Koraal hanteert de scalpel

Maar dan weet Koraal zich toch los te worstelen en sist “tsss mietje...” tussen haar tanden... Richting Pein? Dát kan nooit kloppen. Met ongekende bovenmenselijke krachten en lenige behendigheid weet ze het supersterke, stinkende moddermonster van zich af te duwen. En dat niet alleen, ze is zo ontzettend rete gepist dat dit stinkende klotewezen Pein tot twee keer toe tegen respectievelijk de muur en de lijkenkist aan heeft gegooid, dat ze schreeuwt.
“ALS je ‘m beschadigt hebt, vuil goor KUTmonster! ALS er ook maar één klein krasje op zijn ballen zit ofzo!!!” en richt zich dan tot Pein:
“Pein? Is er iets stuk? Heb je ergens een krasje of deukje opgelopen?” Pein onderzoekt zichzelf een beetje en mompelt:
“Nou...”
Dat is het! Dat is de laatste druppel! Koraal kookt nu van woede en ze smijt het verachtelijke rot monster tegen de muur op. Haar lichaam spant zich tot het uiterste, haar ronde borsten staan fier vooruit, haar sierlijke armen glanzen van inspanning en haar gespierde dijen spannen zich als ze met enorme kracht haar knie in het kruis van het monster plaatst. Op haar gezicht vertrekt zich geen spiertje maar haar ogen.....het vuur spettert er vanaf!
“Ik zal je leren smerig kreng!”bijt ze de stinkerd toe en ze ramt zijn hand waarin hij de dolk vasthield zo hard tegen de muur dat de botjes kraken. Dan pakt ze snel de dolk en spiest daarmee de hand van het monster aan de muur vast.
Woeaaaaaarccchhhh!!! gilt het beestachtig creatuur en het bloed spuit door de ruimte.
Koraal steekt nu haar linker hand uit richting Pein met de woorden:
“Stalen pen!”
Pein, die verrukt naar het schouwspel staat te kijken legt het gevraagde instrument direct in haar uitgestoken hand. De pen ramt ze door de andere hand van de gollum zodat ook die tegen de muur aan zit.WOEAAAARCH AAAAAAHHHHHH CHCHCH! Gaat ie tekeer.
“Crucify! Crucify! Crucify!” Moedigt Pein haar aan terwijl hij haar nog een stalen pen overhandigt die ze met kracht door de ene knie van het wezen slaat en dan de volgende door de andere knie, zodat ie daar ook mooi vast aan de muur komt te zitten. Weer spuit het stinkende bedorven, slijnmerige bloed meters door de ruimte. Stroomt over de kist, over de gesloopte opgezette Dobermans, over de andere offergaven...Onze helden staan enkeldiep in het bloed van dit smerige wezen. Maar Koraal is nog niet klaar. Oh nee! Koraaltje is net begonnen. Weer houdt ze haar hand uit als de volleerde chirurg die ze is:
“Scalpel!”
Pein die het instrumentenkoffertje reeds tevoorschijn had gehaald overhandigt haar de scalpel. Ze flitst een paar keer voor het gezicht van het monster met dit glinsterend fijne instrumentje.
“Zie je dit, Motherfucker? Ik zal je gezichtsverlies even compleet maken!!”
OONK OOONK BWUURL AAAAARCHHHH antwoordt ie
“Vertel me, randdebiel, waar kunnen we die cryptologische code vinden?”
OONK OONK UUURGGHH ZBUUWAAAHHH AAAAAHHCH zegt ie
“Oké, je hebt er om gevraagd! Hoor je dat Pein? Hij vraagt er om hè?!”
Pein knikt gretig van ja. Ja hij vraagt er om. Nou en of dat rotwezen er om vraagt zeg!
Pein krijgt ondertussen een ontzettend stijve als ie zijn Koraaltje zo als een furie bezig ziet in dat korte rokje. Hij neemt zich voor haar straks maar even lekker te...wassen. Haar kennende weet ie als geen ander dat ze daar straks ontzettend zin in zal hebben. Zoals ze beide eigenlijk altijd wel zin in elkaar hebben. Wat soms een béétje kan afleiden maar ach....

Koraal beweegt de scalpel weer naar het gezicht van het monster en met grootste precisie en zichtbaar plezier begint ze zijn gezicht los te snijden . Ze begint bij het rechter oor, waar de huid van ieder wezen al een beetje los zit. Werkt dan langzaam naar boven over het voorhoofd terwijl ze met haar andere hand de lap huid en het vlees begint los te trekken en scheuren.
GUUUURGEL OONK WAAAAAAAAAAARCHCHCHCHCHC zegt ie maar weer.
“bek dicht!”snauwt Koraal en prikt haar scalpel in één van de ogen van het monster wat een zacht ploppend geluidje geeft, waarna de gelei achtige substantie van het lekgeprikte en uit de kas gewipte oog over zijn smerige wangen langzaam richting zijn kaak druipt. Dan snijdt ze verder, nu richting zijn andere oor, dan beneden langs zijn kaak. Het gezicht van het monster hangt nu aan vellen naar beneden. Dan met een laatste stevige ruk haalt koraal het los zodat er niets anders dan bloederig vlees op het toch al zo monsterlijk gelaat is te zien. Geen geschreeuw meer, hij is bezweken. Onze beide helden kijken tevreden naar het resultaat. Pein schiet nog wat foto’s voor in hun plakboek en...
Dan ineens zwaait de deur met kracht open!