv waar, achter de nieuwslezer, een prachtige foto van hen beide in actie op te zien is. "ooooh wow te gek zeg we zijn op tv..." En Koraal en Pein gaan er eens lekker voor zitten met een cocktailtje en een bak chips. "Goh." merkt Koraal op "waarom hebben ze een hoofddoek op mijn hoofd gefotoshopt? En die rare sjaal om jouw hoofd Pein....zo'n sjaal heb je helemaal niet...."
"...Extra uitzending van het NOS journaal-
De schokkende gebeurtenissen die onlangs in Rusland plaats vonden staan niet op zichzelf. De terroristen trekken een spoor van vernieling richting het westen. De gehele wereld heeft de hoogste alarm fase afgekondigd, al het vlieg verkeer is gestopt, miljoenen gestrande reizigers bevinden zich op vliegvelden wereldwijd.
We gaan nu naar onze verslaggever in Den Haag Peter Praatpaal.
"-Peter Praatpaal WAT is er exact gebeurd in Den Haag?"
"Het is verschrikkelijk, werkelijk verschrikkelijk. Wat de hezbollah nu weer allemaal heeft aangericht. Er liggen hier overal lijken zoals u achter mij kunt zien" --de camera zoomt in op een afgehakt hoofd dat grote gelijkenis vertoont met het hoofd van Balkenende-- "Er is momenteel nog onderzoek gaande of dit hoofd daadwerkelijk van onze minister president is."
-"Wat betekent dit voor ons land Peter Praatpaal?"
-"We hebben nu geen regering meer. Het is verschrikkelijk maar waar, we hadden ons misschien nooit in dat Midden-Oosten conflict moeten mengen zeggen mensen hier om mij heen die nog leven. Verschrikkelijk werkelijk verschrikkelijk wat een ravage!" --En de verslaggever ter plaatse kijkt met opgewonden en fonkelende ogen de camera in terwijl hij aan de bizar hoge kijkcijfers denkt.
-"Ja maar Peter Praatpaal wat BETEKENT dit concreet voor ons land?"
-"Dat is nog niet helemaal duidelijk, momenteel buigen experts zich hierover. "
-"En kan je iets zeggen over de mogelijke politieke gevolgen. Wat zijn de gevolgen voor de politiek?"
-"Er is geen politiek meer, er zullen wel vervroegde verkiezingen komen, mits mensen zich aanmelden als politici natuurlijk.
Op dit moment is de directe macht in ieder geval in handen van het leger. De legerleiding heeft laten weten dat het volk vooral rustig moet blijven..."
-"Dank je wel Peter Praatpaal...
Dan schakelen we nu over naar het hoofdkwartier van de speciale gewelddadige eenheden die speciaal terug zijn gekomen uit Afghanistan. Generaal Schietgraag heeft vanmiddag een verklaring afgelegd waar we nu naar gaan kijken.
"Geachte bevolking bij deze roepen we u op vooral kalm te blijven alles is onder controle. We weten waar de Hezbollah zich verschuilt, ze zitten momenteel in de ziekenhuizen, scholen, sportzalen en andere opvangcentra en we zullen ze allemaal uitschakelen en natuurlijk maar meteen iedereen die op een Moslim lijkt ook.
Zoals Bush eerder al liet weten moeten we HET KARWEI waar we al langer mee bezig zijn nu eindelijk eens gewoon AFMAKENNNN!!!!" de generaal heft zijn wapen op en er klinkt gejuich op uit het zaaltje met geüniformeerde lui die vervaarlijk met de voeten beginnen stampen en met wapens te zwaaien. "AFMAKEN! AFMAKEN! AFMAKEN!"schreeuwen ze in koor. Dan heft Generaal Schietgraag de linkerhand en wordt het weer stil. De generaal richt zich weer tot de camera. "Zoals u ziet is uw lot in capabele handen en we zullen precisie operaties uitvoeren. Blijft u vooral rustig binnen naar de tv kijken want we nemen genoeg camera's mee zodat u al onze heroïsche daden kunt volgen. Iedereen die buiten komt is verdacht en zal neergeschoten worden, ik herhaal: blijf rustig binnen dan kan u niets gebeuren."
En tot zover het bericht van onze nieuwe opperbevelhebber, Generaal Schietgraag.
Op verschillende plaatsen waar de hevige en bloederige aanslagen plaats hebben gevonden, zijn steeds meer mensen opgestaan die beweren dat het niets met de Hezbollah of terroristen te maken heeft. Onder deze mensen zijn opvallend veel kunstenaars die beweren dat het hier om een paar losgeslagen collega's gaat die denken dat ze geniale artsen zijn. Helaas hebben we geen enkele getuigenverklaring voor u kunnen bemachtigen aangezien de getuigen op wonderlijke wijze zijn verdwenen. Onze verslaggevers hebben in een aantal ateliers doorheen het gehele land wel hulzen afkomstig van munitie uit mogelijk Amerikaans wapens gevonden en her en der een Amerikaans vlaggetje. Maar dat zal wel toeval zijn. Amerika heeft in ieder geval laten weten dat ze van niets weten.
Tot zover onze extra uitzending, later zullen wij....."
"Pffff wat een gezeur,"Verzucht Koraal "we gingen verdorie alleen maar even lekker shoppen."
"Ha! Hezbollah, hoe komen die idioten er op zeg..." mompelt Pein een tikje verontwaardigd.
Dan halen ze de schouders op "Laten we maar eens lekker gaan.......
**********************************************************
#327 Pein:
"...ezbwollah" valt Loens ze in de rede.
Beide artsen kijken verrast om. De kleine steekt een duim in haar mondje.
- Oh shit, die'ster ook nog. klaagt Koraal en verder: Pein, ik ben dat kleine tuig ZAT!! Moeje die Enzovoorts nou zien!! (vanuit een raam ergens achter in het vertrek zien ze Enzovoorts met een voetbal dribbelen, hij omspeelt weliswaar als die goedbetaalde profs, door de benen, over het hoofd, tussen het kruis, maar zoals ie rent....het zietter niet uit).
Ook Pein verzucht: Daar gaat ons image, zucht. Dadelijk zenden ze dat ook nog uit op t.v.
- JA!! brult Koraal streng. En: WEGGGG met die kinders, ik hepper schoongenoeg van!! Ze hebben ons een beetje geholpen maar alleen kunnen we het ook wel af. Bovendien zuipen ze al onze Vodka op en zitten ze met hun tengels aan mijn favoriete peuken!!!
- De Dodelijke Olifant? vraagt Pein.
- De Dodelijke Olifant!!!! tiert Koraal.
Dan draait ze zich naar de Rus: Hee Rijkaard, heppie nog een wijf nodig???
Ze wijst naar Loens en die doet: ....Lijf njoodugg, hihihi
De rus spert zijn ogen en knikt direct kwijlend: "Da da da"
Als de rus z'n prijs noemt, aaiend over Loens bolletje, grijpt Koraal haar Kalashnikov en trakteert de rus op wat lood uit z'n eigen land.
RAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK-A-TAK!!!!
- En jij, schele rotdwerg, hier hep je een geweer en veel succes!!! Ze gooit een wapen tegen Loens aan die daarop onderuit gaat.
Koraal grijpt Pein bij de arm en sleurt 'm mee naar het ruimteschip. Ze is duidelijk getergd en geprikkeld en Pein laat zich gewillig meeslepen, wetende dat Koraal in zo'n staat altijd voor zeer interessant en destructief spektakel zorgt.
Terug achter het roer van het ruimteschip wrijft Pein eens verlekkerd in zijn handen als Koraal naast hem neerploft, half over hem heen hangt om, totaal onnodig maar leuk voor het plaatje, aan allerlei hendels sleurt en op tientallen knoppen drukt. Er gebeurt natuurlijk nog niets, want het spraaksysteem heeft nog geen boodschap ontvangen.
- Waar gaan we naartoe? vraagt Pein voorzichtig
- We gaan naar Virginia en onderweg wil ik alles, alles!! MAAR DAN OOK ALLES!!!!!! PLATBOM-BAR-DEREN!!!!!!!!!!!
Het schip schiet weg met donderende salvo's en knallende kanonnen.
**********************************************************
#328 Koraal
Vanavond na het journaal bij Snertwerk:
Wordt het spoor van destructie daadwerkelijk door de Hezbollah veroorzaakt en waar zijn de gtuigen gebleven die anders beweren? Of gaat het hier om een aanval van Aliens zoals ondertussen velen angstig beweren? En wat kunnen de gevonden mismaakte kinderen ons vertellen? - we zien Loens kort in beeld temidden van een leger aan hulpverleners terwijl ze "kjasjnekkov!!"kraait.-
Kijk dus straks naar Snertwerk en volg live datgene wat wellicht de destructie van de wereld is: Lukt het Snertwerk het begin van het einde te ontmaskeren?
Ondertussen zijn Pein en Koraal op weg naar Vigrigina (Virginia...Viagra...whatever), wederom een spoor van destructie achterlatende. Iets waar ze zelf natuurlijk amper acht op slaan. "Weet je...' zegt Koraal die nu ets rustiger is geworden door het gezellige geknal en gespetter van bommen en granaten op da chtergrond "....ik mis onze patienten soms best wel eens. Het was altijd zo knus en huiselijk in het gesticht om die idioten in hokken te stoppen en tergen, verkeerde medicatie voor te schrijven..." En Koraal haalt tal van Nostalgische herinneringen naar boven terwijl ze met een kalm gangetje van 400 km per uur richting Virginia koersen. Ook Pein krijgt nu een ietwat weemoedige blik in de ogen, denkende aan de vele operaties en andere manieren hoe ze de mensheid zo ontzettend van dienst waren....ja dat waren nog eens tijden. Huplverlener zijn is toch iets moois: die blije ontspannen gezichten na een lobotomie, het sliertje kwijl uit een mondhoek nadat iemand platgespoten is.... Pein zucht eens diep. "Wat is er toch geworden van onze idealen?"vraagt hij zich hardop af.
"Ah we zijn er; Virginia" prevelt Koraal en kijkt Pein met een onpeilbare blik in de ogen aan.
**********************************************************
#329 Pein:'
(zeurderige en monotone toon) "Ja, beste mensen, ook nu de rook nog vers is struin ik alweer op plaatsen des onheils rond. Wat kan hier voorbijgeraast zijn? De moordenaar van Kennedy kan het niet zijn, die heb ik al ontmaskerd. Ook de politiek heeft er niets mee te maken, want ook daar heb ik tot m'n enkels in gestaan zoals u weet. Wellicht mannen met snorren, vandaar dat ik die van mij er een tijdje geleden ook maar af heb gemaaid, veels te verdacht zo'n ding. Wat of wie kunnen het zijn. Ik heb een idee, zoals ik altijd wel ideeen heb. Kijk vanavond naar Peter R. van Rukker de Vries en ontdek de waarheid"
Genoeg tabak in Virgins...Vrigieli...Villi...nou ja....Pein en Koraal draaien sjekkies van een meter en saffen de zooi in enkele hijsen weg. Ze waren er aan toe, zo blijkt wel. Op enkele tabaksplanten na staat er in de wijde omgeving vrijwel niets meer overeind. Alles smeult en ast nog na. Het stemt de beide artsen goed.
"We gaan een kolonie vol proefkonijnen stichten, Koraal" puft Pein een paar prachtige kringen rook uit.
"Een kolonie?!?!" enthousiast Koraal
"Ja, eentje op DIE (hij wijst naar een stipje in de lucht) planeet waarvan ze nooit zullen ontsnappen. Plek genoeg in het ruimteschip, jassen we wel een tig aantal in."
De tranen schieten Koraal bijna in de ogen. Ook Pein heeft moeite de waterlanders te bedwingen. Koraals geluk brengt wat teweeg bij hem.
"En als ze op zijn , halen we nieuwe!!" jankt Koraal er haast uit.
"JAAA!!" grient Pein
Ze vallen elkaar huilend in de armen en gooien alles eruit.
"IK WIL WEER EX-PE-RI-MEN-TERENNNNN, WHOEEEEAAAAAHHHHH!!!!""
"IIIIIIKKKKK OOOOOOOOOOKKKKKK, BWAAAAAAAHHHHHHHH!!!"
.............................................................
Dan is het even stil op wat gesnif na. Ze kijken elkaar even een beetje betrapt aan, gluren om zich heen....
"...niemand in de buurt hè" fluister Koraal, haar tranen afvegend.
"...neuu, geloof niet dat iemand dit heeft gezien" hakkelt Pein
"Mooi, pfffff, zo, hahaha, zie ons dan"
Als boeren met kiespijn lachen ze om deze ietwat compromitterende openbaring die eigenlijk helemaal niet past bij het nietsvrezende, nooitwatschuwende, allesvernietigende en knetterstoere stel doktoren.
Pein haalt een zakdoek uit z'n broekzak en overhandigd die aan Koraal. Die trompettert meteen haar neus leeg. Pein briest gewoon alles op de grond.
"Ziezo, da's d'r uit"
"Ja", zegt Prof. Koraal, een volgend sjekkie draaiend, "zouden er nog wat geschikte slachtoff....eh....proefkonij....eh.....kandidaten rondlopen hier, want alles ligt zo ongeveer plat"
"Zeker wel, we beginnen bij de Rukker de Vries, want die hangt zo'n beetje met z'n neus in onze reet" weet Dr. Pein
"Goed idee, op naar Hilversum!"
**********************************************************
#330 Koraal:
En daar gaan ze van je hophop in galop weer terug naar dat kleine, benauwde, regenachtige, vlakke, saaie, bekrompen.....nou ja naar Nederland dus. "Here we come Hilversuuuummmm!" Het Hollywood van Nederland! Het Mekka der mekkeraars! Het.... "Verdraait waarom start dat schip nu niet?!!" Vloekt Pein die als vanouds op wat knoppen drukt er nog immer van uitgaande dat er een causaal verband is tussen de knoppen en het besturen van het schip. Nu krijgt Koraal weer haar zoveelste geniale inval. Ze klikt drie maal de hakken van haar knalrode pumps tegen elkaar en zegt: "Naar Hilversum!" En ja hoor, het werkt. Kennelijk zitten er niet alleen boeiende archetypen in the Wizzard of Ozzz maar ook knoerten van ritualistische waarheden. Pein en Koraal maken er direct een aantekening van in het grote niet-vergeten boek waar ze ruim 20 minuten naar moeten zoeken omdat ze niet meer weten waar het ligt.
En ja hoor daar is Hilversum al....waar Petor lullo de Fries natuurlijk (nog) niet is. Want die zit nog in Vrigidia...Virgo...Vik..Vuk --FUCK IT rotplek!-- een boeiende spoor van destructie te volgen. En dan is ie nog snel want meestal loopt hij 10 jaar later pas achter de feiten aan. .
Ze stappen uit op het verlaten media park. De troosteloze betonnen blokken die ooit wit zijn geweest maar nu vaal zijn en vele donkere vochtplekken vertonen, staan er weer uiterst mediamiek bij. "Lekker sfeertje hier!" laat Pein opgewekt weten en zijn stem werpt een echo over de al even troosteloze parkeerplaats. "hahaha das toevallig!" Proest Koraal "Je staat PRECIES op de plek waar Pim neergeschoten is!" En snel maakt ze een foto. "Ga eens liggen." zegt ze op gebiedende toon. En Pein stort zich op het asfalt en neemt allerlei bizarre houdingen aan terwijl Koraal er op los schiet. Leuke kiekjes voor later. Of nou nee om euh ja om regressie therapie ofzo te illustreren natuurlijk, iets serieus uiteraard, ze doen dit echt niet zomaar voor de lol ofzo. (mochten lezers denken van wel: ga je schamen en ram je hoofd zo hard mogelijk tegen het beeldscherm verdorie!)
"Stop! HO! Niet bewegen, Pein. Blijf zo liggen!" roept Koraal plotseling en langzaam loopt ze op hem toe en knielt ze naast hem. "Heb je? Heb je buikpijn ofzo?" Vraagt ze aan Pein. "Nou ehhh nee, hoezo?" antwoord Pein. Langzaam laat Koraal haar hand over zijn buik gaan. Waarop Pein direct roept "Lager Lager!" Tja hoe vaak ben je nu eenmaal in het Hollywood van Nederland het Mekka der....afijn dan moet je het er natuurlijk van nemen. Maar (en hier is natuurlijk een grote zelfbeheersing voor nodig) de hand van Koraal gaat niet omlaag, in plaats daarvan drukt ze met vaardige dokters handen op de buik waar eerst nog zo'n fraai wasbordje zat en zich nu een duidelijke zwelling aftekent. Ze kijkt Pein ongewoon ernstig aan: "Ik kan me vergissen natuurlijk maar zo te voelen....verdomd Pein je bent zwanger!" ( )
Gotallejezus waar zijn de pers muskieten als je werkelijk een primeur hebt! Wat een ongelofelijke unieke geweldige technologische medische wetenschappelijke doorbraak zo'n zwangere vent! En....Ja hoor Pein straalt! Dat ze dat niet eerder had opgemerkt! Die warme gloed in zijn ogen en dat buikje...ze vindt het eigenlijk maar verdomde sexy zo'n zwangere man... Alle ratten op een stokje wat een wonder!
De donkergrijze wolkenhemel boven de troosteloze parkeerplaats opent zich en een straal helder goudkleurig licht schijnt op Pein. Engelen zingen, herauten trompetteren, torenklokken beginnen te luiden, bloemetjes verschijnen ineens tussen de barsten in het asfalt en een donderende stem klikt vanuit den hemelen...
***********************************************************
#332 Pein:
"HERR DOKTOR PEI........"
"GODVERDOOOOOOOOOOMMMMMMEEEEEEEEE!!!!!!!!" onderbreekt Pein blèrend de donderende stem.
en daarna: "NIEEEET IK!!!!!!!"
Meteen daarna rommelt het vanuit het luchtruim
"godverdomme????"klinkt het verontwaardigd van boven en donkere wolken pakken samen boven het mediapark. Ineens blitst er een bliksemstraal vanuit de donkerste wolk die keihard en rechtstreeks de buik van Pein raakt. Koraal gilt omdta ze schrikt van het licht. Pein gooit er nog wat godlasterende kreten uit.
Dan verdwijnt het onweer en een flauw zonnetje steekt op. Pein ligt een beetje aangebrand op de grond en zijn haar rookt wat na. Verder lijkt hij wel o.k. Hij heeft natuurlijk wel voor hetere vuren gestaan. Koraal vraagt of ie wat mankeert
"Mankeer je wat?"
"nou....eh....nee, hoewel, voel nog 's aan me buik"
"Ja hallo, en dan weer lager zeker?" knikkebolt Koraal.
"Neeneenee, ik voel wat tintelen.......JEZUS IK VOEL WAT ......."
Koraal en Pein kijken naar z'n buik waar iets van binnenuit tegenaan drukt. Zijn buik bobbelt, schudt en glooit, Pein kreunt, zweet en boert en plotseling barst z'n buik open! Er floept een vreemd koppie uit, een reptielachtig baby monstertje met lange bobbelige nek, vlijmscherpe tandjes en boosaardige ogen. Dit tafereel nodigt uit om er een film van te maken, met 4 vervolgen ook vanuit een ruimteschip, misschien zelfs met een stoere vrouw in de hoofdrol. Wat een eng beest zeg. Ineens vliegt ie eruit en dribbelt en glibbert met z'n 6 poten over de tegels van het mediapark.
Pein drukt zijn handen tegen de uiteengereten plek op z'n buik en zet nog maar 's een vloekkannonade in.
Koraal volgt het monstertje tot ie verdwenen is en kijkt dan naar Pein.
"Fuck Pein, dat gat moet dichtgenaaid worden!"
Ze tilt 'm moeiteloos op en rent in weergaloze heldhaftigheid naar het ruimteschip, alwaar ze 'm op een operatietafel kwakt.
"Oef!" reageert Pein.
"Sorry" zegt Koraal
"Waar is dat beest" vraagt Pein geschrokken. En: "het leek toch niet op mij, hè?!"
"Hmmm, daar heppik niet eens op gelet"
Dan pakt Koraal naald en draad, nadat ze Pein ingewanden op onherstelbare schade heeft gecontroleerd.
**********************************************************
#333 Koraal:
Met vaardige hand begint ze Pein in hoog tempo dicht te naaien. Het bloed gutst langs haar handen en Pein begint wat bleekjes te worden rond de neus. "he zeek donie ooo mmé?" herhaald ie nog eens terwijl zijn ogen in de kassen draaien en tollen. "Rustig maar" mompelt Koraal terwijl ze in hoog tempo de kruissteek toepast om Pein niet alleen op effectieve maar ook op decoratieve wijze dicht te naaien. Haar handen gaan zo snel dat er slechts een blur te zien is voor het ongeoefende oog. "voemenie zooo goe uh...." Laat Pein weten.
"verdomme"mompelt Koraal binnensmonds..."waar is een assistent als je m nodig hebt...we kunnen nu wel el wat bloed gebruiken."Ze maakt het karwei af, legt een druk verband aan n zegt nu hardop tegen Pein: "Blijf heel stil liggen ik ga wat bloed voor je regelen!" Pein steekt een trillende bleke hand uit naar Koraal. "kwabwe ziewa zuh.." zegt ie. Koraal pakt zijn hand en knijpt er zachtjes in. "Rustig maar. Alles komt goed."en ze slikt een brok in haar keel weg. Als ze niet snel iets doet zal Pein sterven hoe het er nu uit ziet. Ze moet snel iemand vinden met dezelfde uiterst zeldzame bloedgroep als Pein. "Ik ben snel weer terug!"Laat ze Pein weten en steekt wat naalden, buisjes en raketten in een rugzak en doet die om. Snel hangt ze lange strengen munitie om haar schouder en bevestigt een groot aantal wapens aan haar lichaam. Dan springt ze behendig uit het ruimteschip en zet het op een rennen.
De straten zijn uitgestorven. Verdomme waar zijn al die klote burgers en patiënten in spé als je ze nodig hebt! Vastbesloten om het leven van Pein te redden begint ze nog harder te rennen. Ergens moeten zich mensen bevinden het is verdomme midden op de dag. Koraal weet natuurlijk niets van de verordening van het leger dat een ieder binnen moet blijven en tv kijken of anders afgeschoten wordt. Dan hoort ze geluiden, het moet uit zuidelijke richting komen. Ze zet er nog meer vaart achter en rent nu zo'n 40 km per uur. Dan kom ter een colonne Tanks de hoek van de straat om rijden. Ze beginnen meteen te vuren en een raket schampt langs haar arm. Ze springt behendig op een vrachtwagen die langs de kant van de weg staat om meer overzicht te hebben, pakt haar raketlauncher en laat de tanks één voor één exploderen. Terwijl ze zacht een liedje zingt: "Soldaten bloed dis altijd goed jaaaaaaaa soldaaaaaaten bloed is altijd goed..."één tank echter stopt voordat ze deze kan raken en er komen soldaten uit rennen die snel uit het zicht verdwijnen.
Koraal springt van de vrachtwagen en rent naar de tanks. Tussen het verwrongen nog hete staal door grijpt ze een paar soldaten en sleurt ze naar buiten. Snel houdt ze een ultra moderne teststrip langs het bloed van de gewonde soldaten. "Nee"" zegt ze als de bloedgroep niet overeenkomt met die van Pein.. "Nee. Nee."en knalt de nutteloze soldaten één voor één neer. "Nee.... Nee......A-Bizar ...BINGO!"en om geen tijd te verliezen snijdt ze de strot van de betreffende soldaat open en vangt het bloed uit de slagader op in de flesjes die ze mee heeft genomen. Om het laatste druppeltje eruit de persen gaat ze op de soldaat staan springen. Dat lijkt wreed om op een doodbloedende soldaat te gaan staan springen maar Koraal denkt alleen aan Pein. En wat is een enkele soldaat vergeleken bij een geniale arts? Helemaal niets anders dan een klein offer!
Met het zo felbegeerde bloed eenmaal in haar rugtas rent ze weer terug naar het ruimteschip. Onderweg ziet ze dat geschubde wezentje dat uit Pein kwam onder een geparkeerde auto zitten en grijpt het mee. Het is immers toch Peins kindje.... Ze bind wat touwen rond het wezentje dat zacht en eigenlijk vrij aandoenlijk piept en sleurt het mee naar het schip. Sleurt? zo klein beestje mot dat gesleurd? Jazeker het schattige wezentje dat inderdaad een beetje op Pein lijkt is immers ondertussen al anderhalve meter groot!
Dan is ze weer terug in het schip. Pein ligt bewegingsloos waar ze hem achter had gelaten. Ze strijkt een hand over zijn bleke wang, koud. Ze begint hem snel te reanimeren en het verse bloed in zijn lichaam te pompen....
*********************************************************
#334 Pein:
"Kom op Pein, leven in die brouwerij!!" Maar het blijft angstig bewegingsloos.
Ze zet de twee elektropads op z'n borst en knalt er een lading stroom doorheen. Pein schiet in de lucht maar toch geen teken van leven. Na nog 17 van die stoten, geeft ze het op. Ze veegt het zweet van haar voorhoofd, of zijn het tranen?
Koraal kan het niet geloven. Heeft ze gefaald, da's niet mogelijk. Was ie te erg dood? Pein? Nee. Ze gooit haar hoofd in de schoot en voorzichtig druppelen de waterlanders langs haar wangen.
De lucht kleurt aardedonker en het gedonder op de achtergrond verstomt. Het monstertje van anderhalve meter is inmiddels al achtentwintig meter lang gegroeid (is het daarom zo donker, in z'n schaduw?). Ook hij loeit een keer van verdriet.
Het shot: Prof. Koraal op haar knieen naast het bewegingsloze lichaam van dr. Pein onder een donkergrijze lucht met een vuurrode zon. SchubbyDubbyDoo loeit nog een keer.
Dan zoemen we in op Pein, via zijn voeten, benen, taille, borst naar zijn gezicht, naar zijn rechteroog. Het ooglid trilt. Het ooglid trilt. HET OOGLID TRILT!!
(een triomfantelijk viooltje priegelt)
Langzaam scheuren zijn oogleden los uit een innige omhelzing. En hij opent moeizaam zijn ogen. Koraal zit nog voorovergebogen als Pein zijn hoofd ietwat opheft. Hij probeert zijn arm uit te strekken naar zijn collega, zijn metgezel, zijn reddende engel.
"Ko....raa...llll" Dan laat ie z'n hoofd weer zakken.
Koraals hoofd veert op. Haast verbijsterd. Ze kijkt om en haar blik ontmoet de vermoeide blik van Pein.
Het is niet waar......ze spert haar ogen.....
"PEIN!! JE LEEEEEFT WEEEEEERRRRR!!!!!"
Ze gooit zich over hem heen, en hij kreunt nog maar 's.
Ook het beest, nu al gevorderd tot over de dertig meter, brult van blijdschap.
"MOOOEEEEEEEWAAAAAHHHHH!!!!"
Koraal dept het hoofd van Pein met een fris parfum geurende tissue uit een handige uittrekbox.
Daar knapt ie zienderogen van op. Niet lang daarna staat ie alweer en blijkt de kundige Prof. Koraal werkelijk een miraculeuze arts te zijn.
"Oh Koraal, wat zou ik zonder jou moeten beginnen" klinkt het pathetisch en eigenlijk wel erg beladen uit de mond van Pein.
"Wat zou de wereld zonder jou moeten beginnen"gooit ie er meteen maar achteraan om de vorige strofe ietwat te nuanceren. Koraal straalt door deze wijze woorden.
Ze vuurt van geluk een raket af, die op de achtergrond een kleuterschool treft en in lichterlaaie zet. Het gekerm van de kindertjes wordt overtroffen door nog een blijdschapsloei van SchubbyDubbyDoo.
"MOOOEEEEEEWAAAAAAAHHH!!!!"
*********************************************************
#335 Koraal:
Koraal geeft een goedkeurend klopje op de kop van SchubbyDubbyDoo en omhelst Pein nog maar eens. "Verdomme man! Ik ben me rot geschrokken! Wil je dat nooit maar dan ook echt NOOIT meer doen!!?" zegt ze in een poging om streng te zijn terwijl ze haar laatste tranen wegveegt met nog zo'n overheerlijk geparfumeerd doekje en nog een laatste snik ten gehore geeft. En ze omhelst Pein nog maar een keer die ook snikt en begint hem te zoenen. Van de schrik nog waarschijnlijk. En nou ja een verhaal zonder op zijn minst de suggestie van seks verkoopt natuurlijk niet. We zien dus Koraal en Pein in silhouet tegenover elkaar staan in een zacht verlichte ruimte met vooral veel backlight terwijl ze langzaam hun kleren uittrekken. We zien een enkele intense blik, de schaduw van een innige omhelzing, een langdurige kus, een vleugje borst, een stukje bil. Waarna de camera inzoomed op wat kleren op de grond en het shot eindigt met een beeld van de open haard terwijl we op de achtergrond een stemmig muziekje en wat smak en kreun geluiden horen. Sjeesus wat een emotionele toestanden toch weer. Wie had dat gedacht van deze bikkels, deze geniale, nietsontziende, keiharde, meedogenloze Helden. Deze.... nou ja er zijn eigenlijk geen woorden voor de onmenselijke, bijna heiligverklaarde grootsheid die dit artsen duo omkleed.
In het volgende shot heeft het artsen duo al weer kleren aan en staan ze weer onder de felle studio lampen die dit verhaal zo trouw belichten. Ze hebben weer de strikt professionele houding tegenover elkaar die we zo goed kennen van onze helden.. Hoewel...ze lijken iets meer tevredenheid uit te stralen, maar dat kan ook verbeelding zijn.
"Laten we het vieren!" Roept Pein uit terwijl hij zijn T-shirt iets omhoog doet en nog eens tevreden kijkt naar het prachtige borduurwerkje dat Koraal van zijn buik heeft gemaakt. Koraal is het helemaal met hem eens en zegt dan ook direct: "Ja laten we iets leuks gaan doen iets ECHT leuks om te vieren dat je weer leeft!" SchubbyDubbyDoo knort tevreden.
Dan is het even stil terwijl de geniale artsen diep na denken over hoe het te vieren en wat nou eens echt leuk is om te gaan doen.
"Om te beginnen...." zegt Koraal en Pein vult de zin direct aan: ".....gaan we naar EEN LEUKE PLEK!!!" En hoppa het ruimteschip, dat immers aangestuurd wordt middels gemoduleerde spraakbesturingsapplicaties, zet zich direct in beweging.... Dat gaat leuk worden, een ECHTE verrassing waar het schip hen zal brengen, leuk zal het er zeker zijn. Dwars doorheen de gloeiende zonsondergang zoeft het ruimteschip door de hemel langs alle fonkelend sterren. Voorbij het melkwegstelsel, voorbij de andromeda nevelen, voorbij allerlei boeiende planeten met aparte levensvormen....
Binnen is het gezellig, knus zitten ze bij de digitaal gestuurde open haard met een glaasje 4000 jaar oude cognac en een dekentje over de knietjes van de nog aansterkende Pein te kletsen over ditjes en datjes. SchubbyDubbyDoo ligt tevreden te spinnen en is zowaar gestopt met groeien. Buiten tekenen zich de meest prachtige kleuren af, abstracte meesterwerken wisselen elkaar af in een fuga van kleur en vorm, goed te zien door de hypermoderne raampies.
Dan stopt eindelijk het schip. De beide artsen kijken naar buiten en gaan van "ooOOOOoohh!!" en "aaAAAAAaahh!!" .....
*********************************************************
#338 Pein:
"Het moet niet gekker worden!" juicht Koraal.
Ze kijken uit over een in prachtig groen gehulde omgeving. Frisse dennebomen, zuivere boterbloemvelden met dartelende wat-zijn-dat-eigenlijk-voor-beesten?, kabbelende kinkelheldere beekjes, zoete bessenstruikjes, kleurige vlindertjes, bloempjes en bijtjes, ontelbaar copulerende konijntjes in een tempo van heppikjoudaar, dauwige twijgjes en takjes in een geur van kamille, klaver en cologne (sorry, wilde drie zaken beginnend met een K.... of C DAN VOOR DE MIERENNEUKERS!!!).
SchubbyDubbyDoo blaast als een opgewonden kleuter en zet een spurt in die eindigt bovenop enkele konijnen.
"MOOOOOEEEEEEWAAAAAHHHHHH!!!!" Hij draait een drol van drie-en-halve meter.
" Het moet niet gekker worden" doet Pein zijn collega, metgezel, levensredder en partner tijdens het van-je-dattum na.
De hemel in tergend paars, de zee in de verte bloedrood. In het schijnsel van de opkomende zon staan Koraal en Pein in goudgerande silhouetten, ze gooien er nog maar een omhelzing tegenaan, zodat deze scene wel erg romantisch en vredig eindigt, wat de kijker nog even in de kortstondige waan laat dat we zijn aanbeland in een wel erg mierzoete en zemelige tijd. En heel even lijken onze helden dat ook voelen, totdat....
*********************************************************
#340 KOraal:
...totdat de grond begint te beven en het struikgewas begint te ritselen. De nog niet door SchubbyDubbyDoo platgetrapte konijnachtigen hoppen in rap tempo weg tussen een sluier van een lila nevel die plotseling is ontstaan tussen al het groen en in een rap tempo optrekt in de richting van Pein en Koraal. SchubbyDubbyDoo graaft zichzelf angstig piepend in de zachte aarde om een veilig heenkomen te zoeken. Ondefinieerbare en daardoor ook uiterst mysterieus aandoende vormen tekenen zich af in die nevel. Rechts van hen tussen de dichte begroeiing van struiken en toch wel heel vreemdsoortige bomen met lange metaalachtige tentakels klinkt plotseling het stampend geluid van naderende voetstappen. Het is geen lichte tred maar het zware stampen van een groot wezen. Het geluid van brekende takken en ontwortelde bomen klinkt onheilspellend.
De ogen van onze helden beginnen te fonkelen. Zijn ze midden in een high-tech 3D interactieve actiegame terecht gekomen of is dit de realiteit? Ze kijken elkaar aan met blijde, lachende gezichten. Er staat in ieder geval iets te gebeuren en DAT is leuk! Misschien gaan ze wel diepzinnige raadsels oplossen ofzo en ze zien al uit naar de plot van de game. Als het een game is..... Maar wie zal zeggen of iets virtuele realiteit is of dagelijkse, of iets droom is of werkelijkheid. Lijkt niet immers iedere droom heel werkelijk zolang je er in zit? En is het leven zelf niet soms zo bizar dat het best een droom zou kunnen zijn?
"Hé kijk... dat lijkt wel een soort wapen" merkt Pein op terwijl hij wijst op iets glinsterends dat enkele meters voor hen tussen het mierzoete regenboogkleurige gras ligt. Terwijl ze uiterst alert blijven op de geluiden die door het beboste gebied rechts van hen steeds dichterbij komen, lopen ze naar het glinsterende voorwerp. Ze buigen zich beide voorover om het eens goed te bekijken terwijl de felle kleuren van het regenboogkleurige gras danst voor hun ogen.
Er blijken drie objecten te liggen. Iets wat op een sleutel lijkt, een soort bol waar knipperende lichtjes in lijken te zitten en een langwerpig metalen voorwerp met twee handvaten. "hmmmm" zegt Koraal. "Hmmm" beaamt Pein. En ze pakken de voorwerpen behoedzaam op. "Wat moeten we hier nu mee?" vraagt Koraal zich hardop af. "Tja en wat IS het in godsnaam.." mompelt de andere geniale arts en terwijl hij gehaast over zijn schouder kijkt naar het naderende geraas en gedender rechts van hen vervolgd hij: "Laten we het mee nemen dan kunnen later wel uitzoeken wat het is." Pein stopt het voorwerp dat iets van een sleutel wegheeft in zijn zak, Koraal de bol met de lichtjes in haar zak.. het langwerpige metalen voorwerp met twee handvaten houden ze tussen zich in, een heel natuurlijk reactie want daar lijken de handvaten immers voor gemaakt te zijn.
Dan komt het aanstromende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Onze helden draaien zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staan wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.. "WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...
**********************************************************
#341 Pein:
Toch onder indruk van de wel erg agressieve verschijning knipt Pein met zijn vingers, maar SchubbyDubbyDoo blijft onder het zand.
- Godverdomme, schreeuwt Pein zijn vingers stukknippend (het swingt trouwens de pan uit), waar is dat beest als je hem nodig heb?!.
- Wacht maar, zegt Koraal en ze strooit daar toch een portie respectloze commando’s rond bestemd voor het ingegraven ...eh...sja...kind..of zo... van Pein, waarvan het beest zo opschrikt dat ie spontaan uit zijn holletje vliegt. (wat Koraal precies uitkermt is niet voor jeugdige oortjes bestemd en daar dit verhaal zich ook tijdens kantooruren afspeelt, dwz ook op tijden dat de kindertjes aandachtig aanwezig zijn, kunt u zich voorstellen dat we ze deze kannonades en tirades, die natuurljik van een hoog commandeergehalte zijn, willen besparen).
- Grijp dat beest, Schubby! wijst Koraal naar het beest, het kan trouwens ook een of andere onbestemde entiteit zijn of een gemuteerde mutant of door de ruimte geslinmgerd dinosaurusfossiel dat weer tot leven is gekomen, nou ja, dat laten we verder in het midden.
SchubbyDubbyDoo kijkt naar de driekop en schrikt zich NOGgmaals het lazerus. Tot overmaat van ramp hapt een van de koppen met zijn bek een stuk uit de reet…eh…het achterste van Schubby. Die piept een keer heel zielig.
- Niet m’n kind!! buldert Pein, toch enigszins begaan met het lot van zijn…sja…kind issut, hè…
Hij haalt zijn sabel tevoorschijn (had ie ergens in zijn broekzak verstopt) en schermt een paar keer stoer heen en weer met het glinsterende ding (even voor alle duidelijkheid, een zwaard gaat het hierom, kan me indenken dat de perverselingen onder u onder een glinsterend sabel uit een broekzak iets anders verstaan, maar het gaat hier om een ZWAARD!!! zo’n scherp ding waar ridders altijd mee lopen te klooien)
- Wie aan mijn …sja…kind…ja aan mijn KIND komt die rijg ik aan m’n sabel!!
Driekop is nauwelijks onder de indruk en gooit zijn drie bekken in de strijd. Pein springt op de rug van Driebek en begint hem te onthoofden. Koraal staat onbewogen het staaltje heldhaftigheid gade te slaan. Als een jonkvrouw die weldra wordt bevrijd door de ridder op het witte paard, door de dokter met zijn SchubbyDubbyDoo, door Pein met zijn slingerend zwaard, door de arts….genoeg!
terug naar Het Gevecht.
Een van de koppen ligt al op de grond te stuipen, de tweede wordt afgezaagd en de derde probeert Peins been te grijpen, maar Pein geeft die kop een vuistslag met zijn zwaardloze knuist. BAM en KNETS en Driekop doet MEEUUU!!! en OOEEMPFFF!!
Dan is de tweede kop eraf en valt op de grond. Koraal gooit er snel wat Spock Vloeibaar (er is geen betere!) op en steekt het aan met een lucifer. Na nog drie vuistslagen van Pein die neerdalen op de ogen van de laatste kop, zijn er zulke immense blauwe ogen ontstaan dat Driekop amper kan zien dat zijn twee andere koppen aan het verassen zijn.
HAHAHAHAAAAA!! kraait Koraal van plezier. Ze spuugt in het vuur en tegen de poten van het onthoofde monster.
Dan heeft Pein er genoeg van en zoeft met het zwaard door de hals van Driekop. Een pakje boter, zo blijkt.
Pein springt van de rug van het instortende monster, petst een paar keer in zijn handen.
- Ziezo.
- Inderdaad, in ons paradijsje dulden we deze shit niet!! bitst Koraal.
Ze pakt Pein vast en drukt haar lippen op de zijne en wat volgt is..... omdat we klachten hebben gekregen over de vorige nogal overromantische handelingen ditmaal met nagels in huid, petsen op billen, een zweep komt tevoorschijn en kletst striemen op ruggen, Pein haalt zelf een rubbermasker tevoorschijn, om beurten worden ze in de kettingen gehesen, peuken uitgedrukt op armen en benen, klisma's, accupunctuurnaalden, de hele heisa komt aan bod.
Na een kwartiertje vallen ze beide uitgeput in het regenbooggras.
- Pfoooeeeh, zucht Pein.
- Sja, en dat op onze planeet, giechelt Koraal.
En zo is het. Dit gaat HUN planeet worden, Hun wereld. Hier gaan ze opzetten waarvan ze altijd hebben gedroomd...
********************************************************
#345 Koraal:
Hier gaat het prachtige instituut komen, de intergalactisch inrichting annex experimentele basis. Hier gaan ze hun wereld faam (wat is dat kleine aardklootje nu eenmaal) omzetten in grote universele kosmische roem. Duizelingwekkende wetenschappelijke doorbraken op het gebied van de biologische psychiatrie, intergenetische neurosceptischeblabla enz.
"Laten we ONZE planeet eens gaan verkennen" zegt Pein met fonkelende ogen.
"Goed plan!" beaamd Koraal met een stralende blik op haargezicht en vervolgd: "..eens kijken waar we het hoofdgebouw gaan neerzetten. En de barakken, de verbrandingsoven voor het 'biologisch afval', de kern reactor, de..." En terwijl onze Helden plannen beramen voor hun gloednieuwe intergalactische instituut beginnen ze in westelijke richting te lopen. SchubbyDubbyDoo begint rustig achter hen aan te sjokken en brengt dan een enorm luid donderend gerommel voort. "Ach ons kindje heeft honger." zegt Koraal vertederd. En ze heeft het nog niet gezegd of SchubbyDubbyDoo verorbert de resten van driekop. "Kom, die haalt ons wel weer in." mompelt Pein een tikje afwezig terwijl hij nadenkt over wat ze nog meer nodig zullen hebben op deze planeet. Slachto....Patiënten bijvoorbeeld!! Ze zetten hun verkenningstocht voort in westelijk erichting, hier en daar wijzend waar de gebouwen moeten komen.
Na een uurtje wandelen stuiten ze op een muur. Een muur? "Wel ver...."
"He wacht eens even!" Koraal wijst naar iets dat zich een tiental meter verderop in de met paarse lianen begroeide muur bevind tussen de sterk ruikende okerkleurige bloemen die met hun ogen rollen en hun tongetjes uitsteken. Whatever. "Geinig deurtje" mompelt Pein. En ze lopen er op af. Het deurtje blijkt helemaal niet geinig te zijn want het is hartstikke dicht en hoe hard Pein en Koraal ook tegen de deur duwen en trappen, het blijft dicht. "Heb jij die sleutel nog die we vonden voordat driekop er aan kwam met zijn welkom gelul?" vraagt Koraal aan Pein. Een moment kijkt de geniale, prinselijk heldhaftige arts beduusd maar dan: "Ah ja das waar ook!" en hij voelt in zijn zakken "Verdomme, die moet uit mijn zak gevallen zijn toen ik driekop een lesje leerde....moet ergens in de buurt van ons schip liggen...Had jij niet ook iets?" Nu haalt Koraal de bal uit haar zak. (jaja u leest het goed: de bal uit haar zak) Het metalen ding glanst in de namiddag zonnen, de kleine lichtjes zijn nu amper zichtbaar waardoor Koraal plotseling ontdekt dat de lichtjes kleine knopjes zijn die zich in een illuster wiskundig schematisch geordend patroon op de bol bevinden. "Pein! Kijk....." en Koraal overhandigt de bol aan Pein, die net de andere kant op kijkt omdat SchubbyDubbyDoo aan komt sjokken. De bal rolt op de grond en
FLATS!!
......Pein stopt het voorwerp dat iets van een sleutel wegheeft in zijn zak, Koraal de bol met de lichtjes in haar zak.. het langwerpige metalen voorwerp met twee handvaten houden ze tussen zich in, een heel natuurlijk reactie want daar lijken de handvaten immers voor gemaakt te zijn.
"Wel Godverdegodverde kut kankertyfus shit shit SHIT!!" vloekt Koraal. Onze helden staan weer naast het schip met om hen heen weer die verdomde groene nevel en dat zogenaamd onheilspellende gerommel en gekraak uit het struikgewas. "VERDOMME!"schreeuwt Pein "we zitten in een tijdlus!" En Koraal gaat nog even door van "Shit SHIT SHIT kankertyfus NEE niet toch een game VER..." Weten onze helden zo snel het verband te leggen met de knopjes op de bol die kennelijk geactiveerd zijn door de val op de grond? Zou het...
Dan komt het aanstormende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Onze helden draaien zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staan wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.."WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...
**********************************************************
#346 Pein:
Wel gloeiendegloeiende godverdomde retejezus!! Kan ik dat beest weer z'n koppen af gaan hakken!!" scheldt Pein, duidelijk verontwaardigd over deze tijdlus.
Dan plingelt er een lampje boven zijn hoofd. Hij fluit op z'n vingers (een of andere 3e symphonie van Beethoven, het derde strijkergedeelte waarin de dramatiek hoogtij viert....Koraal zindert van het kippevel) en Schubby komt aangedonderd en remt af tot naast Driekop die aanstalte maakt wederom een hap uit Schubby's reet te happen.
"Zit!!, Schub!" wijst Pein naar zijn 30-meter lange zoon. En dat doet SchubbyDubbyDoo. Bovenop Driekop die binnen no time zo plat als een dubbeltje is.
"Braaf, Schub!" Koraal springt 5 meter in de lucht en aait 'm over z'n bolletje. Schubby spint even.
Even is het stil, de derde symphonie waart nog na, begeleidt door het tevreden geknor van zoonlief.
"Daar! De sleutel!" ontdekt Pein ergens in het regenbooggras. Hij graait het ding van de grond en houdt het triomfantelijk in de lucht. Maar ineens hapt SchubbyDubbyDoo het ding uit zijn hand, als ware het een koekje, en slikt het moeiteloos naar binnen.
"NEEEEE!!!" doen Koraal en Pein.
Wederom een fantastische scheldkanonnade van het kaliber tyfusteringkankerstrontaanmekloterigestinkpisetcetera tot ze ervan uit moeten hijgen en hun ontstane opwinding in de kiem proberen te smoren want daar issut nu even geen tijd voor (en Schubby staat er met z'n neus bovenop natuurlijk), want ze willen weten watter achter die deur schuilgaat. Ze besluiten de tijdlusbol veilig weg te stoppen diep in de broekzak van Koraal en gebieden Schubby om mee te lopen. Hij moet de deur maar binnenvallen. Zo'n sleutel kost alleen maar tijd en wachten tot ie 'm uitschijt is geen optie.
Zo gezegd zo gedaan. Schubby loopt zo door het deurtje alsof het niets is en ze zien een hele lange, donkere gang waarin een smal trapje naar beneden leidt. Daar past Schubby nooit door.
Koraal wikkelt een touw van een multitool, werpt dat lassomatig om Schubby's nek en bindt 'm vast aan een paars met witgespikkelde boom.
Pein neemt Koraal bij de hand en samen dalen ze het trappetje af......
***********************************************************
# 347 Koraal
ZEG..zeg...zeg...zé...é" begint Koraal maar schrikt een beetje van de echo op dat duistere trappetje en gaat fluisterend verder. "...stel nou dat die driekoppige idioot een boodschap had of zoiets weet je wel. Of dat we in zo'n pokkespel zitten wat steeds weer overnieuw begint als je de mist in gaat of het verkeerde doet. Stel nou..."
Pein aait Koraal even over de bol "Rustig nou maar Koraaltje, het zal allemaal wel meevallen."En ze dalen verder af. En verder... En steeds verder. En nog verder... "Pffff als ze geen Hoppe hebben ga ik naar huis" Giegelt Pein die zich ineens een tachtiger jaren reclame herinnert die verder niets met het verhaal te maken heeft. Hoewel alles kan natuurlijk een clou zijn je weet maar nooit.
Ondertussen zien ze geen hand voor ogen meer en dalen op de tast tree voor tree voor tree af. Hier en daar zijn de treden behoorlijk glibberig En verder...en verder. "Ik wil naar huis." hijgt Koraal die soms een beetje claustrofobisch is en de muffe schimmelgeur die hier hangt ook maar niets vind. Die geur wordt echter steeds doordringender. En nog iets anders...beetje moeilijk thuis te brengen....een zwavelachtige geur van verrotting gemengd met ether ofzo.
splitchssss ssswwww ssssswweww klinkt er vlak naast hen. "GODVER KUT wat is dat nou weer!!!!" buldert Pein waarna er enkele minuten echo nagalmt. En ze dalen nog maar iets sneller af. Koraal moppert: "Ik begin eigenlijk een beetje dorst te krijgen en trek ook. Lekker broodje zalm zal er wel in gaan nu. En ik moet plassen ook." Pein bromt iets onverstaanbaars. Ze lopen zwijgend en ook hijgend verder aangezien de zuurstof een beetje op begint te raken op die eindeloze benauwde donkere rottrap. Nu horen ze een zoemend geluid wat steeds harder wordt. Alsof er reusachtige machines staan te brommen ergens ver onder hen of een.... splitchssss ssswwww ssssswweww klinkt het weer en nu nog dichterbij.
"hé psssst Koraal" fluistert Pein "zit er niet een lampie op die multitool??"
Gehaast begint Koraal in haar zakken te rommelen en....
*********************************************************
#348 Pein:
…vind niets. Ze zou toch zweren….
“Kijk jij ’s Pein"
Dat laat Herr Dr. Pein zich geen twee keer opdragen en zijn handen schieten de broekzak van Koraal in. Eerst komen ze de sleutel tegen, maar die zoekt ie dus niet, dan een gebruikte papieren zakdoek, JEKKES, dan een kleverig mentosje, nog dieper enkele paperclips, een handgranaat, twee tandenstokers…'"EN?" vraagt Koraal…"hmmm, nog niets"…en hij graaft verder….stimorol, c.d.’s…dan een losse draad die hij volgt tot een broekgatgaatje waar hij doorheen gaat en dan begint Koraal ineens een beetje te wiebelen en te zuchten en…"Nou…oehh….nu…. zit je geloof ik….oeh…een beetje…. ver..keerd, Pein"…."oh, hihi, ja dat denk ik ook…eh…"…hij trekt zijn hand terug en passeert nog wat lege hulzen, een magnum .44 en dan plots….EEN MULTITOOL…hij haalt zijn hand terug en houdt ‘m met het gevonden ding in de lucht. “EUREKA!!!" roept ie trots.
Koraal suizelt en duizelt nog wat na, maar dan verschijnt er op haar gelaat ook een glimlach. Ze veegt wat druppeltjes van haar voorhoofd en neemt de tool over. Zoekend naar het knopje voor het licht, en jawel, flits…LICHT.
“WOOOOOOOW!!!" schelt het ogenblikkelijk uit de monden van de beide artsen.
Want voor hun doemt een gang op voor met zoemende insecten. De muren zitten vol hele grote glibberige duizendpoten, druppelende rupsen, kakkerlakken, oorwurmen, nijptangen, reetkevers, modderpadden, slijmtorren, puzvruchten, smeerkezen en pissebedden.
“IIIEEEEHHHH!"gilt Koraal nogmaals en ze springt in de armen van Pein, die niets anders kan dan haar opvangen.
“GODVERD…die kutbeesten!!" brult ie.
Koraal schijnt hem bij en voorzichtig knarst en kraakt Pein over het florapad. Toch gaat ie steeds harder lopen omdat het pad wel eindeloos lijkt en hij er nu toch schoon genoeg van krijgt. De beesten worden steeds glibberiger. Dan plotsklaps struikelt ie over een neushoornkever en gaat onderuit. Koraal vliegt door de lucht, terwijl Pein op zijn bek gaat. “AUW" en “BWAAAHHH " doet ie en spuugt drie krekels uit. Enkele kakkerlakken schieten meteen zijn broek in. Toch heeft ie nog de scherpte om de neerdalende Koraal tijdig op te vangen. VANG!
Maar nu begint het overal te prikkelen en kriebelen onder Pein zijn kleding.
“Koraal, ik hou je niet langer, ZE KRUIPEN OVERAL IN EN STEKEN NU OOK!!!"
"Wacht , ik gooi er wat Spock Vloeibaar (er is geen betere) overheen, misschien dat dat helpt..."
************************************************************
#349 Koraal:
...en Koraal spuit uit de handige gezins fles met doseer dopje (Nu verkrijgbaar voor slechts 6,95 bij uw supermarkt) een straal Spock Vloeivaar (er is geen betere) over de krioelende beesten. Ze lichten groen op en beginnen te sidderen. Pein kijkt tevreden toe "Het werkt!" Maar dan horen onze helden zachte plopgeluidjes en nemen alle torren, smeerkezen, kakkerlakken en slijmerige kruipers in omvang toe.
"Gatver de gatver! Nu ben ik het gewoon helemaal zat!" Schreeuwt Koraal en tiert verder: "Er klopt gewoon iets niet hier!! Neem nou die sleutel die je in mijn zak vond, die zat in SchubbyDubbyDoo en ik had de bal in mijn zak. Dus hoe kan dat? Als dit een game zou zijn zit er duidelijk een bug in. En ik zou zeggen meer dan één!!" en ze wijst op de smerige beesten die steeds groter worden. Pein staat er maar een beetje bij. Game? Bugs? Maar Koraal gaat al weer verder:
"Ik heb het helemaal gehad hier!"En stampvoetend loopt ze de trap weer op. Hoeveel uur hadden ze ondertussen op die trap naar beneden gelopen? Stampvoetend loot ze weer terug naar Pein die in diep gePeins lijkt verzonken. "De bal!"zegt ze terwijl ze haar hand uitsteekt. Pein kijkt op: "Huh?"
"De bal alsjeblieft!"
"Ja maar die heb ik toch nie...."
Maar dan begint Koraal eens goed in zijn zak te voelen en te graaien en van je oeh en ah...en haalt de bal eruit waarmee ze weer stampvoetend de trap op loopt. "Ga je mee?" roept ze ,maar kijkt niet meer achterom. Terwijl ze over de torren de trap op knarst frummelt ze net zo lang met de bol tot ze de reset button heeft gevonden en....
FLATS!!
Dan staat ze weer tussen de groenige nevels met rechts van haar het geruis en gedonder uit het struikgewas....alleen. Alleen??? Mijn God wanneer is ze voor het laatst alleen geweest in dit avontuur, behalve dan om een plasje te doen iets wat de lezer nooit te weten komt want helden in verhalen plassen en poepen natuurlijk noot, het is al een wonder als ze af en toe iets eten "PEIN!!!!!" roept ze... wetende wat er nu gaat komen. "PEEEEIIIIINNNN!!!!!" Maar tevergeefs. Geen Pein.
..... komt het aanstormende wezen met een donderend geraas uit het struikgewas. Koraal draait zich vliegensvlug een kwartslag zodat ze recht tegenover het wezen staat wat inderdaad met zijn ruim 4 meter hoogte en enorme omvang groot is te noemen.. "WELKOM..." buldert het 6 potige en drie koppige wezen terwijl zijn hoofden schijnbaar onwillekeurig alle kanten op draaien...
Koraal loopt met opgeheven hoofd op driekop toe. "En nou gaan wij eens PRATEN!!" roept ze hem toe. "Want ik ben het helemaal zat. ZAT! Hoor je me!!"
"WELKOM OP TABULA RASA" dondert driekop bij wijze van antwoord.
"Ja prima bedankt MAAR JE HOEFT TEGEN MIJ NIET TE SCHREEUW IK BEN VERDOMME NIET DOOF!! En wat bedoel je Tabula Rasa, het ziet er hier helemaal niet zo rasa uit weet je...En wie BEN jij eigenlijk?"
"Ik ben de wachter op de drempel, ik ben diegene waar je langs moet als je je diepste levensdoel wilt volgen. Dit..." en driekop maakt een wijds armgebaar om zich heen "...dit alles is niets anders dan een onbeschreven blad, jullie vullen het zelf in. Soms bewust en soms met de diepste inhoud van jullie onderbewustzijn, jullie grootste angsten en verlangens. Ik...zoals je me nu ziet... ben ik slechts een archetype mijn uiterlijk is gecreëerd in jouw brein en dat van Pein."
Koraal denkt even na, het klinkt heel logisch, die neukende konijnen, de maffe bomen, het opnieuw beginnen, die donkere gang, die torren en de hele belachelijke zooi....allemaal regelrecht uit hun onderbewustzijn. Natuurlijk! Dat hadden ze verdomme toch ook kunnen weten als psychiaters!! Zo zie je maar hoe het dagelijks leven je in de zeik kan nemen, hoe je van alles en nog wat kunt weten, enorm veel kennis kunt vergaren en dan toch nog voluit in die onzin trappen. Meer dan een spiegel is het niet. En wat hebben ze tot twee maal toe een moeite gedaan om de enige die hen hier mee kon confronteren het zwijgen op te leggen...en ze kijkt naar driekop die nu op alle koppen iets van een glimlach vertoond en eigenlijk wel iets weg heeft van haar vader, of de moeder van Pein of.... nou ja maakt ook niet uit dat zijn allemaal details. Koraal neemt weer het woord:
"Wij willen hier een kolonie stichten waar we onze patiënten kunnen opsluiten en groots en meeslepend belangwekkend onderzoek doen."
"SUCCES!" en met een bulderende lach verdwijnt driekop in het niets.
Dan hoort Koraal wat gevloek in de verte, dat zal Pein dan eindelijk zijn.
"PEIN???? BEN JIJ DAT????" schreeuwt Koraal blij....
**********************************************************
#350 Pein;
....GORE VIEZE STINKBEESTEN!!....BLIJF UIT M'N....
Inderdaad het is Pein, wiebelend van het kriebelende ongedierte in z'n onderbroek. Hevig geprikkeld komt ie uit de tunnel door de ingeslagen deuropening. Alle achter hem aan jagende ongediertes platstampend. SPLETS!...SPLUTS!..SPLATS!!
De kwispelende SchubbyDubbyDoo maakt aanstalte om z'n vader eens flink te gaan knuffelen, maar Pein is 'm voor en resoluut: "BLIJF, SCHUBBY!!" gebaart ie en zijn zoon luistert onderdanig met z'n staart tussen de benen.
Het is een braaf beestje.
Als Pein voor Koraal staat en de laatste beestjes uit z'n broek heeft geklopt, Koraal veegt ook nog wat insecten van z'n schouder en rug, kijkt ie haar aan met de meest onschuldige blik die hij maar op kan zetten
"Koraal, wil je me asjeblieft noooit meer alleen laten"
"Nee natuurlijk niet, maar die kutgame waar we in zijn aanbeland......toch.. ik weet nu ongeveer hoe het zit!"
Ze doet haar bevindingen uit de doeken en een groot AHAAAA daalt ook neer over Pein.
"Die neukenede konijnen!" roept ie
"Jaja" stelligt Koraal
"En dat gras!"
"Ook jaja"
"EN..."
"Jaja"
"En...!"
"Jaja"
"Oooooooooh" besluit Pein deze conversatie.
"Maar dan kan ik dus...als ik denk dat.....'t lijkt wel lsd!!....ik stuur gewoon..." De onschuldige blik van Pein heeft inmiddels plaats gemaakt voor een zeer ondeugende. Bijtend op z'n tong zie je 'm moeite doen om de fantasieen eens flink aan te zetten.
"Oh nee, Pein, laat dat...."
Maar Pein is te snel.
Ineens staat ie in z'n onderbroek, het gras is strandzand geworden, Schubby houdt een parasolletje vast en Koraal....oh god.....staat in haar blootje te......
Maar Koraal doet ook een duit in het zakje en bijtend op HAAR tong vliegt bij Pein de onderbroek uit, daalt er een regenbui op z'n hoofd en houdt Schubby z'n parasol boven Pein's hoofd waar de regen gewoon doorheen valt.
"HAHAHAHA!!" lacht Koraal.
Schubby begrijpt er niets van.
Dan bijt Pein weer op z'n tong en gaat het sneeuwen boven Koraal die ogenblikkelijk begint te bibberen, maar na enig bijten op haar tong staat ze in een bontjas van zeer zeldzaam pandabont met een kop warme chocolademelk en een Dodelijke Olifant op haar lip. Pein krijgt nog een lading hagel over zijn kop.
"HAHAHAHA"
"okee okee okee" glibbert en bibbert Pein, "jij wint!! hou op, hou op!! Laten we deze krachten aanwenden voor wat nuttigs!"
Schubby laat een formidabele scheet.
Koraal staakt haar gefantaseer en ineens staan ze weer in hun gewone kloffie. Dat wil zeggen, Koraal draagt een roodsuede jasje met insteekzakken en een diep decolletee, daaronder een visnetniemendalletje met bloemmotief. De broek die ze draagt is van leer en zwart, deze glimt als een gek en heeft twee zakken waarin vele multitools zijn opgeborgen. Haar schoenen zijn hooggehakt, duur van leer en ze kan er heel hard op rennen. Haar haar is door alle drukte rijp voor een opknapbeurt door Herr Dr. Pein, maar daar heeft ie de laatste uren weinig tijd voor gehad.
Pein draagt.....
**********************************************************
*********************************************************
posted by Prof. Dr. Koraal @ maandag, oktober 16, 2006
<< Home